Wikipedia

Grand Prix Europy 2012

Grand Prix Europy 2012 (oficjalnie Grand Prix of Europe 2012) – ósma runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 2012.

Grand Prix Europy 2012
Grand Prix of Europe 2012
8. wyścig z 20 w sezonie
866. Grand Prix Formuły 1
Tor Valencia Street Circuit
Unia Europejska Valencia Street Circuit
Data

22–24 czerwca 2012

Trasa
Liczba okrążeń

57

Długość okrążenia

5,419 km

Dystans

308,883 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

24 kierowców

Zakwalifikowało się

23 kierowców

Ukończyło wyścig

18 kierowców

Wyniki
Pole position

Sebastian Vettel
(1:38,086, Red Bull)

Zwycięzca

Fernando Alonso
(1h44m16,649s, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Nico Rosberg
(1:42,163, Mercedes)

8. Grand Prix w sezonie 2012
Poprzednie

Grand Prix Kanady

Następne

Grand Prix Wielkiej Brytanii

Grand Prix Europy
2011 2012 2016
Multimedia w Wikimedia Commons

Zwyciężył ją Fernando Alonso z zespołu Ferrari, finiszując przed Kimim Räikkönenem (Lotus) i Michaelem Schumacherem z Mercedesa. Spowodowało to awans Hiszpana na pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej. Najlepszy w kwalifikacjach był Sebastian Vettel z Red Bull Racing, a najszybsze okrążenie wyścigu należało do Nico Rosberga (Mercedes).

Opis weekendu wyścigowego edytuj

Tło edytuj

 
Hamilton został siódmym zwycięzcą w sezonie 2012 i objął prowadzenie w klasyfikacji kierowców

Po Grand Prix Kanady w klasyfikacji generalnej kierowców prowadził Lewis Hamilton z dorobkiem 88 punktów i przewagą dwóch punktów nad Fernando Alonso, a trzech nad Sebastianem Vettelem. W pierwszych sześciu wyścigach sezonu, po raz pierwszy w historii wyłoniono sześciu różnych zwycięzców[1] – triumfowali Jenson Button, Fernando Alonso, Nico Rosberg, Sebastian Vettel, Pastor Maldonado, Mark Webber[2]. W poprzedzającym ten weekend wyścigowy Grand Prix Kanady zwyciężył natomiast, jako siódmy w sezonie, Lewis Hamilton, przed Romainem Grosjeanem i Sergio Pérezem[3].

Po eksperymentach z dwoma systemami aktywacji DRS z jednym punktem pomiarowym podczas Grand Prix Europy 2011[4], FIA zdecydowała o użyciu w 2012 jednej, dłuższej strefy[5], postępując podobnie jak podczas GP Kanady[6]. Punkt pomiarowy został umiejscowiony na podejściu do zakrętu nr 8, a punkt aktywacyjny między zakrętami 10 a 11 (będąc przesuniętym o 70 m od ułożenia z poprzedniego roku[7])[5]. Strefa kończyła się w zakręcie nr 12[8].

Przed weekendem wyścigowym grupa mieszkańców Walencji przeciwna rozgrywaniu wyścigu założyła stowarzyszenie Circuit Urba No i napisała list otwarty do Fernando Alonso, uzasadniając w nim potrzebę zaprzestania organizacji Grand Prix w tym mieście tym, że w Hiszpanii panuje kryzys gospodarczy[9].

Sędzią z ramienia byłych kierowców wybrany został Mika Salo[10].

Sesje treningowe edytuj

 
Pastor Maldonado – najszybszy w pierwszej sesji

Pierwszy trening odbył się w piątek 22 czerwca 2012, o godzinie 11:00[11]. Temperatura toru wynosiła około 23 °C. Jako pierwsi, 25 minut po rozpoczęciu sesji czasy ustanowili kierowcy Toro Rosso. Wystąpiło dwóch zmienników – Valtteri Bottas (Williams) i Jules Bianchi (Force India). Kierowcy zajęli się głównie gumowaniem asfaltu. W trakcie treningu wielokrotnie dochodziło do wyjazdów bolidów poza tor i blokowania przednich kół. Awaria KERS dotknęła Marka Webbera. Problemy z tym systemem miał również Jenson Button, który dodatkowo miał źle zbalansowany pojazd i w pewnym momencie wymienione zostało jego przednie skrzydło. Natomiast w bolidzie Pedro de la Rosy awarii uległ DRS. 40 minut przed końcem sesji najlepszy jej czas ustanowił Pastor Maldonado – 1:40,890. Na jednym z okrążeń Red Bull Sebastiana Vettela po błędzie w zakręcie nieomal zderzył się z bandą. Na koniec sesji temperatura wynosiła 32 °C. Zwyciężył ją Maldonado, który przejechał 22 okrążenia. Drugi czas należał do Vettela, a trzeci do Webbera. Najwięcej pomiarowych okrążeń przebył zaś Daniel Ricciardo – (28)[12][13].

Druga sesja, o 14:00, rozpoczęła się inaczej – już w pierwszych minutach wielu kierowców wyjechało na tor i ustanowiło czasy. Jako pierwszy dokonał tego Romain Grosjean. Nadal istniał problem blokowania przednich kół. Około 25. minuty nad Walencją wyszło słońce. Wkrótce większość zespołów zmieniła opony w bolidach na miękkie. Najlepszy czas okrążenia na nowej mieszance ustanowił Vettel – 1:39.334. W 45. minucie doszło do awarii układu kierowniczego w samochodzie de la Rosy. W wyniku tego bolid HRT uderzył w bandę. Spowodowało to wywieszenie żółtej flagi. Niedługo później bolid Péreza dokonał obrotu wokół własnej osi w zakręcie nr 17. Pod koniec treningu sztab mechaników Lewisa Hamiltona ćwiczył pit-stopy. Kierowcy odbywali stinty z większą ilością paliwa, tak więc nikt nie odnotował już lepszego rezultatu od Vettela. Drugi był Nico Hülkenberg, a trzeci Kamui Kobayashi. Tor pod koniec sesji miał temperaturę 41 °C[14][15].

Trzeci trening rozpoczął się o 11:00 w sobotę 23 czerwca. Niebo było bezchmurne. Ponownie jako pierwszy na tor wyjechał Grosjean, którego zespół próbował zoptymalizować tempo kwalifikacyjne. Problemy z prowadzeniem bolidu mieli Michael Schumacher i Felipe Massa. Tymczasem Webber doznał awarii układu hamulcowego w swoim bolidzie. Spowodowało to wykluczenie jego dalszego udziału w treningu po czterech przejechanych okrążeniach. Vettel pod koniec sesji wyjechał na pobocze na drugim zakręcie, ale bez większych konsekwencji. Najszybszy podczas trzeciego treningu był Jenson Button, z czasem 1:38.562, przed Grosjeanem i Räikkönenem[16][17].

Kwalifikacje edytuj

 
Sebastian Vettel w zwycięskim Red Bull RB8 (zdjęcie z GP Bahrajnu)

Pierwszą część czasówki większość bolidów rozpoczęła na oponach twardych[18]. Najszybszy okazał się w niej Pastor Maldonado z czasem 1:38,825. W odstępie sekundy od tego czasu zmieściło się 14 innych kierowców. Mark Webber doznał awarii systemu DRS co spowodowało jego wolne tempo (około 1,3 sek straty z tego tytułu) i brak awansu do Q2[19]. Poza nim nie awansowali także Vergne, Pietrow, de la Rosa, Karthikeyan oraz Pic[20]. Regułę 107% spełnili wszyscy kierowcy, z wyjątkiem Timo Glocka, który nie wziął udziału w sesji kwalifikacyjnej z powodu grypy żołądkowej[21].

W Q2 większość kierowców ustanowiło swoje pierwsze czasy na początku, tym razem na oponach miękkich. Po pięciu minutach w tabeli prowadził Nico Rosberg. Druga seria przejazdów rozpoczęła się około 6 minut przed końcem bloku. Finalnie najlepszy czas tej części osiągnął Romain Grosjean (1:38,489 s). Do finałowej części nie awansowali: Alonso (tracąc 0,004 sekundy do dziesiątej pozycji) Schumacher, Massa, Senna, Pérez, Kovalainen oraz Ricciardo[22][18].

Początek sesji Q3 to wyjazd na tor wszystkich kierowców poza Vettelem, Kobayashim i Grosjeanem. Zawodnicy z zespołu Force India przejechali jedynie okrążenie instalacyjne. Wkrótce pierwszy w tabeli był Nico Rosberg z rekordem dwóch pierwszych sektorów. Pod koniec sesji na torze pojawili się wszyscy kierowcy. W tabeli dominowali kolejno: Grosjean, Maldonado i Vettel[22][18]. Czas tego ostatniego – 1:38,086 s – zapewnił mu pole position. Na drugim miejscu uplasował się Hamilton, a za nim kolejno: Maldonado, Grosjean, Raikkonen, Rosberg, Kobayashi, Hülkenberg, Button i di Resta[20].

Po kwalifikacjach edytuj

Do wyścigu dopuszczony został Timo Glock, mimo braku ustanowionego czasu w kwalifikacjach, dzięki wystarczającym rezultatom we wszystkich poprzednich kwalifikacjach i w treningach[23]. Zawodnik ten jednak wycofał się z wyścigu[24]. Zespół Sauber został ukarany grzywną 5000 euro za wolne okrążenie zjazdowe w wykonaniu Péreza w Q2. Na drugiego z kierowców tego zespołu, Kamuiego Kobayashiego została nałożona reprymenda, ze względu na przyblokowanie Hülkenberga[25].

Wyścig edytuj

 
Romain Grosjean, przez długi czas utrzymujący się w pierwszej trójce

Na starcie wyścigu swoje pozycje utrzymali Vettel i Hamilton. Ten pierwszy od początku zaczął odjeżdżać reszcie stawki, co dało mu 4 sekundy przewagi po skończeniu drugiego okrążenia. Maldonado został wyprzedzony przez Grosjeana (między nimi doszło do niegroźnego kontaktu), a następnie przez Kobayashiego. Tymczasem Alonso awansował o trzy miejsca. Nico Rosberg natomiast stracił pięć pozycji. Wkrótce Grosjean przystąpił do próby wyprzedzenia Hamiltona, a Maldonado próbował dokonać tego manewru na Räikkönenie[26][27][28].

