Czerkasy
Czerkasy (ukr. Черкаси) – miasto w centralnej części Ukrainy, stolica obwodu czerkaskiego. Leży nad Dnieprem oraz nad brzegiem Krzemieńczuckiego Zbiornika Wodnego utworzonego przez spiętrzenie wód rzeki Dniepr.
| |||||
![]() | |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Obwód | czerkaski | ||||
Burmistrz | Serhij Odarycz | ||||
Powierzchnia | 69 km² | ||||
Wysokość | 94 m n.p.m. | ||||
Populacja (2018) • liczba ludności |
277 501[1] | ||||
Nr kierunkowy | + 380 (0)472 | ||||
Kod pocztowy | 18000-499 | ||||
![]() | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
HistoriaEdytuj
Miejscowość została założona prawdopodobnie w XIII w. na terenie Rusi Kijowskiej. Od XIV wieku znajdowała się w granicach Wielkiego Księstwa Litewskiego, w 1569 roku zostało przyłączone do Korony Królestwa Polskiego. Było miastem królewskim i na zamku znajdowała się siedziba starosty[2].
W dniu 22 maja 1593 roku podczas powstania Kosińskiego zamek starosty Aleksandra Wiśniowieckiego obległy oddziały powstańcze, jednakże szybkie przeciwuderzenie wyprowadzonej z zamku jazdy rozgromiło Kozaków i doprowadziło do śmierci Kosińskiego i upadku powstania.
Czerkasy w Rzeczypospolitej były miastem królewskim, w pierwszej połowie XVII wieku w starostwie niegrodowym czerkaskim w województwie kijowskim[4], później siedziba powiatu czerkaskiego. W 1768 roku podczas koliszczyzny miasto zostało zdobyte i złupione.
Po II rozbiorze Polski znalazło się w guberni kijowskiej Imperium Rosyjskiego. Ludność w 1883 wynosiła 15,7 tys., a w 1897 26,6 tys.
Po rewolucji 1917 r. i powstaniu Ukraińskiej Republiki Ludowej Czerkasy znalazły się w granicach państwa ukraińskiego. W 1919 r. razem z całym regionem zostały zajęte przez Armię Czerwoną i włączone do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. 16 maja 1919 r. Czerkasy zajęły oddziały atamana Hryhorjewa i popierających go chłopów zbuntowanych przeciwko bolszewikom[5]. W ciągu pięciu dni oddziały te zamordowały 700 żydowskich mieszkańców miasta[6]. Oddziały Hryhorjewa zostały wyparte z Czerkas jeszcze w maju 1919 r. przez 2 dywizję 1 Armii Ukraińskiej[7]. W drugiej połowie roku region z Czerkasami został z kolei zajęty przez Siły Zbrojne Południa Rosji[8]. W sierpniu biali dokonali drugiego pogromu Żydów w mieście, zginęło wtedy dalsze 250 osób[6].
W latach 1922-1991 Czerkasy znajdowały się w granicach Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, od 1954 miasto było stolicą obwodu. W 1991 wraz z ogłoszeniem niepodległości Ukrainy, miasto znalazło się automatycznie w granicach Ukrainy.
ZabytkiEdytuj
- Zamek w Czerkasach – nieistniejący
- Pałac Ślubów
- Błękitny Pałac – budynek d. Hotelu Słowiańskiego z pocz. XX w., obecnie siedziba Ukr-Soc-Banku
- Gmach gimnazjum męskiego z końca XIX w.
- Gmach gimnazjum żeńskiego z pocz. XX w.
- Remiza strażacka
- Dawna synagoga z końca XIX w.
- Domy i kamienice z XIX i XX w.
ReligiaEdytuj
W Czerkasach zawsze dominowała ludność prawosławna. Ze spisu powszechnego z 1765 wynika, że w tym czasie w Czerkasach były 3 cerkwie i 2 monastyry, żydowska bóżnica i przyzamkowa kaplica katolicka ufundowana w 1673 r. przez Michała Potockiego, nad którą opiekę sprawowała parafia moszneńska. Z danych ze spisu z 1910 r. wynika, że na ogólną liczbę 39 000 mieszkańców rzymscy katolicy byli czwartą, po prawosławnych, staroobrzędowcach i żydach grupą wierzących, liczącą 300 osób.[9]
W latach 1994-2000 w Czerkasach wzniesiono największą cerkiew prawosławną na współczesnej (2013) Ukrainie – sobór św. Michała Archanioła, katedrę eparchii czerkaskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[10].
W 1997 biskup kijowsko-żytomierski Jan Purwiński erygował rzymskokatolicką parafię pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie w Czerkasach. Do parafii tej należało pod koniec 2012 r. ok. 200 osób[9].
TransportEdytuj
W mieście znajdują się stacja kolejowa Czerkasy oraz port lotniczy.
Urodzeni w CzerkasachEdytuj
- Jurij Illenko – ukraiński operator i reżyser filmowy
- Witold Lassota – polski dziennikarz, poseł na Sejm PRL
- Eugenia Lewicka – polska lekarka, fizjoterapeutka, jedna z prekursorów medycyny sportowej w Polsce; bliska znajoma Józefa Piłsudskiego
Miasta partnerskieEdytuj
- Bydgoszcz (od 2000 r.)
- Santa Rosa
- Sumgait
PrzypisyEdytuj
- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 серпня 2018 року та середня чисельність у січні–липні 2018 року
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 14.
- ↑ Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, Kraków 1873, na str. 644
- ↑ Lustracye królewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z piérwszéj połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 107.
- ↑ A. Miszyna , N. A. Grigorjew - ataman powstancew Chersonszcziny, „Nowyj Istoriczeskij Wiestnik”, styczeń 2007 .
- ↑ a b E. Heifetz: The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919 (ang.). Thomas Seltzer, Inc., 1921. s. 248-272. [dostęp 2013-02-12]. Y. Slutsky: Cherkassy (ang.). Jewish Virtual Library, 2008. [dostęp 2013-02-12].
- ↑ A. Adams, Bolsheviks..., s. 312.
- ↑ P. Kenez, Red Advance, White Defeat. Civil War in South Russia 1919-1920, New Academia Publishing, Washington DC 2004, ISBN 0-9744934-5-7, s. 155-157.
- ↑ a b dk. Jacek Jan Pawłowicz: Dzieje Kościoła rzymskokatolickiego w Czerkasach (pol.). Parafia pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie. [dostęp 2013-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ ЧЕРКАСИ. Найбільший храм України відзначив престольне свято
Linki zewnętrzneEdytuj
- Rzeczpospolita wirtualna – historia Czerkas w I Rzeczypospolitej, zdjęcia i obrazy Czerkas
- Mapa topograficzna 1:100 000. [zarchiwizowane z tego adresu].
- Historia Żydów w Czerkasach na portalu Wirtualny Sztetl
- Czerkasy w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.