Wikipedia

Philip Hanson

Philip „Phil” Hanson (ur. 5 lipca 1999 w Sunningdale, Wielka Brytania) – brytyjski kierowca wyścigowy. W swojej karierze zdobył tytuły mistrzowskie FIA WEC i ELMS w kategorii LMP2 oraz wygrał wyścig Le Mans w klasie LMP2. Obecnie ściga się w barwach zespołu United Autosports w FIA WEC i ELMS.

Philip Hanson
Ilustracja
Philip Hanson w 2020 roku
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1999
Sunningdale, Berkshire, Wielka Brytania

Sezon 2022
Seria

FIA World Endurance Championship
European Le Mans Series

Zespół

United Autosports

Samochód

Oreca 07–Gibson

Nr startowy

22

Partnerzy

FIA WEC:
Filipe Albuquerque
Will Owen
ELMS:
Tom Gamble
Duncan Tappy

Sukcesy

2016: złoto Britcar
2016/2017: złoto Asian Le Mans Series – LMP3
2018/2019: złoto Asian Le Mans Series – LMP2
2019/2020: złoto FIA World Endurance Championship – LMP2
2020: złoto 24h Le Mans – LMP2
2020: złoto European Le Mans Series – LMP2
2021: srebro European Le Mans Series – LMP2

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Karting edytuj

Karierę w kartingu rozpoczął w 2014 roku[1]. W sezonie 2015 został mistrzem Super 1 National Junior X30 Championship[2].

Wyścigi długodystansowe edytuj

2016 edytuj

W 2016 roku wystartował w kilku seriach wyścigowych. Za każdym razem ścigał się dla zespołu Tockwith Motorsport a jego partnerem zespołowym był Nigel Moore.

Hanson przejechał pełny sezon w serii Britcar za kierownicą Audi R8 LMS[3]. Duet Hanson-Moore zdobył mistrzostwo w wygrywając 5 z 8 wyścigów w klasie i 6-krotnie stając na klasowym podium[4][5].

Hanson wystartował też w 3 wyścigach sezonu GT3 Le Mans Cup za kierownicą Audi R8 LMS i po raz pierwszy wystartował na torze Circuit de la Sarthe[6].

Oprócz startów w autach GT Philip Hanson rywalizował Ligierem klasy LMP3 w ELMS (2 wyścigi), British LMP3 Cup[7] oraz Asian Le Mans Series[8]. Duet Hanson-Moore zdobył mistrzostwo LMP3 AsLMS wygrywając 2 z 4 wyścigów i 3-krotnie stając na podium.

2017 edytuj

W 2017 roku kontynuował starty dla zespołu Tockwith w seriach ELMS i FIA WEC tym razem w klasie LMP2 za kierownicą Ligiera JS P217[9][10]. W ELMS jego partnerem zespołowym ponownie był Nigel Moore – przejechali razem 3 wyścigi. W WEC również uczestniczył w 3 wyścigach, z czego w dwóch jechał z Nigelem Moore’em i Karunem Chandhokiem, a trzeci z samym Moore’em. Jednym z tych wyścigów było Le Mans, w którym załoga Hanson-Moore-Chandhok zajęła 9. miejsce w klasie i 11. miejsce w klasyfikacji ogólnej.

2018 edytuj

W 2018 roku Hanson przeszedł do zespołu United Autosports i kontynuował ściganie w klasie LMP2[11]. Jego głównym programem wyścigowym były starty w ELMS, gdzie jego partnerem zespołowym w 5 z 6 wyścigów był Filipe Albuquerque, a w jednym Bruno Senna. Hanson i Albuquerque 3 razy stanęli na podium, z czego 2 razy na jego najwyższym stopniu. W klasyfikacji sezonu Philip Hanson uplasował się na 5. miejscu.

Razem z Filipem Albuquerque i Paulem di Restą wystartował w wyścigu Le Mans. Ich załoga nie ukończyła wyścigu z powodu wypadku[12].

Hanson zanotował też 3 starty w rundach długodystansowych serii IMSA SportsCar Championship w kategorii Prototype[13].

Philip Hanson razem z Paulem di Restą wystartował w Asian Le Mans Series[14]. Zdobyli oni tytuł mistrzowski LMP2 4-krotnie stawając na podium, z czego 3 razy na jego drugim stopniu i raz wygrywając wyścig.