Vettel nadal zyskiwał przewagę. Grosjean utrzymywał wyraźnie szybsze tempo od Hamiltona. Za bolidem zawodnika McLarena wytworzył się ciąg kilku samochodów. W końcu Francuz wyprzedził go na dziesiątym okrążeniu, używając systemu DRS. Massa bezskutecznie próbował wyprzedzić di Restę. Na siódmym okrążeniu udało mu się to, jednak na dohamowaniu do zakrętu kierowca Force India powrócił na swoją lokatę. Na 8. okrążeniu Pic i Karthikeyan zderzyli się, co spowodowało pozostanie na torze kilku elementów ich bolidów. Na 11. okrążeniu do alei serwisowej zjechali Button i Pérez. Następnie Alonso wyprzedził di Restę. Maldonado został natomiast wyprzedzony przez Räikkönena oraz przez Hamiltona, który odwiedził swoich mechaników na 14. okrążeniu. Alonso na 15. okrążeniu zjechał na pit-stop, po czym awansował na 4. miejsce. Vettel także odbył wizytę w alei serwisowej, ale utrzymał przewagę 20 sekund nad drugim Grosjeanem[29]. Francuz również zjechał do pit-lane i powrócił z niego przed Hamiltonem. Wkrótce Alonso awansował o kilka pozycji i jechał na 5. lokacie. Jedenastu zawodników jechało obok siebie, w odstępach nie większych niż pół sekundy[30][27][28][26].

Na dwudziestym okrążeniu doszło do kolizji Senny z Kobayashim, spowodowanej blokowaniem przez Brazylijczyka kierowcy Saubera, przy próbie jego wyprzedzenia. Obydwaj kontynuowali jazdę, jednak kierowca Williamsa uszkodził oponę i musiał ją wymienić, spadając na ostatnią lokatę w klasyfikacji. Nałożono też na niego karę przejazdu przez boksy. Sześć okrążeń później Vergne przy próbie wyprzedzenia Kovalainena zmienił nagle tor jazdy i uderzył tylnym kołem w bolid Fina. Wiele odłamków z bolidu pozostało na torze, co spowodowało konieczność wyjechania samochodu bezpieczeństwa. Wówczas większość kierowców wymieniła komplety opon na nowe. W międzyczasie wystąpił problem z podnośnikiem przy pit-stopie Hamiltona, co spowodowało wydłużenie jego postoju. Safety car zniwelował różnice między samochodami, a zdublowani kierowcy zgodnie z nowymi przepisami powrócili na koniec stawki[30][27][28][26].

Safety car zjechał na 33. okrążeniu. Po restarcie Alonso wyprzedził Grosjeana. Tymczasem Sebastian Vettel zatrzymał się na poboczu z powodu awarii alternatora[31] w jego bolidzie. Tym samym liderem został Alonso, przed Grosjeanem i Ricciardo (który jednak dopiero jednokrotnie odwiedził swoich mechaników). W międzyczasie doszło do kolizji między Massą i Kobayashim. Japończyk w wyniku uszkodzeń samochodu wycofał się z zawodów. Na 41. okrążeniu wicelider, Grosjean, podobnie jak Vettel doznał awarii alternatora, co zmusiło go do zakończenia jazdy. Na trzech pierwszych pozycjach znaleźli się więc Alonso, Hamilton i Räikkönen. Za nim podążali Maldonado i kierowcy Force India – di Resta i Hülkenberg. Na dziesiątej lokacie jechał Witalij Pietrow. Natomiast Mark Webber awansował do czołowej dziesiątki, jednak na jednej prostej został wyprzedzony przez trzech kierowców. Ze względu na zniszczone ogumienie Australijczyk musiał zjechać do boksów[30][27][28][26]. Na 54. kółku najlepszy czas okrążenia w wyścigu osiągnął Rosberg – 1:42,163 s[32].

 
Fernando Alonso, zwycięzca wyścigu i nowy lider Mistrzostw Świata

Na 55. okrążeniu Räikkönen wyprzedził Lewisa Hamiltona. Niedługo później w dwunastym zakręcie próbował dokonać tego również Pastor Maldonado. Hamilton jednak utrzymał tor jazdy po wewnętrznej stronie i Wenezuelczyk wyjechał poza tor. Jednakże Maldonado podjął drugą próbę wyprzedzenia, która zakończyła się kolizją, w wyniku której Hamilton wpadł na barierę i nie był w stanie kontynuować jazdy. Kierowca McLarena ze złości uderzył w kierownicę i rzucił ją w barierę okalającą tor[33], a Maldonado stracił jedynie przednie skrzydło. Na trzecią pozycję awansował tym samym Schumacher, który po pit-stopie na 41. okrążeniu awansował z dziesiątego miejsca o kilka miejsc. Za nim podążał natomiast Webber. Kierowca Red Bulla próbował wyprzedzić Niemca na ostatnim okrążeniu, lecz 7-krotny mistrz świata utrzymał swoje miejsce na podium[30][27][28][26].

Jako pierwszy linię mety minął Fernando Alonso z ponad sześciosekundową przewagą nad Kimim Räikkönenem. Trzeci był Michael Schumacher (było to dla niego pierwsze podium od powrotu do Formuły 1 w 2010), a za nim wyścig ukończyli: Mark Webber (który awansował o 15 pozycji w porównaniu ze startem), Nico Hülkenberg (dla którego był to najlepszy rezultat w dotychczasowej karierze[29]), Nico Rosberg, Paul di Resta, Jenson Button i Sergio Pérez, a ostatnie premiowane punktami miejsce zajął Pastor Maldonado. Po wyścigu Wenezuelczyk stracił swoje miejsce ze względu na spowodowanie kolizji z Lewisem Hamiltonem, a więc ostatecznie dziesiątą pozycję wywalczył Bruno Senna[29]. Sklasyfikowano łącznie dziewiętnastu kierowców[32].

Ogółem zanotowano 58 manewrów wyprzedzania[34]. W trakcie wyścigu McLaren dokonał rekordowego pit-stopu – koła Lewisa Hamiltona zostały wymienione w trakcie 2,32 s – szybciej niż kiedykolwiek w historii Formuły 1[35].

Po wyścigu edytuj

Zwycięstwo pozwoliło Alonso na awans na pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej kierowców, z dwudziestopunktową przewagą nad drugim Markiem Webberem. Dotychczasowy lider, Lewis Hamilton spadł na trzecie miejsce, a na czwarte Sebastian Vettel. Kolejne przetasowania nastąpiły na końcu tabeli – największy awans (o pięć pozycji) zanotował Schumacher[36].

Po wyścigu komisja sędziowska wyścigu nałożyła kary na trzech kierowców[37]. Pastorowi Maldonado doliczono 20 sekund za spowodowanie kolizji z Hamiltonem. Spowodowało to przesunięcie go z dziesiątej na dwunastą pozycję w klasyfikacji wyścigu, a co za tym idzie pozbawienie jednego zdobytego punktu[38]. Natomiast Jeana-Érica Vergne z powodu wywołania kolizji z Kovalainenem ukarano przesunięciem o dziesięć pozycji na starcie Grand Prix Wielkiej Brytanii oraz grzywną w wysokości 25 000 euro[39]. Red Bull oświadczył, że grzywnę zapłaci kierowca[40]. Tymczasem Kamui Kobayashi wystartuje na Silverstone o pięć pozycji niżej niż wynik, który osiągnie kwalifikacjach, ze względu na spowodowanie kolizji z Massą[41].

Ponadto Mark Webber poprosił sędziów o analizę zachowania Schumachera podczas żółtej flagi. Kierowca ten jechał z włączonym systemem DRS w sektorach objętych flagą. Stewardzi jednak uznali, że nie przekroczył on przepisów. Charlie Whiting uzasadnił to tym, że niemiecki zawodnik pokonał okrążenie w czasie dłuższym niż poprzednie, a używanie ruchomego tylnego skrzydła nie jest w takim momencie zakazane[42].

Według magazynu Autosprint zmodyfikowany Red Bull miał problemy z przejściem powyścigowej kontroli technicznej, ze względu na tylne zawieszenie[43].

Odbiór w mediach edytuj

Wyścig został określony w mediach jako dramatyczny[44][45][28][27], genialny[28], niesamowity[45][31] i szalony[45]. Zwycięstwo Alonso zostało uznane za nieoczekiwane[44].

Progres w wyścigu Marka Webbera, który startował z dziewiętnastego pola, a ukończył go na czwartym, został nazwany „imponującym”[46], a jego jazdę uznano za rozważną[31]. Skrytykowano Sama Michaela, dyrektora sportowego McLarena za kolejne problemy podczas zjazdów bolidów jego zespołu do alei serwisowej[47].

W wysokiej dominacji Vettela nad resztą stawki doszukano się podobieństwa do rywalizacji w sezonie 2011[48].

Odbiór w zespołach edytuj

Fernando Alonso stwierdził, że triumf był dla niego dużą niespodzianką (startował z jedenastego pola). Porównał go ze swoim poprzednim zwycięstwem w domowym wyścigu – Grand Prix Hiszpanii 2006[49]. Na jego twarzy podczas przyznania nagród pojawiły się łzy[26][31]. Luca di Montezemolo określił jego występ jako „wyjątkowy”[50].

Kimi Räikkönen stwierdził, że jego celem było zwycięstwo, jednak był zadowolony z miejsca na podium. Romain Grosjean określił swój występ do czasu awarii jako „prawie perfekcyjny”. Éric Boullier pochwalił obu kierowców za dobre tempo w trakcie weekendu wyścigowego. Michael Schumacher wyznał, że nie spodziewał się podium i podziękował zespołowi. Ponadto powiedział, że jest to najlepsza odpowiedź dla krytykujących Mercedesa. Ross Brawn uznał ukończenie rywalizacji w pierwszej trójce za fantastyczne, a sam wyścig za ekscytujący. Sebastian Vettel stwierdził, że wyjazd safety caru nie był potrzebny[33]. Mark Webber uznał natomiast Grand Prix za „szalone”, a cały weekend – za ciężki. Nico Hülkenberg uznał swoje piąte miejsce za wspaniałe osiągnięcie, a Vijay Mallya określił wyścig jako przyjemny. Martin Whitmarsh stwierdził, że wyścig był ekscytujący dla widzów, ale frustrujący dla McLarena, Peter Sauber natomiast „jedną wielką niewykorzystaną szansą”[50].

Lista startowa edytuj

Na niebieskim tle kierowcy biorący udział jedynie w piątkowych treningach

Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony
1   Sebastian Vettel Red Bull Racing Red Bull RB8 Renault RS27-2012 P
2   Mark Webber Red Bull Racing Red Bull RB8 Renault RS27-2012 P
3   Jenson Button Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-27 Mercedes-Benz FO108Y P
4   Lewis Hamilton Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-27 Mercedes-Benz FO108Y P
5   Fernando Alonso Scuderia Ferrari Ferrari F2012 Ferrari 056 P
6   Felipe Massa Scuderia Ferrari Ferrari F2012 Ferrari 056 P
7   Michael Schumacher Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W03 Mercedes-Benz FO108Y P
8   Nico Rosberg Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W03 Mercedes-Benz FO108Y P
9   Kimi Räikkönen Lotus F1 Team Lotus E20 Renault RS27-2012 P
10   Romain Grosjean Lotus F1 Team Lotus E20 Renault RS27-2012 P
11   Paul di Resta Sahara Force India F1 Team Force India VJM05 Mercedes-Benz FO108Y P
12   Nico Hülkenberg Sahara Force India F1 Team Force India VJM05 Mercedes-Benz FO108Y P
12   Jules Bianchi Sahara Force India F1 Team Force India VJM05 Mercedes-Benz FO108Y P
14   Kamui Kobayashi Sauber F1 Team Sauber C31 Ferrari 056 P
15   Sergio Pérez Sauber F1 Team Sauber C31 Ferrari 056 P
16   Daniel Ricciardo Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR7 Ferrari 056 P
17   Jean-Éric Vergne Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR7 Ferrari 056 P
18   Pastor Maldonado Williams F1 Williams FW34 Renault RS27-2012 P
19   Bruno Senna Williams F1 Williams FW34 Renault RS27-2012 P
19   Valtteri Bottas Williams F1 Williams FW34 Renault RS27-2012 P
20   Heikki Kovalainen Caterham F1 Team Caterham CT01 Renault RS27-2012 P
21   Witalij Pietrow Caterham F1 Team Caterham CT01 Renault RS27-2012 P
22   Pedro de la Rosa HRT F1 Team HRT F112 Cosworth CA2012 P
23   Narain Karthikeyan HRT F1 Team HRT F112 Cosworth CA2012 P
24   Timo Glock Marussia F1 Team Marussia MR-01 Cosworth CA2012 P
25   Charles Pic Marussia F1 Team Marussia MR-01 Cosworth CA2012 P
Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony

Wyniki edytuj

Sesje treningowe edytuj

Sesja Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
1 18   Pastor Maldonado Williams-Renault 1:40,890 22
2 1   Sebastian Vettel Red Bull-Renault 1:39,334 33
3 3   Jenson Button McLaren-Mercedes 1:38,562 17

Kwalifikacje edytuj

Źródło: Wyprzedź Mnie![20]

Poz. Nr Kierowca Konstruktor Q1 Q2 Q3 Poz. s.
1 1   Sebastian Vettel Red Bull-Renault 1:39,626 1:38,530 1:38,086 1
2 4   Lewis Hamilton McLaren-Mercedes 1:39,169 1:38,616 1:38,410 2
3 18   Pastor Maldonado Williams-Renault 1:38,825 1:38,570 1:38,475 3
4 10   Romain Grosjean Lotus-Renault 1:39,530 1:38,489 1:38,505 4
5 9   Kimi Räikkönen Lotus-Renault 1:39,464 1:38,531 1:38,513 5
6 8   Nico Rosberg Mercedes 1:39,061 1:38,504 1:38,623 6
7 14   Kamui Kobayashi Sauber-Ferrari 1:39,651 1:38,703 1:38,741 7
8 12   Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 1:39,009 1:38,689 1:38,752 8
9 3   Jenson Button McLaren-Mercedes 1:39,622 1:38,563 1:38,801 9
10 11   Paul di Resta Force India-Mercedes 1:38,858 1:38,519 1:38,992 10
11 5   Fernando Alonso Ferrari 1:39,409 1:38,707 – 11
12 7   Michael Schumacher Mercedes 1:39,447 1:38,770 – 12
13 6   Felipe Massa Ferrari 1:39,388 1:38,780 – 13
14 19   Bruno Senna Williams-Renault 1:39,449 1:39,207 – 14
15 15   Sergio Pérez Sauber-Ferrari 1:39,353 1:39,358 – 15
16 20   Heikki Kovalainen Caterham-Renault 1:40,087 1:40,295 – 16
17 16   Daniel Ricciardo Toro Rosso-Ferrari 1:39,924 1:40,358 – 17
18 17   Jean-Éric Vergne Toro Rosso-Ferrari 1:40,203 – – 18
19 2   Mark Webber Red Bull-Renault 1:40,395 – – 19
20 21   Witalij Pietrow Caterham-Renault 1:40,457 – – 20
21 22   Pedro de la Rosa HRT-Cosworth 1:42,171 – – 21
22 23   Narain Karthikeyan HRT-Cosworth 1:42,527 – – 22
23 25   Charles Pic Marussia-Cosworth 1:42,675 – – 23
24   Timo Glock Marussia-Cosworth – – – NW[51][52]
Poz. Nr Kierowca Konstruktor Q1 Q2 Q3 Poz. s.

