254 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

związek taktyczny Armii Czerwonej

254 Dywizja Strzelecka (ros. 254-я Черкасская стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.

254 Dywizja Strzelecka
254-я стрелковая дивизия
Ilustracja
W okopach pod Starą Russą
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

12 lipca 1941

Rozformowanie

listopad 1945

Nazwa wyróżniająca

Czerkaska

Tradycje
Kontynuacja

27 Dywizja Zmechanizowana

Dowódcy
Pierwszy

gen-mjr Piotr Pochaznikow

Obecny

płk Piotr Żywalew

Działania zbrojne
Front wschodni (II wojna światowa)
Organizacja
Dyslokacja

Tuła

Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

11 Armia
34 Armia
27 Armia
52 Armia

Skład

929 pułk strzelecki
933 pułk strzelecki
936 pułk strzelecki
791 pułk artylerii

Odznaczenia

Dywizja sformowana 12 lipca 1941 roku w Tule[1]. Brała udział w walkach pod Starą Russą i pod Diemiańskiem, w bitwie nad Dnieprem, wyzwoleniu Ukrainy, w ofensywie jasko-kiszyniowskiej, sandomiersko-śląskiej, dolnośląskiej, berlińskiej i praskiej[1].

Była jedną z najbardziej odznaczonych radzieckich dywizji II wojny światowej, wyróżniona pięcioma orderami (Lenina, Czerwonego Sztandaru, Suworowa, Kutuzowa i Chmielnickiego), ponadto aż 59 jej żołnierzy otrzymało tytuł Bohatera Związku Radzieckiego (najwięcej spośród wszystkich dywizji)[2]. Forsowała Dniepr, Prut, Odrę i Nysę[3]. 14 grudnia 1943 wyzwoliła Czerkasy, za co otrzymała honorowe miano dywizji czerkaskiej[4].

W 1945 roku razem z 50 Dywizją Strzelecką i 294 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 73 Korpusu Strzeleckiego[5]. W czasie walk na ziemiach polskich 254 DS dowodził gen. mjr Piotr Żiwaliew. Dywizja uczestniczyła m.in. w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[6]. W operacji łużyckiej w 1945 roku 254 DS walczyła w sąsiedztwie polskiej 8 DP[7], 18 kwietnia zdobyła Weißenberg, a 21 kwietnia Budziszyn[8]. Wojnę zakończyła koło miejscowości Lysá nad Labem w Czechach[9].

Przypisy edytuj

  1. a b Память ↓.
  2. Andrianow 2006 ↓, s. 4.
  3. Andrianow 2006 ↓, s. passim.
  4. Черкасская стрелковая дивизия, [w:] Н.В. Огарков (red.), Советская военная энциклопедия., t. 8, М.: Воениздат, 1980, s. 451–452 (ros.).
  5. Podsiadło 2014 ↓, s. 339.
  6. Podsiadło 2014 ↓, s. 338–339.
  7. Andrianow 2006 ↓, s. 100.
  8. Andrianow 2006 ↓, s. 102–103.
  9. Andrianow 2006 ↓, s. 112.

Bibliografia edytuj