Żywisław Leliwa-Pilecki

Żywisław Witalis Leliwa-Pilecki ps. „Janin” (ur. 28 kwietnia 1893 w Krośnie, zm. po 1938) – porucznik żandarmerii Wojska Polskiego i podkomisarz Straży Granicznej[1].

Żywisław Leliwa-Pilecki
„Janin”
porucznik żandarmerii porucznik żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1893
Krosno

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie
Straż Graniczna II RP Straż Graniczna II RP

Jednostki

7 Dywizjon Żandarmerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Życiorys

edytuj

Urodził się w Krośnie, w ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Franciszka. Był bratem bliźniakiem Władysława Pawła (1893–1937) – majora audytora Wojska Polskiego[2]. W 1911 razem z bratem zdał egzamin maturalny w cesarsko-królewskim Gimnazjum V w Krakowie[3]. Należał do tamtejszych Polskich Drużyn Strzeleckich. W czasie I wojny światowej, w stopniu wachmistrza służył w Żandarmerii Polowej Legionów Polskich. 8 kwietnia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych żandarmerii[4][5]. Posiadał przydział w rezerwie do 7 Dywizjonu Żandarmerii w Poznaniu[6][7][8].

W 1934, jako oficer rezerwy żandarmerii pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Pełnił wówczas służbę w Straży Granicznej[9] na stanowisku komendanta Komisariatu Wewnętrznego Straży Granicznej nr 3 „Kraków”. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 1. lokatą w korpusie oficerów rezerwy żandarmerii[10].

Żywisław Leliwa-Pilecki był żonaty z Anną z Jabłońskich (ur. 20 sierpnia 1900 we Lwowie), z którą miał dwoje dzieci: Zbigniewa (ur. 27 lipca 1922 we Lwowie) i Zofię (ur. 29 maja 1920 w Krakowie). W latach 20. XX wieku mieszkał w Pustelniku i w Poznaniu przy ulicy Łąkowej 19[11].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj