(3713) Pieters

planetoida

(3713) Pietersplanetoida z pasa głównego okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 93 dni w średniej odległości 3,02 j.a. Została odkryta 22 marca 1985 roku w Lowell Observatory (Anderson Mesa Station) przez Edwarda Bowella. Nazwa planetoidy pochodzi od Carle’a M. Pietersa, geologa Brown University w Providence. Została zasugerowana przez L.A. McFaddena. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (3713) 1985 FA2.

(3713) Pieters
Odkrywca

Edward Bowell

Data odkrycia

22 marca 1985

Numer kolejny

3713

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

3,0209 au

Mimośród

0,1032

Peryhelium

2,7089 au

Aphelium

3,3329 au

Okres obiegu
wokół Słońca

5 lat 92 dni 19 godzin

Średnia prędkość

17,13 km/s

Inklinacja

11,38°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

16,02 km

Okres obrotu

(6 h 54 min) h

Albedo

0,189

Jasność absolutna

11,6m

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj