(1777) Gehrels

planetoida

(1777) Gehrelsplanetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 94 dni w średniej odległości 2,63 au. Została odkryta 24 września 1960 roku w Obserwatorium Palomar w programie Palomar-Leiden-Survey przez Cornelisa i Ingrid van Houtenów na płytach Palomar Schmidt wykonanych przez Toma Gehrelsa. Nazwa planetoidy pochodzi od Toma Gehrelsa (1925–2011), holenderskiego astronoma, współodkrywcy ponad 4 tysięcy planetoid. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1777) 4007 P-L.

(1777) Gehrels
Odkrywca

PLS

Data odkrycia

24 września 1960

Numer kolejny

1777

Oznaczenie tymczasowe

4007 P-L

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

2,6255 au

Mimośród

0,0193

Peryhelium

2,5746 au

Aphelium

2,6763 au

Okres obiegu
wokół Słońca

4 lata 93 dni 21 godzin

Średnia prędkość

18,38 km/s

Inklinacja

3,15°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

11,860 km

Okres obrotu

2,83552 h

Albedo

0,244

Jasność absolutna

11,6m

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj