Wikipedia

Formuła E Sezon 2017/2018

Sezon 2017/2018 Formuły E[1] – czwarty sezon Formuły E. Sezon rozpoczął się 2 grudnia 2017 w Hongkongu, a zakończył się 15 lipca 2018 w Nowym Jorku. Tytuł mistrza świata kierowców zdobył Jean-Éric Vergne z ekipy Techeetah. Tytuł mistrza świata wśród zespołów po raz pierwszy zdobył zespół Audi Sport ABT Schaeffler. Sezon składał się z dwunastu wyścigów.

Sezon 2017/2018 Mistrzostw Formuły E
Ilustracja
Jean-Éric Vergne – mistrz świata kierowców
Inauguracja

2 grudnia

Zakończenie

15 lipca

Liczba wyścigów

12

Mistrzowie
Kierowcy

Jean-Éric Vergne

Zespoły

Audi Sport ABT Schaeffler

Poprzedni sezon • Następny sezon
Multimedia w Wikimedia Commons

9 stycznia 2018, koncern ABB został sponsorem tytularnym serii, zmieniając nazwę serii FIA Formula E Championship na ABB FIA Formula E Championship[1].

Sezon 2017/2018 był ostatnim sezonem, w którym zespoły używały samochodu Spark-Renault SRT_01E, gdyż od sezonu 2018/2019 kierowcy będą korzystać z nowego samochodu, który został zaprezentowany 30 stycznia 2018[2].

Lista startowa edytuj

Zespół Konstruktor Samochód Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy
  Audi Sport ABT Schaeffler Spark-Audi[3] Audi e-tron FE04[3] M 1   Lucas Di Grassi[3] 1–12
66   Daniel Abt[3] 1–12
  DS Virgin Racing Spark-Citroën Virgin DSV-03 M 2   Sam Bird[4] 1–12
36   Alex Lynn[4] 1–12
  Panasonic Jaguar Racing Spark-Jaguar Jaguar I-Type II M 3   Nelson Piquet Jr.[5] 1–12
20   Mitch Evans[5] 1–12
  Venturi Formula E Team Spark-Venturi Venturi VM200-FE-03 M 4   Edoardo Mortara[6] 1–8
  Tom Dillmann[7] 9, 11–12
5   Maro Engel[6] 1–12
  Dragon Racing Spark-Penske Penske EV-2 M 6   Neel Jani[8] 1–2
  José María López[9] 3–12
7   Jérôme d’Ambrosio[10] 1–12
  Renault e.Dams Spark-Renault Renault Z.E 17 M 8   Nicolas Prost[11] 1–12
9   Sébastien Buemi[11] 1–12
  NIO Formula E Team[12] Spark-NIO NextEV NIO Sport 003 M 16   Oliver Turvey[13] 1–11
  Ma Qinghua[14] 12
68   Luca Filippi[13] 1–7, 9–12
  Ma Qinghua[15] 8
  Techeetah Spark-Renault Renault Z.E 17 M 18   André Lotterer[16] 1–12
25   Jean-Éric Vergne[16] 1–12
  Mahindra Racing Formula E Team Spark-Mahindra Mahindra M4Electro M 19   Felix Rosenqvist[17] 1–12
23   Nick Heidfeld[17] 1–12
  MS A&D Andretti Formula E Spark-Andretti[18] Andretti ATEC-03 M 27   Kamui Kobayashi[19][a] 1–2
  Tom Blomqvist[20] 3–8
  Stéphane Sarrazin[20] 9–12
28   António Félix da Costa[21] 1–12

Zmiany wśród zespołów edytuj

Nazwy zespołów edytuj

Zmiany wśród kierowców edytuj

Przed sezonem edytuj

W trakcie sezonu edytuj

Zmiany w regulaminie edytuj

  • Maksymalna moc podczas wyścigu została zwiększona z 170kW do 180kW[26].
  • Punkt za najszybsze okrążenie jest przydzielane kierowcy, który ukończył wyścig w pierwszej dziesiątce. Dzięki temu kierowcy, którzy nie ukończyli lub ukończyli wyścig poza dziesiątką, nie uzyskują punktu za najszybsze okrążenie.

Kalendarz edytuj

Runda Data Miasto Tor Schemat
1 2 grudnia 2017   Hongkong Hong Kong Central Harbourfront Circuit  
2 3 grudnia 2017
3 13 stycznia 2018   Marrakesz Circuit International Automobile Moulay El Hassan  
4 3 lutego 2018   Santiago Santiago Street Circuit  
5 3 marca 2018   Meksyk Autódromo Hermanos Rodríguez  
6 17 marca 2018   Punta del Este Punta del Este Street Circuit  
7 14 kwietnia 2018   Rzym Circuto Cittadino dell'EUR  
8 28 kwietnia 2018   Paryż Paris Street Circuit  
9 19 maja 2018   Berlin Port lotniczy Berlin-Tempelhof  
10 10 czerwca 2018   Zurych Zürich Street Circuit  
11 14 lipca 2018   Nowy Jork Brooklyn Street Circuit  
12 15 lipca 2018

Zmiany w kalendarzu edytuj

  • W kalendarzu znalazły się nowe wyścigi: w Santiago, Rzymie i Zurychu. Wyścig w Zurychu jest pierwszym wyścigiem na terenie Szwajcarii od 1955[27].
  • Pierwotnie w kalendarzu znajdował się wyścig w São Paulo, zaplanowany na 17 marca 2018. Ze względu na prywatyzację Anhembi Park, władze miasta postanowiły przenieść wyścig na sezon 2018/2019[28]. Podczas posiedzenia Światowej Rady Sportów Motorowych FIA postanowiono, że miejsce São Paulo zajmie Punta del Este, gdzie ścigano się w pierwszych dwóch sezonach[29].
  • Pierwotnie w kalendarzu znajdowała się także podwójna runda w Montrealu, zaplanowana na 28 i 29 lipca 2018. Jednak runda w Kanadzie została odwołana przez nową burmistrz miasta, Valérie Plante, powołując się na rosnące koszty[30]. Pod uwagę brano możliwość przeniesienia wyścigu do Birmingham lub na tor Norisring, ostatecznie jednak porzucono wyścig w Montrealu[31].
  • Wyścig w Monako nie odbył się w tym sezonie, ze względu na ich organizację co dwa lata.
  • Ze względu na przebudowę w rejonie Puerto Madero nie odbył się wyścig w Buenos Aires[32]. Do tej pory wyścig w stolicy Argentyny był jedynym wyścigiem, który był organizowany nieprzerwanie od początku serii.

Wyniki edytuj

Runda Miasto Pole position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Wyniki
1   Hongkong   Jean-Éric Vergne   Jérôme d’Ambrosio[b]   Sam Bird   DS Virgin Racing Wyniki
2   Felix Rosenqvist   Lucas Di Grassi[c]   Felix Rosenqvist[d]   Mahindra Racing
3   Marrakesz   Sébastien Buemi   Nelson Piquet Jr.   Felix Rosenqvist   Mahindra Racing Wyniki
4   Santiago   Jean-Éric Vergne   Sam Bird   Jean-Éric Vergne   Techeetah Wyniki
5   Meksyk   Felix Rosenqvist   Lucas Di Grassi   Daniel Abt   Audi Sport ABT Schaeffler Wyniki
6   Punta del Este   Jean-Éric Vergne   José María López   Jean-Éric Vergne   Techeetah Wyniki
7   Rzym   Felix Rosenqvist   Daniel Abt   Sam Bird   DS Virgin Racing Wyniki
8   Paryż   Jean-Éric Vergne   Lucas Di Grassi   Jean-Éric Vergne   Techeetah Wyniki
9   Berlin   Daniel Abt   Daniel Abt   Daniel Abt   Audi Sport ABT Schaeffler Wyniki
10   Zurych   Mitch Evans   André Lotterer   Lucas Di Grassi   Audi Sport ABT Schaeffler Wyniki
11   Nowy Jork   Sébastien Buemi   Felix Rosenqvist[e]   Lucas Di Grassi   Audi Sport ABT Schaeffler Wyniki
12   Sébastien Buemi   Daniel Abt   Jean-Éric Vergne   Techeetah

