(1744) Harriet
planetoida
(1744) Harriet – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 121 dni w średniej odległości 2,23 au. Została odkryta 24 września 1960 roku przez Cornelisa i Ingrid van Houtenów na płytach Palomar Schmidt wykonanych przez Toma Gehrelsa. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia żony Paula Hergeta, amerykańskiego astronoma. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1744) 6557 PL.
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
24 września 1960 |
Numer kolejny |
1744 |
Oznaczenie tymczasowe |
6557 PL |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,2291 au |
Mimośród |
0,1207 |
Peryhelium |
1,9599 au |
Aphelium |
2,4984 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 120 dni 16 godzin |
Średnia prędkość |
19,94 km/s |
Inklinacja |
4,41° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
4,968 km |
Albedo |
0,260 |
Jasność absolutna |
13,5m |
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- (1744) Harriet w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1744) Harriet w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Diagram orbity (1744) Harriet w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)