Łagów (stacja kolejowa)
Łagów – stacja kolejowa na linii nr 375 w Łagowie, w województwie lubuskim, w Polsce.
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data otwarcia |
1909 |
| Poprzednie nazwy |
Lagow 1909-45 |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
2 |
| Liczba krawędzi peronowych |
3 |
| Kasy |
brak |
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie gminy Łagów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego  | |
 52°20′08″N 15°18′08″E/52,335556 15,302222
| |
Historia edytuj
Prace koncepcyjne nad jednotorową linią kolejową łączącą Międzyrzecz (Meseritz) i Toporów (Topper), na trasie której znalazł się Łagów (Lagow), rozpoczęły się w 1904 roku. Pruskie koleje państwowe budowę zainicjowały w 1907 roku - trwała one dwa lata i wymagała przecięcia Pojezierza Łagowskiego - obszaru o urozmaiconej rzeźbie terenu z m.in. polodowcowymi wzgórzami i bagienno–torfowymi dolinami. Trudny odcinek przez Łagów wymagał m.in. realizacji ceglanego wiaduktu nad drogą do Żelechowa (obecna ulica Mostowa), o długości przekraczającej 40 metrów. Łagowską stację ulokowano na północ od wiaduktu, w północno-wschodniej części miasta, około 400 metrów od brzegu jeziora Ciecz. W skład stacji wchodziły dwa perony, budynek dworcowy, sąsiadujący z nim magazyn towarowy oraz ładownia z magazynem[1].
Prace nad linią kolejową zakończono w 1909 roku. 1 sierpnia pierwszy pociąg z Toporowa do Międzyrzecza zainaugurował funkcjonowanie stacji w Łagowie. Wjazdowi na stację towarzyszyły huczne obchody z udziałem orkiestry. Oddana do użytku linia kolejowa stanowiła północną odnogę magistrali wschód-zachód, łączącej Berlin i Poznań. Nowe połączenie Łagowa z dużymi ośrodkami miejskimi przyczyniło się do rozwoju miasteczka, m.in. jako kurortu turystycznego. Stacja Łagów według niezrealizowanych planów z okresu dwudziestolecia międzywojennego, miała być stacją węzłową. Projekty zakładały m.in. realizację linii kolejowej z Łagowa do Skwierzyny (Schwerin (Warthe))[1].
Początkowo linia kolejowa Międzyrzecz-Toporów wchodziła w skład sieci Pruskich Kolei Państwowych (Preußische Staatseisenbahnen), których historia skończyła się po I wojnie światowej wraz z fuzją wszystkich kolei krajów związkowych w jedne Niemieckie Koleje Rzeszy (Deutsche Reichsbahn) w 1920 roku. Łagowska stacja w nowej strukturze znalazła się pod jurysdykcją dyrekcji z Frankfurtu nad Odrą (Reichsbahndirektion Osten).
Wraz z zakończeniem II wojny światowej, Łagów znalazł się w granicach Polski. Zarząd nad liniami kolejowymi przejęły Polskie Koleje Państwowe. Od 1945 do 1947 roku łagowska stacja tymczasowo nosiła nazwę Łasów, dopiero w 1947 roku ustanowiono funkcjonującą do dziś nazwę Łagów[2]. Pod koniec działań wojennych spłonął budynek dworca na stacji Łagów - jego zachowane resztki przetrwały do lat 60. XX wieku, kiedy to zostały zburzone. Działająca uprzednio budynku dworca kasa biletowa została uruchomiona w dawnym magazynie na ładowni, gdzie także mieściło się biuro zawiadowcy[1].
Z czasem problemem na linii kolejowej Międzyrzecz-Toporów zaczęła być starzejąca się infrastruktura oraz brak bieżącej konserwacji. Według rozkładu jazdy PKP z 1949 roku, pociąg trasę na linii Międzyrzecz-Toporów pokonywał w czasie 1,5 godziny, natomiast pod koniec lat 80. XX wieku czas ten wynosił już 2,5 godziny. W 1987 roku Polskie Koleje Państwowe zawiesiły na linii kolejowej nr 375 ruch osobowy. Połączenia przez Łagów zostały krótkotrwale wznowione w 1993 roku na odcinku ze stacji Sieniawa Lubuska do Toporowa przez Lubuską Kolej Regionalną. Ostatecznie w lutym 1994 roku ruch pasażerki zawiesiła także LKR[1].
Pomimo zawieszenia połączeń pasażerskich, odcinek z Sieniawy do Toporowa przez Łagów nadal był wykorzystywany w ruchu towarowym, przede wszystkim do transportu urobku z pobliskiej kopalni węgla brunatnego, z przerwą w latach 2000-2008, kiedy linia była nieprzejezdna. W 2008 roku oczyszczono tory i wznowiono ruch pociągów[3]. W 2020 roku lubuski zakład Polregio uruchomił specjalne wakacyjne kursy pasażerskie z Zielonej Góry do Łagowa i z powrotem. Połączenia odbywały się w każdą sobotę od 8 sierpnia do 12 września[4]. Od 26 czerwca 2021 roku lubuskie Polregio wraz z organizatorem przewozów - Urzędem Marszałkowskim Województwa Lubuskiego uruchomiło sobotnio-niedzielne połączenia kolejowe łączące Zieloną Górę i Łagów[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Mieczysław Fedorowicz, Kolej w obrębie Ziemi Lubuskiej – Łagów i okolice, „Klimaty Łagowskie” (3/2009), Łagów 2009, s. 34-36 [dostęp 2021-07-25].
- ↑ Łagów [online], Atlas Kolejowy Polski, Czech, Słowacji i Podkarpackiej Rusi [dostęp 2021-07-25].
- ↑ Łagów [online], Ogólnopolska Baza Kolejowa [dostęp 2021-07-25].
- ↑ Artur Matyszczyk, Będzie więcej turystów?! Już 8 sierpnia rusza nowe połączenie kolejowe z Zielonej Góry do Łagowa! [online], Świebodzin Nasze Miasto, 28 lipca 2020 [dostęp 2021-07-25].
- ↑ Lubuskie - Pociągiem do Łagowa z POLREGIO [online], POLREGIO, 6 lipca 2021 [dostęp 2021-07-25].
Linki zewnętrzne edytuj
- Łagów w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – www.atlaskolejowy.net
- Łagów w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
| Łagów | ||
| Linia 375 Międzyrzecz – Toporów (32,650 km) | ||
  odległość: 4,850 km
|
|
odległość: 4,425 km
|
