Łojówka wapienna

gatunek grzybów

Łojówka wapienna (Exidiopsis calcea (Pers.) K. Wells) – gatunek grzybów z rodziny łojówkowatych (Sebacinaceae)[1].

Łojówka wapienna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

Sebacinales

Rodzina

łojówkowate

Rodzaj

łojówka

Gatunek

łojówka wapienna

Nazwa systematyczna
Exidiopsis calcea (Pers.) K. Wells
Mycologia 53(4): 348 (1962)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Exidiopsis, Sebacinaceae, Sebacinales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Trhelephora calcea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1962 r. K. Wells[1].

Synonimy:

  • Auricularia calcea (Pers.) Mérat 1821
  • Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838
  • Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838 subsp. calceum
  • Corticium calceum var. argillaceum P. Karst.
  • Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838 var. calceum
  • Corticium calceum var. contiguum P. Karst. 1881
  • Corticium calceum var. lacteum Thüm. 1877
  • Sebacina calcea (Pers.) Bres. 1898
  • Sebacina calcea (Pers.) Bres. 1898 var. calcea
  • Sebacina calcea'' var. corticioides Malençon 1954
  • Terana calcea (Pers.) Kuntze 1891
  • Thelephora calcea Pers. 1801[2].

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1977 r.[3]

Morfologia

edytuj
Owocnik

Rozpostarty, cienki, woskowaty i nieco skórzasty o barwie od białej do jasnoochrowej, błyszczący. Początkowo tworzy niewielkie plastry, jednak rozrastające się sąsiednie owocniki zlewają się z sobą tworząc duży owocnik zajmujący często znaczne powierzchnie podłoża. Powierzchnia oprószona lub granulkowata. Obrzeże rozrzedzone, jaśniejsze, kredowe, czasami kończące się nagle, czasami strzępiaste, porowate, siatkowate[4].

Cechy mikroskopowe;

Subhymenium o grubości (40–) 45–250 (–630) μm. Zbudowane jest ze strzępek wnikających do hymenium i kończących się tam jako podkładki lub cystydiole. Te ostatnie prawie cylindryczne, półwrzecionowate, maczugowate lub nieregularne, hialinowe, zazwyczaj cienkościenne, o długości 23–75 (–85) μm i średnicy (1–) 2–10 (–12) μm, Zarodniki cylindryczne, kiełbaskowate, o rozmiarach (10,5–) 12–15,5–18 (-19) × (4-) 5-7 (-7,5) μm[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Łojówka wapienna występuje głównie w USA i Europie, ale są też doniesienia o jej występowaniu w innych regionach. W USA jest najczęściej spotykanym gatunkiem łojówek. W Europie jest rzadsza. W Polsce jest rzadka. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek zagrożony wyginięciem[5].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Rozwija się w lasach iglastych, rzadziej w parkach, na martwym drewnie, głównie iglastym, rzadko liściastym. Obserwowana głównie na drewnie świerka pospolitego[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-10-28].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2017-10-28].
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b Exidiopsis calcea [online], Mycobank [dostęp 2017-10-28].
  5. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.