Ładowarka łyżkowa
Ładowarka łyżkowa – maszyna do robót ziemnych przeznaczona do załadunku i transportu urobku na bliskie odległości przy wykorzystaniu odpowiedniego osprzętu w formie łyżki. Może być również wykorzystana do odspajania niezamarzniętych gruntów, przewozu materiałów budowlanych na placach budów, a przy wykorzystaniu dodatkowego osprzętu – do przeładunku dłużnic, bloków kamiennych i innych materiałów (ładowarki uniwersalne). Od koparki łyżkowej odróżnia ją przede wszystkim to, że napełnianie łyżki realizowane jest w niej za pomocą mechanizmu jazdy.
Podział
edytuj- ze względu na budowę
- ładowarki łyżkowe gąsienicowe – na ciągniku gąsienicowym, stosowane najczęściej w kamieniołomach
- ładowarki łyżkowe kołowe (najczęściej stosowane) – na ciągniku kołowym
- ze względu na przeznaczenie
- naziemne
- kopalniane
- ze względu na sposób pracy
- czołowe – łyżka umieszczona z przodu maszyny, możliwości ruchu łyżką tylko w jednej płaszczyźnie
- obrotowe – łyżka wraz z wysięgnikiem umieszczona na obrotowej platformie, umożliwia to wysypywanie ładunku na bok bez potrzeby obracania i przejazdu całej maszyny
- z łyżką wychylną na bok
- z wyładunkiem zasięrzutnym – możliwości ruchu łyżki tylko w jednej płaszczyźnie od czoła pojazdu, aż do tyłu, stosowane kiedyś w kopalniach i budownictwie
Budowa
edytuj- narzędzie robocze
- wysięgnik z układem podnoszenia
- układ podnoszenia trójczłonowy i łyżki trójczłonowy
- układ podnoszenia trójczłonowy i łyżki czteroczłonowy
- układ podnoszenia czteroczłonowy z równoległobokiem (prostowodny) – umożliwia utrzymanie łyżki przy stałym kącie względem poziomu przy różnym położeniu wysięgnika