Klasyfikacje edytuj

Punkty zostały przyznane dziesięciu najszybszym kierowcom w każdym wyścigu, zdobywcy pole position i kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie, według klucza:

Pozycja  1   2   3   4   5   6   7   8   9   10  PP NO
Punkty 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 3 1

Kierowcy edytuj

Poz. Kierowca                     Punkty
1   Jean-Éric Vergne 2 4 5 1 5 1 5 1 3 10 5* 1* 198
2   Lucas Di Grassi 17 14 NU NU 9* 2 2* 2* 2 1* 1 2 144
3   Sam Bird 1 5 3 5 17 3 1 3 7 2 9 10 143
4   Sébastien Buemi 11 10 2* 3* 3* NU 6 5* 4* 5* 3* 4* 125
5   Daniel Abt 5*¹ DSQ* 10* Ret* 1 14* 4* 7* 1* 13* 2*¹ 3* 120
6   Felix Rosenqvist 14 1¹ 1 4 NU* 5* NU 8 11* 15 14 5 96
7   Mitch Evans 12 3 11 7 6 4 9 15 6 7 NU 6 68
8   André Lotterer DSQ 13 NU 2 13 12 3 6 9 4 7 9 64
9   Nelson Piquet Jr. 4 12 4 6 4 NU NU NU 12 NU NU 7 51
10   Oliver Turvey 16 6 NU 14 2 7 12 9 5 9 NW – 46
11   Nick Heidfeld 3 16 7 NU NU NU 16 11 10 6 6 8 42
12   Maro Engel 13 7 12 NU 16 10 8 4 8 11 8 NU 31
13   Edoardo Mortara 7 2 17† 13 8 17 10 13 – NU – – 29
14   Jérôme d’Ambrosio NS 15 15 8 11 9 7 12 19 3 13 NU 27
15   António Félix da Costa 6 11 14 9 7 11 11 NU 15 8 11 15 20
16   Alex Lynn 8 9 9 NU 10 6 NU 14 16 16 NU 14 17
17   José María López – – 6 NU 12 8 17† 10 18 12 NU NU 14
18   Tom Dillmann – – – – – – – – 13 – 4 NU 12
19   Nico Prost 9 8 13 10 NU 15 14 16 14 NU 10 11 8
20   Tom Blomqvist – – 8 11 15 16 15 NU – – – – 4
21   Luca Filippi 10* NU* 16 12 14 13 13* – 17 NU 15 NU 1
22   Stéphane Sarrazin – – – – – – – – 20 14 12 12 0
23   Ma Qing Hua – – – – – – – 17 – – – 13 0
24   Kamui Kobayashi 15* 17* – – – – – – – – – – 0
25   Neel Jani 18 18 – – – – – – – – – – 0
Poz. Kierowca                     Punkty

Uwagi:
Pogrubienie – PP
Kursywa – Najszybsze okrążenie
* – FanBoost
† – Kierowca, który nie ukończył wyścigu, ale przejechał 90% dystansu wyścigu
¹ – Kierowca, który wykonał najszybsze okrążenie i znalazł się w pierwszej dziesiątce wyścigu

Zespoły edytuj

Poz. Zespół #                     Punkty
1   Audi Sport ABT Schaeffler 1 17 14 NU NU 9 2 2 2 2 1 1 2 264
66 5 DSQ 10 NU 1 14 4 7 1 13 2 3
2   Techeetah 18 DSQ 13 NU 2 13 12 3 6 9 4 7 9 262
25 2 4 5 1 5 1 5 1 3 10 5 1
3   DS Virgin Racing 2 1 5 3 5 NU 3 1 3 7 2 9 10 160
36 8 9 9 NU 10 6 NU 14 16 16 NU 14
4   Mahindra Racing 19 14 1 1 4 NU 5 NU 8 11 15 14 5 138
23 3 16 7 NU NU NU 16 11 10 6 6 8
5   Renault e.dams 8 9 8 13 10 NU 15 14 16 14 NU 10 11 133
9 11 10 2 3 3 NU 6 5 4 5 3 4
6   Panasonic Jaguar Racing 3 4 12 4 6 4 NU NU NU 12 NU NU 7 119
20 12 3 11 7 6 4 9 12 6 7 NU 6
7   Venturi Formula E Team 4 7 2 17† 13 8 17 10 4 13 NU 4 NU 72
5 13 7 12 NU 16 10 8 13 8 11 8 NU
8   NIO Formula E Team 16 16 6 NU 14 2 7 12 9 5 9 NW 13 47
68 10 NU 16 12 14 13 13 17 17 NU 15 NU
9   Dragon Racing 6 18 18 6 NU 12 8 17† 10 18 12 NU NU 41
7 NS 15 15 8 11 9 7 12 19 3 13 NU
10   MS&AD Andretti Formula E 27 15 17 8 11 15 16 15 NU 20 14 12 12 24
28 6 11 14 9 7 11 11 NU 15 8 11 15
Poz. Zespół #                     Punkty

Uwagi edytuj

  1. ↑ Kamui Kobayashi startował z monakijską licencją
  2. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie uzyskał Daniel Abt, ponieważ d’Ambrosio nie ukończył wyścigu
  3. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie uzyskał Felix Rosenqvist, ponieważ di Grassi ukończył wyścig poza pierwszą dziesiątką
  4. ↑ Wyścig pierwotnie wygrał Daniel Abt, jednak został zdyskwalifikowany, ponieważ jego silniki i inwertery miały naklejki FIA z kodami kreskowymi, nieodpowiadające kodom zapisanym w technicznym paszporcie bolidu
  5. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie uzyskał Daniel Abt, ponieważ Rosenqvist ukończył wyścig poza pierwszą dziesiątką

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Formula E adds series title sponsor for 2017-18 season. fiaformulae.com, 2018-01-09. [dostęp 2018-07-17].
  2. ↑ Grzegorz Filiks: Formuła E prezentuje nowy, futurystyczny bolid. motorsport.v10.pl, 2018-01-30. [dostęp 2018-07-17].
  3. ↑ a b c d Audi unveils e-tron FE04. fiaformulae.com, 2017-09-27. [dostęp 2018-07-17].
  4. ↑ a b c Alex Lynn steps up to full-time Formula E race seat with DS Virgin Racing. ds-virginracing.com, 2017-09-05. [dostęp 2018-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)].
  5. ↑ a b c Nelson Piquet Jr joins Jaguar for season four. fiaformulae.com, 2017-09-21. [dostęp 2018-07-17].
  6. ↑ a b c Scott Mitchell: Venturi picks Mortara to partner Engel in Formula E. motorsport.com, 2017-10-20. [dostęp 2018-07-17].
  7. ↑ a b Alex Kalinauckas: Dillmann to replace Mortara for Berlin ePrix. motorsport.com, 2018-04-29. [dostęp 2018-07-17].
  8. ↑ Topher Smith: Faraday Future Dragon Racing announces Jani season four. e-racing.net, 2017-08-24. [dostęp 2018-07-17].
  9. ↑ a b Jose Maria Lopez replaces Neel Jani at Dragon. fiaformulae.com, 2018-01-05. [dostęp 2018-07-17].
  10. ↑ Sam Smith: D’Ambrosio to stay at Dragon for fourth season. motorsport.com, 2018-06-07. [dostęp 2018-07-17].
  11. ↑ a b Scott Mitchell: Sebastien Buemi, Nico Prost extend Renault e.dams Formula E deals. autosport.com, 2017-06-09. [dostęp 2018-07-17].
  12. ↑ Teams and Drivers – Formula E. [dostęp 2018-07-17].
  13. ↑ a b c Topher Smith: Fillippi joins Turvey at NIO. e-racing.net, 2017-10-02. [dostęp 2018-07-17].
  14. ↑ a b Jamie Klein: Ma replaces injured Turvey for second New York race. autosport.com, 2018-07-14. [dostęp 2018-07-17].
  15. ↑ a b Sam Smith: FORMULA EMa Qing Hua Replaces Filippi at NIO for Paris. e-racing365.com, 2018-04-17. [dostęp 2018-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-18)].
  16. ↑ a b Lotterer and Vergne complete TECHEETAH line-up. fiaformulae.com, 2017-09-25. [dostęp 2018-07-17].
  17. ↑ a b Scott Douglas: Mahindra stick with Rosenqvist and Heidfeld. thecheckeredflag.co.uk, 2016-08-22. [dostęp 2018-07-17].
  18. ↑ Scott Mitchell: Alexander Sims set for Andretti Formula E 2017/18 development role. autosport.com, 2017-05-23. [dostęp 2018-07-17].
  19. ↑ Scott Mitchell: Kobayashi to make Formula E debut in Hong Kong. motorsport.com, 2017-11-15. [dostęp 2018-07-17].
  20. ↑ a b c Topher Smith: Sarrazin makes surprise return to Formula E. e-racing.net, 2017-08-24. [dostęp 2018-07-17].
  21. ↑ Topher Smith: da Costa confirmed MS&AD Andretti. e-racing.net, 2017-10-02. [dostęp 2018-07-17].
  22. ↑ Announcing MS&AD Andretti – the re-branded MS Amlin Formula E Team. msamlin.com, 2017-10-02. [dostęp 2018-07-17].
  23. ↑ Jamie Klein: Blomqvist named as Andretti's second driver for 2017/18. motorsport.com, 2017-11-03. [dostęp 2018-07-17].
  24. ↑ a b Grzegorz Filiks: Formuła E: Niespodziewany debiut Kobayashiego. motorsport.v10.pl, 2017-11-15. [dostęp 2018-07-17].
  25. ↑ Grzegorz Filiks: Formuła E: Jani zrezygnował po jednym ePrix, Lopez typowany na jego miejsce. motorsport.v10.pl, 2018-01-03. [dostęp 2018-07-17].
  26. ↑ Formula E raises race power for Season 4. fiaformulae.com, 2017-06-20. [dostęp 2018-07-17].
  27. ↑ Formula E brings racing return to Switzerland. fiaformulae.com, 2017-09-21. [dostęp 2018-07-17].
  28. ↑ Luke Smith: Sao Paulo Formula E race postponed until season five. motorsports.nbcsports.com, 2017-11-30. [dostęp 2018-07-17].
  29. ↑ Grzegorz Filiks: Formuła E zmodyfikowała kalendarza sezonu 2017/2018. Urugwaj zamiast Sao Paulo. motorsport.v10.pl, 2017-12-07. [dostęp 2018-07-17].
  30. ↑ Antonia Grzelak: Mayor Plante: No return to Montreal "under these conditions". e-racing.net, 2017-12-18. [dostęp 2018-07-17].
  31. ↑ Grzegorz Filiks: Formuła E skróciła kalendarz sezonu 2017/2018. Nie wystartuje w Montrealu. motorsport.v10.pl, 2018-01-22. [dostęp 2018-07-17].
  32. ↑ New Buenos Aires circuit from Season 4. e-racing.net, 2016-11-02. [dostęp 2018-07-17].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formuła_E_Sezon_2017/2018&oldid=67318078”