Lewofloksacyna

związek chemiczny

Lewofloksacyna (łac. levofloxacinum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, chemioterapeutyk z grupy chinolonów, enancjomer S ofloksacyny, stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, profilaktyki po zabiegu leczenia operacyjnego zaćmy oraz gruźlicy wielolekoopornej.

Lewofloksacyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C18H20FN3O4

Masa molowa

361,37 g/mol

Wygląd

żółtawobiały lub żółtobiały krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

100986-85-4

PubChem

149096

DrugBank

DB01137

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

J01MA12, S01AE05

Stosowanie w ciąży

kategoria C[3]

Zaleca się aby podczas leczenia lewofloksacyną oraz 2 dni po jego zakończeniu unikać kąpieli słonecznych oraz solarium[4][5].

Mechanizm działania edytuj

Lewofloksacyna działa na kompleks gyraza DNADNA oraz na topoizomerazę IV[4]. Nie zaleca się stosowania lewofloksacyny w zakażeniach wywołanych przez MRSA[4].

Zastosowanie edytuj

Lewofloksacyna znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2015)[11].

Lewofloksacyna jest dopuszczona do obrotu w Polsce (2018), we wszystkich postaciach[12].

Działania niepożądane edytuj

Lewofloksacyna może powodować następujące działania niepożądane u ponad 1% pacjentów: bezsenność, ból głowy, zawroty głowy, biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AspAT), aminotransferazy alaninowej (AlAT), fosfatazy alkalicznej (FA), γ-glutamylotranspeptydazy[4][5]. Ponadto, podobnie jak omeprazol, cefepim i etopozyd, lewofloksacyna blokuje transporter OCTN2, prowadząc do wtórnego niedoboru karnityny[13].

Zapalenie ścięgna i zerwanie ścięgna edytuj

Rzadkim powikłaniem jest zapalenie ścięgna, które najczęściej obejmuje ścięgno Achillesa i może być jednostronne lub obustronne i prowadzić do jego zerwania[4][5]. Powikłanie to może wystąpić w ciągu 48 godzin od rozpoczęcia leczenia do nawet kilku miesięcy od zakończenia leczenia[4][5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Levofloxacin, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 149096 (ang.).
  2. Levofloxacin SC-252953. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2018-05-31]. (ang.).
  3. Drugs and Supplements Levofloxacin (Oral Route). Mayo Foundation for Medical Education and Research, 2017-03-01. [dostęp 2018-05-31]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q Levoxa, 5 mg/ml, roztwór do infuzji – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-05-31].
  5. a b c d e f g h Levoxa, tabletki powlekane – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-05-31].
  6. Levomer, 5 mg/ml, krople do oczu, roztwór – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-05-31].
  7. Aptalis Pharma SAS: Quinsair 240 mg roztwór do nebulizacji – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Europejska Agencja Leków. [dostęp 2018-05-31].
  8. Wytyczne leczenia operacyjnego zaćmy opracowane przez Polskie Towarzystwo Okulistyczne. Stan na dzień 10 grudnia 2014. Aktualizacja z dnia 13 kwietnia 2016.. Polskie Towarzystwo Okulistyczne. [dostęp 2018-05-31].
  9. Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 2. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 508. ISBN 978-83-60135-95-2.
  10. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc dotyczące rozpoznawania, leczenia i zapobiegania gruźlicy u dorosłych i dzieci. 2013. [dostęp 2018-05-31].
  11. WHO Model List of Essential Medicines 19th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2015. s. 17. [dostęp 2018-05-31]. (ang.).
  12. Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-05-31].
  13. María M. Adeva-Andany i inni, Significance of l-carnitine for human health, „IUBMB life”, 69 (8), 2017, s. 578–594, DOI10.1002/iub.1646, PMID28653367 [dostęp 2021-03-31] (ang.).