Wyścig edytuj

Źródło: Wyprzedź Mnie![32]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Okr. Czas / Strata Komentarz
1   10 5   Fernando Alonso Ferrari 57 1h44m16,649
2   3 9   Kimi Räikkönen Lotus-Renault 57 +0:06,421
3   9 7   Michael Schumacher Mercedes 57 +0:12,639
4   15 2   Mark Webber Red Bull-Renault 57 +0:13,628
5   3 12   Nico Hülkenberg Force India-Mercedes 57 +0:19,993
6   8   Nico Rosberg Mercedes 57 +0:21,176
7   3 11   Paul di Resta Force India-Mercedes 57 +0:22,866
8   1 3   Jenson Button McLaren-Mercedes 57 +0:24,653
9   6 15   Sergio Pérez Sauber-Ferrari 57 +0:27,777
10   3 19   Bruno Senna Williams-Renault 57 +0:35,961 [a]
11   5 16   Daniel Ricciardo Toro Rosso-Ferrari 57 +0:37,041
12   7 18   Pastor Maldonado Williams-Renault 57 +0:54,630 [b]
13   7 21   Witalij Pietrow Caterham-Renault 57 +1:15,871
14   2 20   Heikki Kovalainen Caterham-Renault 57 +1:34,654
15   8 25   Charles Pic Marussia-Cosworth 57 +1:36,551
16   3 6   Felipe Massa Ferrari 56 +1 okr. (1 okr.)
17   4 22   Pedro de la Rosa HRT-Cosworth 56 +1 okr. (09,053)
18   4 23   Narain Karthikeyan HRT-Cosworth 56 +1 okr. (09,267) [c]
19   17 4   Lewis Hamilton McLaren-Mercedes 55 kolizja z Maldonado
Niesklasyfikowani
  10   Romain Grosjean Lotus-Renault 40 elektryka
  1   Sebastian Vettel Red Bull-Renault 33 alternator
  14   Kamui Kobayashi Sauber-Ferrari 33 [d] uszkodzenia z kolizji z Massą
  17   Jean-Éric Vergne Toro Rosso-Ferrari 26 [e] uszkodzenia z kolizji z Kovalainenem
Nie wystartowali
  24   Timo Glock Marussia-Cosworth 0 problemy zdrowotne
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie edytuj

Źródło: Wyprzedź Mnie![53]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
8   Nico Rosberg Mercedes 1:42,163 54

Prowadzenie w wyścigu edytuj

Nr Kierowca Okrążenia Suma
1   Sebastian Vettel 1–33 32
5   Fernando Alonso 33–57 25

Klasyfikacja po wyścigu edytuj

Kierowcy edytuj

P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 +1   Fernando Alonso 8 111 2 1 1 – – –
2 +2   Mark Webber 8 91 1 – – 1 – –
3 -2   Lewis Hamilton 8 88 1 – 3 2 – –
4 -1   Sebastian Vettel 8 85 1 1 – 3 2 1
5 0   Nico Rosberg 8 75 1 1 – 1 1 –
6 0   Kimi Räikkönen 8 73 – 2 1 – 1 –
7 0   Romain Grosjean 8 53 – 1 1 – 1 4
8 0   Jenson Button 8 49 1 1 – – 1 –
9 0   Sergio Pérez 8 39 – 1 1 – 1 1
10 0   Pastor Maldonado 8 29 1 – – 1 – 2
11 +1   Paul di Resta 8 27 – – – – – –
12 -1   Kamui Kobayashi 8 21 – – – – 1 3
13 +5   Michael Schumacher 8 17 – – 1 – – 5
14 +1   Nico Hülkenberg 8 17 – – – – – 1
15 -2   Bruno Senna 8 16 – – – – – 1
16 -2   Felipe Massa 8 11 – – – – – 1
17 -1   Jean-Éric Vergne 8 4 – – – – – 1
18 -1   Daniel Ricciardo 8 2 – – – – – 1
19 0   Heikki Kovalainen 8 0 – – – – – 1
20 +3   Witalij Pietrow 8 0 – – – – – 2
21 -1   Timo Glock 7 0 – – – – – 1
22 -1   Charles Pic 8 0 – – – – – 3
23 -1   Narain Karthikeyan 7 0 – – – – – 2
24 0   Pedro de la Rosa 7 0 – – – – – 2
P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Konstruktorzy edytuj

P +/- Konstruktor Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0   Red Bull-Renault 16 176 2 1 – 4 2 1
2 0   McLaren-Mercedes 16 137 2 1 3 2 1 –
3 0   Lotus-Renault 16 126 – 3 2 – 2 4
4 0   Ferrari 16 122 2 1 1 – – 1
5 0   Mercedes 16 92 1 1 1 1 1 5
6 0   Sauber-Ferrari 16 60 – 1 1 – 2 3
7 0   Williams-Renault 16 45 1 – – 1 – 3
8 0   Force India-Mercedes 16 44 – – – – – 1
9 0   Toro Rosso-Ferrari 16 6 – – – – – 2
10 0   Caterham-Renault 16 0 – – – – – 3
11 0   Marussia-Cosworth 15 0 – – – – – 4
12 0   HRT-Cosworth 14 0 – – – – – 4
P +/- Konstruktor Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Imprezy towarzyszące edytuj

Oprócz wyścigu Formuły 1 w weekend wyścigowy odbyło się kilka zawodów innych serii. Wśród nich był wyścig Porsche Supercup, który zwyciężył startujący z pole position René Rast z Lechner Racing, przed Seanem Edwardsem z Konrad Motorsport i Robertem Lukasem z Förch Racing[54]. Rozegrano także dwa wyścigi serii GP3 – w pierwszym triumfował Mitch Evans z MW Arden przed Aaro Vainio z Lotus GP i Davidem Fumanellim z MW Arden[55], w drugim zaś Patric Niederhauser z Jenzer Motorsport przed Danielem Abtem z Lotus GP i Tio Ellinasem z Marussia Manor Racing[56].

Seria GP2 edytuj

Osobny artykuł: Seria GP2 – Valencia 2012.

23 czerwca odbył się wyścig główny GP2 w Walencji. Zwyciężył w nim Esteban Gutiérrez z Lotus GP przed Marcusem Ericssonem z iSport International i Luizem Razią z Arden International[57]. Dzień później w sprincie zwyciężył Razia, drugi był James Calado z Lotusa, a trzeci Fabio Leimer z Racing Engineering[58].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Kara przejazdu przez boksy za spowodowanie kolizji z Kobayashim.
  2. ↑ Kara doliczenia do końcowego rezultatu 20 sekund za spowodowanie kolizji z Hamiltonem.
  3. ↑ Kara przejazdu przez boksy za przekroczenie prędkości w alei serwisowej.
  4. ↑ Kara przesunięcia o 5 miejsc do tyłu na starcie do następnego wyścigu za spowodowanie kolizji z Massą.
  5. ↑ Kara przesunięcia o 10 miejsc do tyłu na starcie do następnego wyścigu za spowodowanie kolizji z Kovalainenem.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Grand Prix Monako: Webber wygrał historyczny wyścig. regiomato.pl, 2012-05-27. [dostęp 2012-06-24]. (pol.).
  2. ↑ Sezon 2012. f1wm.pl. [dostęp 2012-06-24]. (pol.).
  3. ↑ Hamilton siódmym zwycięzcą. motofakty.pl, 2012-06-12. [dostęp 2012-06-24]. (pol.).
  4. ↑ Edd Straw: Double DRS zone from Canadian GP. autosport.com, 2011-05-20. [dostęp 2012-06-26]. (ang.).
  5. ↑ a b Keith Collantine: Valencia also has DRS zone reduction. f1fanatic.co.uk, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-26]. (ang.).
  6. ↑ Keith Collantine: One DRS zone instead of two at Canadian Grand Prix. f1fanatic.co.uk, 2012-06-01. [dostęp 2012-06-24]. (ang.).
  7. ↑ Keith Collantine: FIA confirms details of Valencia’s two DRS zones. f1fanatic.co.uk, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-23]. (ang.).
  8. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Jedna strefa DRS podczas Grand Prix Europy. f1wm.pl, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-24]. (pol.).
  9. ↑ Rafał Pawłowski: Mieszkańcy Walencji protestują przeciwko dalszemu rozgrywaniu wyścigu. F1Ultra, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-17)]. (pol.).
  10. ↑ Salo becomes driver steward for Valencia. gpupdate.net, 2012-06-22. [dostęp 2012-06-24]. (ang.).
  11. ↑ Rafał Pawłowski: GP Europy'12 – przewodnik kibica. F1Ultra, 2012-06-25. [dostęp 2012-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  12. ↑ Łukasz Godula: GP Europy : Maldonado dyktuje tempo. f1wm.pl, 2012-06-22. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  13. ↑ Wojciech Paprota: GP Europy'12 – 1. trening: Maldonado na czele na początku weekendu. f1ultra.pl, 2012-06-22. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  14. ↑ Wojciech Paprota: GP Europy'12 – 2. trening: Vettel z najlepszym czasem. F1Ultra, 2012-06-22. [dostęp 2012-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  15. ↑ Łukasz Godula: GP Europy: Vettel najszybszy w drugim treningu. f1wm.pl, 2012-06-22. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  16. ↑ Wojciech Paprota: GP Europy'12 – 3. trening: Button przed Lotusami w ostatnim treningu. F1Ultra, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  17. ↑ Nataniel Piórkowski: GP Europy: Button podkręca tempo przed czasówką. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  18. ↑ a b c Wojciech Paprota: GP Europy'12 – kwalifikacje: Vettel po raz trzeci z rzędu z pole position. F1Ultra, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  19. ↑ Nataniel Piórkowski: Webber: Awaria DRS zrujnowała kwalifikacje. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  20. ↑ a b c Grand Prix of Europe 2012 > Łączny wynik kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2012-06-23]. (pol.).
