Łukowiec Wiszniowski
Łukowiec Wiszniowski (ukr. Луковець-Вишнівський, Łukoweć-Wyszniwśkyj) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie rohatyńskim[1].
 Kościół. Obecnie cerkiew | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
12,531 km² |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3435[2] |
| Kod pocztowy |
77052 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°17′33,3366″N 24°21′54,6127″E/49,292594 24,365170
| |
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie rohatyńskim województwa stanisławowskiego. W czasie okupacji niemieckiej we wsi działał silna polska samoobrona, która obejmowała także sąsiednią wieś Łukowiec Żurowski. Szczególną rolę odebrał ks. Józef Gałek, który organizował żywność dla prawie 6 tys. uciekinierów z sąsiednich wsi, którzy tutaj się schronili. W latach 1942-1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA na terenie obu wsi zamordowali w czasie ataków lub w innych okolicznościach 69 Polaków. Po ponownym wkroczeniu Sowietów w 1944 r. samoobrona została zarejestrowana jako istriebitielny batalion. Pomimo tego 1945 r. NKWD aresztowało dowództwo samoobrony pod zarzutem współpracy z AK[3].
Około 2,5 km na północ od wsi znajduje się stacja kolejowa Żurawno, położona na linii Lwów – Czerniowce i 11 km na północny wschód od wsi Żurawno. Prowadzi do niej ul. Tarasa Szewczenki (вул. Тарасa Шевченкa).
Urodzeni edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Топографічна карта. Івано-Франківська область. 1:200 000. Київ 2007
- ↑ Numer kierunkowy: Rohatyn
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 402, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
Bibliografia edytuj
- Łukowiec, 2.) przys. Wiszniowa, pow. rohatyński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 827.