Żyła biodrowa wewnętrzna

Żyła biodrowa wewnętrzna (łac. vena iliaca interna) – w anatomii człowieka gruby i krótki pień żylny, który powstaje z połączenia żył odprowadzających krew ze ściany miednicy oraz narządów w niej zawartych (żyły te noszą nazwę odpowiadających im tętnic lub też dookoła narządów miednicy wytwarzają obfite sploty) łączy się z żyłą biodrową zewnętrzną i wytwarza żyłę biodrową wspólną.

Żyła biodrowa wewnętrzna podpisana int. iliac

Przebieg

edytuj

Początek żyły biodrowej wewnętrznej znajduje się w górnej części otworu kulszowego większego, po czym wstępuje ku górze, przylegając do części bocznej kości krzyżowej. Po dojściu do stawu krzyżowo biodrowego łączy się z żyłą biodrową zewnętrzną i wytwarza żyłę biodrową wspólną.

Dopływy

edytuj

Gałęzie ścienne:

Gałęzie trzewne:

Odmiany

edytuj
  • żyła udowa wewnętrzna może być podwójna jednostronnie lub dwustronnie (w tych przypadkach obie żyły udowe leżą po dwóch stronach tętnicy)
  • podwójna żyła udowa może łączyć się krótkimi zespoleniami tworząc formę splotowatą

Bibliografia

edytuj
  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 422. ISBN 83-200-1628-2.
  • Wiesław Łasiński: Anatomia Topograficzna i Stosowana. T. 2. Warszawa: PZWL, 1991, s. 18. ISBN 83-200-0798-4.
  • Sobotta Atlas Anatomii człowieka. Friedrich Paulsen (red.); Jens Waschke (red.); Witold Woźniak (red. IV wyd. pol.); Kazimierz S. Jędrzejewski (red. IV wyd. pol.). T. 2. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012, s. 193 233-234. ISBN 978-83-7609-709-1.