  21. ↑ Rafał "Rafsen" Pawłowski: Z powodów zdrowotnych Glock nie weźmie udziału w kwalifikacjach. f1ultra.pl, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  22. ↑ a b Paweł Zając: GP Europy: Vettel zdobywa pierwsze pole startowe. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  23. ↑ Natan Piórkowski: Glock dopuszczony do wyścigu o GP Europy. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  24. ↑ Nataniel Piórkowski: Glock nie weźmie udziału w wyścigu o GP Europy. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  25. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Sauber z grzywną po kwalifikacjach, Kobayashi z reprymendą. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  26. ↑ a b c d e f Relacja z dnia: 24-06-2012 GP Europy: wyścig. Onet.pl. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  27. ↑ a b c d e f Paweł Zając: Alonso wygrywa dramatyczny wyścig w Walencji. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  28. ↑ a b c d e f g Mateusz Cieślicki: GP Europy'12: Alonso wygrywa genialny i dramatyczny wyścig w Walencji!. F1Ultra, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  29. ↑ a b c Tony Dodgins: European GP – Sunday – Race Report. Grandprix.com. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-28)]. (ang.).
  30. ↑ a b c d Mariusz Glugla: GP Europy 2012 > Analiza na wykresach. Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  31. ↑ a b c d Mikołaj Sokół: Hiszpańska radość w Walencji. SokolimOkiem.TV, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-29)]. (pol.).
  32. ↑ a b c Grand Prix of Europe 2012 > Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2012-06-24]. (pol.).
  33. ↑ a b manu: Vettel zakwestionował decyzję dyrektora wyścigu o wyjeździe SC. F1Ultra, 2012-06-25. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-18)]. (pol.).
  34. ↑ Heikki Kulta: Valencian kisa tuplasi aiemmat ohitusmääränsä. Turun Sanomat, 2012-06-26. [dostęp 2012-06-27]. (fiń.).
  35. ↑ Grzegorz Filiks: McLaren pobił w Walencji rekord szybkości pit-stopu. V10.pl, 2012-06-26. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  36. ↑ GP Europy 2012 > Punktacje po wyścigu. Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  37. ↑ Grzegorz Filiks: Po GP Europy: Dotkliwe kary dla Maldonado, Vergne i Kobayashiego. V10.pl, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  38. ↑ Nataniel Piórkowski: Maldonado ukarany doliczeniem 20 sek do czasu wyścigu o GP Europy. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  39. ↑ Nataniel Piórkowski: Vergne ukarany za spowodowanie kolizji z Kovalainenem. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-26. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  40. ↑ Grzegorz Filiks: Red Bull: Vergne musi zapłacić z własnej kieszeni grzywnę za wypadek w GP Europy. V10.pl, 2012-06-26. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  41. ↑ Nataniel Piórkowski: Kobayashi ukarany przesunięciem na starcie GP Wielkiej Brytanii. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  42. ↑ Nataniel Piórkowski: Whiting tłumaczy decyzję o nie karaniu Schumachera po GP Europy. Wyprzedź Mnie!, 2012-06-26. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  43. ↑ Rafał Pawłowski: Usprawniony bolid Red Bulla miał duże problemy z przejściem badań technicznych po GP Europy. F1Ultra, 2012-06-28. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  44. ↑ a b Grzegorz Filiks: GP Europy – wyścig: Alonso wygrywa dramatyczną korridę w Walencji. Schumacher na podium. V10.pl, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  45. ↑ a b c F1: Alonso wygrał Grand Prix Europy. Onet.pl, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  46. ↑ Grzegorz Filiks: Webber: Szalony dzień, Vettel: Pie***ona awaria. V10.pl, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  47. ↑ Grzegorz Filiks: Sam Michael ostro krytykowany przez opinię publiczną za wpadki McLarena w pit-stopie. V10.pl, 2012-06-26. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  48. ↑ Grzegorz Filiks: Kolejny rozdział dominacji Red Bull Racing na horyzoncie?. V10.pl, 2012-06-26. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  49. ↑ Grzegorz Filiks: Alonso rozemocjonowany i dumny po niewiarygodnym zwycięstwie na własnym terenie. V10.pl, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  50. ↑ a b GP Europy: wypowiedzi po wyścigu (12). Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-27]. (pol.).
  51. ↑ Nataniel Piórkowski: Glock dopuszczony do wyścigu o GP Europy. f1wm.pl, 2012-06-23. [dostęp 2012-06-23]. (pol.).
  52. ↑ Nataniel Piórkowski: Glock nie weźmie udziału w wyścigu o GP Europy. f1wm.pl, 2012-06-24. [dostęp 2012-06-24]. (pol.).
  53. ↑ Grand Prix of Europe 2012 > Najszybsze okr. w wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2012-06-24]. (pol.).
  54. ↑ Porsche Supercup > 2012 > Walencja > Rezultat wyścigu. Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  55. ↑ GP3 Series > 2012 > Walencja 1 > Rezultat wyścigu. Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  56. ↑ GP3 Series > 2012 > Walencja 2 > Rezultat wyścigu. Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  57. ↑ GP2 Series > 2012 > Walencja (główny) > Rezultat wyścigu. Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  58. ↑ GP 2 Series > 2012 > Walencja (sprint) > Rezultat wyścigu. Wyprzedź Mnie!. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Europy_2012&oldid=72755688”