Łohojsk

miasto na Białorusi

Łohojsk (biał. Лагойск, Łahojsk) – miasto na Białorusi, położone ok. 40 km od Mińska, 10,8 tys. mieszkańców (2010). Centrum administracyjne rejonu łohojskiego. Ludność pracująca głównie na roli (w sowchozie), w fabryce traktorów oraz zakładach remontowo-budowlanych.

Łohojsk
Лагойск
Ilustracja
N. Orda: Pałac Tyszkiewiczów w Łohojsku
Herb
Herb
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Populacja (2010)
• liczba ludności


10 800[1]

Nr kierunkowy

+375 1774

Kod pocztowy

223110

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Łohojsk”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łohojsk”
Ziemia54°12′07″N 27°51′30″E/54,201944 27,858333
Strona internetowa

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku hrabstwie łohojskim w powiecie mińskim województwa mińskiego[2].

Zamek, pałac

edytuj
  • zamek odbudowany przez Wasyla Tyszkiewicza, jednak kolejne zniszczenia dokonały wojska moskiewskie i szwedzkie. Na miejscu zamku Stanisław Tyszkiewicz z żoną Ewą z Białozorów ufundowali kościół i klasztor oo. bazylianów (nieistniejący).
  • pałac w Łohojsku był wybudowany w stylu klasycystycznym, od frontu portyk z dwunastoma kolumnami (po dwie), po bokach parterowe skrzydła, kryte dachem dwuspadowym, zakończone piętrowymi budynkami z pseudokolumnami po bokach podtrzymującymi tympanony. Końcowe budynki kryte dachem dwuspadowym skierowane szczytem do frontu[3].

Zabytki

edytuj

Urodzeni

edytuj

W Łohojsku urodził się i mieszkał Konstanty Tyszkiewicz – polski hrabia, archeolog i krajoznawca, który zgromadził tutaj wielką kolekcję archeologiczną. W Łohojsku urodził się także jego brat Eustachy Tyszkiewicz.

Galeria

edytuj

Miasta partnerskie

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 90.
  3. Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 117.

Linki zewnętrzne

edytuj