1 Flotylla U-Bootów Weddingen
1 Flotylla U-Bootów „Weddigen” – pierwsza bojowa flotylla okrętów podwodnych Kriegsmarine, powstała w Niemczech 27 września 1935. Od początku zwracano dużą uwagę na dobór kadry oficerskiej na okręty podwodne[1]. 1. Flotylla stanowiła jądro niemieckiej floty podwodnej w okresie poprzedzającym wybuch II wojny światowej, oraz jedną z najważniejszych jednostek U-Bootwaffe podczas całego konfliktu.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
27 września 1935 |
| Patron | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| 1939–1945 | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład |
140 okrętów: IIB, IIC, IID |
Jednostka stacjonowała początkowo w Kilonii, a po zdobyciu baz na atlantyckim wybrzeżu Francji, w Breście. Patronem jednostki był poległy podczas I wojny światowej Otto Weddigen. Pierwszym dowódcą flotylli był komodore Karl Dönitz, który po objęciu 1 stycznia 1936 stanowiska Führer der Unterseeboote (FdU), został zastąpiony przez kapitäna zur see Otto Loycke.
Po utworzeniu flotylli, w pierwszymi okrętami w jej składzie były weszły U-7 pod dowództwem Kurta Freiwalda, U-8 z Geraldem Grosse, U-9 dowodzony przez Hansa-Günthera Looffa, U-10 z Heinzem Scheringerem, U-11 pod dowództwem Hansa Rösinga oraz U-12 z Wernerem von Schmidtem. W czasie istnienia flotylli, w jej skład wchodziło w sumie 140 okrętów podwodnych typów IIB, IIC, IID, po 1941 roku zaś VIIB, VIIC, VIIC41, VIID, XB.
Przypisy edytuj
- ↑ Tomasz Fijałkowski. Atlantyk 1939 -1945. Bellona, 2013, s. 9, język polski, ISBN 978-83-11-12871-2
Bibliografia edytuj
- Franz Kurowski: U-48: The Most Successful U-Boat of the Second World War. Frontline Books, 2012. ISBN 1-84832-606-8.
- Jak Mallmann Showell: The U-Boat Century. Annapolis: Naval Institute Press, 2006. ISBN 1-59114-892-8.