Łagiewka pyłkowa
Łagiewka pyłkowa – wydłużona część komórki wegetatywnej ziarna pyłku, czyli gametofitu męskiego roślin nasiennych. Gdy ziarno pyłku osiada na znamieniu słupka, łagiewka wrasta w słupek i przenosi komórki plemnikowe do woreczka zalążkowego[1]. Wzrost ten ma charakter chemotropizmu dodatniego wobec substancji wydzielanych przez słupek i ujemnego wobec tlenu i może osiągać prędkość 20 μm/min (u trzykrotki)[2].
W części wierzchołkowej łagiewki pyłkowej gromadzi się cytoplazma, a w części nasadowej może jej nie być wcale. Ściana łagiewki jest skutynizowana. Rozrasta się w części wierzchołkowej powodując wzrost łagiewki na długość. Starsze części mogą być odcinane zatyczkami kalozowymi. W odciętych częściach nadal może zachodzić ruch cytoplazmy[3].
Łagiewka pyłkowa zwykle przerasta szyjkę słupka rosnąc w przestrzeniach międzykomórkowych w jej wnętrzu, następnie przerasta przez tkankę stygmatoidalną (transmisyjną) wyściełającą ścianę zalążni oraz przez łożysko i wchodzi w kontakt z zalążkiem. Możliwość wzrostu łagiewki związana jest z trawieniem substancji międzykomórkowej oraz wcześniejszym rozluźnieniem kontaktu między komórkami tkanki stygmatoidalnej[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Franz Firbas: Systematyka [rośliny nasienne]. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2 polskie według 28 oryg. Warszawa: PWRiL, 1967, s. 731, 764. (pol.).
- ↑ Walter Schumacher: Fizjologia roślin. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2 polskie według 28 oryg. Warszawa: PWRiL, 1967, s. 396, 473. (pol.).
- ↑ a b Katherine Esau: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1973, s. 681-691.