Đ
Đ, đ – litera używana we wszystkich czterech odmianach języka serbsko-chorwackiego (przy zapisie alfabetu łacińskiego) na oddanie dźwięku zapisywanego w polskiej ortografii jako dź (odpowiednik cyrylicznego ђ).
| ||
![]() | ||
Informacje podstawowe | ||
Majuskuła | Đ | |
Minuskuła | đ | |
Podstawowe pismo | łacińskie | |
Pochodzenie | ||
Oparty na grafemie | D | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Używana jest także w ortografii lapońskiej oraz w języku wietnamskim, w którym odpowiada polskiemu d.
UwagaEdytuj
Tę małą literę należy odróżnić od dwóch innych liter z tą samą dużą spólną literą. Są to obie minuskuły ð i ɖ, których używa się w innych narodowych językach. Krzywa litera d z przekreśleniem jest wykorzystywana w języku staroangielskim oraz współcześnie w islandzkim i farerskim. Natomiast d z zawijasem wykorzystywana jest między innymi w afrykańskim języku ewe oraz w innych językach w Afryce.
KodowanieEdytuj
Znak | Đ | đ | ||
---|---|---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | latin capital letter d with stroke | latin small letter d with stroke | ||
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unikod | 272 | U+0110 | 273 | U+0111 |
UTF-8 | 196 144 | c4 90 | 196 145 | c4 91 |
Odwołania znakowe SGML | Đ | Đ | đ | đ |
Odwołania znakowe SGML | Đ | đ |