2019 i 2020 edytuj

W 2019 roku Hanson kontynuował jazdę dla zespołu United Autosports w LMP2 w serii ELMS[15] i zadebiutował w pełnym sezonie FIA WEC[16].

W ELMS jego partnerem w 5 z 6 wyścigów był Filipe Albuquerque, a w jednym wyścigu Paul di Resta. Philip Hanson zajął 4. miejsce w klasyfikacji sezonu, dwukrotnie stając na podium i wygrywając jeden wyścig.

W FIA WEC jego partnerem ponownie był Filipe Albuquerque oraz Paul di Resta, którego w jednym z wyścigów zastąpił Oliver Jarvis. Hanson i Albuquerque zdobyli mistrzostwo kierowców LMP2 6-krotnie stając na podium, z czego 4-krotnie zwyciężając. Jednym z tych zwycięstw było Le Mans w 2020 roku.

W 2020 roku Hanson kontynuował ściganie dla United Autosports w ELMS, ponownie partnerując Filipe Albuquerque[17]. Zdobyli oni mistrzostwo ELMS w dominującym stylu – we wszystkich pięciu wyścigach stanęli na podium i wygrali trzy z nich.

2021 edytuj

W 2021 roku Hanson dalej był związany z United Autosports[18]. W ELMS jego partnerami byli Tom Gamble oraz Jonathan Aberdein. Zdobyli oni wicemistrzostwo LMP2 z dorobkiem czterech podiów i jedną wygraną.

W FIA WEC jego partnerami byli Filipe Albuquerque i Fabio Scherer[19]. Paul di Resta i Wayne Boyd zastąpili Albuquerque i Scherera podczas drugiej rundy sezonu[20]. Hanson uplasował się na 4. pozycji w klasyfikacji kierowców LMP2 z trzema podiami i dwoma wygranymi.

2022 edytuj

W 2022 Hanson ponownie startuje dla United Autosports w kategorii LMP2[21][22]. W ELMS jego partnerami są Tom Gamble i Duncan Tappy. W FIA WEC jego partnerami są Filipe Albuquerque oraz Will Owen.

2023 edytuj

22 lipca 2022 roku zespół United Autosports ogłosił, że Philip Hanson będzie kontynuować ściganie w ich barwach w serii FIA WEC[23].

Wyniki edytuj

24h Le Mans edytuj

Rok Zespół Partnerzy Samochód Klasa Okr. Poz. Poz.
kl.
2017   Tockwith Motorsports   Nigel Moore
  Karun Chandhok 		Ligier JS P217-Gibson LMP2 351 11 9
2018   United Autosports   Paul di Resta
  Filipe Albuquerque 		Ligier JS P217-Gibson LMP2 288 NU NU
2019   United Autosports   Paul di Resta
  Filipe Albuquerque 		Ligier JS P217-Gibson LMP2 365 9 4
2020   United Autosports   Paul di Resta
  Filipe Albuquerque 		Oreca 07-Gibson LMP2 370 5 1
2021   United Autosports USA   Fabio Scherer
  Filipe Albuquerque 		Oreca 07-Gibson LMP2 328 40 18
2022   United Autosports USA   Filipe Albuquerque
  Will Owen 		Oreca 07-Gibson LMP2 366 14 10

European Le Mans Series edytuj

Sezon Zespół Klasa Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych rundach Pozycja Punkty
2016 Tockwith Motorsports LMP3 Ligier JS P3 Nissan VK50VE 5.0 L V8 SIL IMO RBR LEC SPA EST 21 9,5
– – – 6 12 –
2017[24] Tockwith Motorsports LMP2 Ligier JS P217 Gibson GK428 4.2 L V8 SIL MNZ RBR LEC SPA POR 16 12,5
5 11 9 – – –
2018[25] United Autosports LMP2 Ligier JS P217 Gibson GK428 4.2 L V8 LEC MNZ RBR SIL SPA POR 5 54
12 10 3 NU 1 1
2019 United Autosports LMP2 Ligier JS P217 1-3
Oreca 07 4-6 		Gibson GK428 4.2 L V8 LEC MNZ CAT SIL SPA POR 4 71
6 4 7 NU 1 2
2020 United Autosports LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 LEC SPA LEC MNZ POR 1 109
3 1 1 1 3
2021 United Autosports LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 CAT RBR LEC MNZ SPA POR 2 86
3 7 2 2 8 1
2022 United Autosports LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 LEC IMO MNZ CAT SPA POR 3* 48*
7 2 4 4

Asian Le Mans Series edytuj

Sezon Zespół Klasa Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych rundach Pozycja Punkty
2016/2017[26] Tockwith Motorsports LMP3 Ligier JS P3 Nissan VK50 5.0 L V8 ZIC FUJ CIC SEP 1 77
2 1 1 1
2018/2019[27] United Autosports LMP2 Ligier JS P2 Nissan VK45 4.5 L V8 SHA FUJ CIC SEP 1 80
2 2 1 2

IMSA SportsCar Championship edytuj

Sezon Zespół Klasa Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych rundach Pozycja Punkty
2018[28] United Autosports Prototype Ligier JS P217 Gibson GK428 4.2 L V8 DAY SEB LBH MOH DET WGL MOS ELK LGA PET 28 72
13 5 – – – 5 – – – –
2022 United Autosports LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 DAY SEB LGA MOH WGL ELK PET -* 0*
6 – – – – –

FIA World Endurance Championship edytuj

Sezon Zespół Klasa Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych rundach Pozycja Punkty
2019/2020 United Autosports LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 SIL FUJ SHA BHR COA SPA LMS BHR 1 190
NS 3 3 1 1 1 1 4
2021 United Autosports USA LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 SPA POR MNZ LMS BHR BHR 4 107
1 3 1 10 4 4
2022 United Autosports USA LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 SEB SPA LMS MNZ FUJ BHR 10* 32*
7 5 7 13

Przypisy edytuj

  1. ↑ Philip Hanson Racing Career Profile Driver Database. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  2. ↑ Super 1 National Junior X30 Championship 2015 standings Driver Database. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  3. ↑ Chris Valentine, Rob Hedley: Tockwith Motorsport move up to the Dunlop Endurance Championship. 2016-01-07. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  4. ↑ DUNLOP ENDURANCE CHAMPIONSHIP 2016. [dostęp 2022-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  5. ↑ Championships. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  6. ↑ MICHELIN LE MANS CUP 2016. [dostęp 2022-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  7. ↑ BRITISH LMP3 CUP 2016. [dostęp 2022-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  8. ↑ ASIAN LE MANS SERIES 2016-2017. [dostęp 2022-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  9. ↑ EUROPEAN LE MANS SERIES 2017. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  10. ↑ FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP 2017. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  11. ↑ Phil Hanson Signs For United Autosports In 2018. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-20)]. (ang.).
  12. ↑ FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP 2018. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  13. ↑ TEQUILA PATRON NORTH AMERICAN ENDURANCE CUP 2018. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  14. ↑ ASIAN LE MANS SERIES 2018-2019. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-06)]. (ang.).
  15. ↑ Graham Goodwin: Hanson & Albuquerque Confirmed For 2019 ELMS Return. 2018-11-09. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-04)]. (ang.).
  16. ↑ Daniel Lloyd: United Autosports Confirms 2019-20 WEC Entry. 2019-01-09. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-21)]. (ang.).
  17. ↑ Phil Hanson And Filipe Albuquerque Return To United Autosports For 2020 European Le Mans Series. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-22)]. (ang.).
  18. ↑ Daniel Lloyd: United Retains Hanson, Van Uitert for Two-Car LMP2 Entry. 2020-12-22. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-22)]. (ang.).
  19. ↑ HANSON REMAINS WITH UNITED AUTOSPORTS FOR WEC LMP2 TITLE DEFENCE. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-24)]. (ang.).
  20. ↑ Daniel Lloyd: Scherer Tests Positive for COVID-19; Boyd into United Crew. 2021-06-11. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-30)]. (ang.).
  21. ↑ Rachel Cavers: Hanson to stay in WEC for 2022 with United Autosports. 2021-09-07. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-20)]. (ang.).
  22. ↑ Hanson and Gamble Back with United Autosports for 2022 Season. 2022-01-25. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-05)]. (ang.).
  23. ↑ Graham Goodwin: Phil Hanson Confirmed For 2023 FIA WEC With United Autosports. 2022-07-22. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-31)]. (ang.).
  24. ↑ Classification. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)]. (ang.).
  25. ↑ Classification. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)]. (ang.).
  26. ↑ ASIAN LE MANS SERIES FINAL DRIVER CLASSIFICATION. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-16)]. (ang.).
  27. ↑ 2018/2019 DRIVERS CHAMPIONSHIP. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-03)]. (ang.).
  28. ↑ Championship Points – Official. 2018-10-15. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-15)]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philip_Hanson&oldid=70834313”