3 Katowicki Pułk Piechoty im. Jana Henryka Dąbrowskiego

pułk powstańczy z III powstania śląskiego

3 Katowicki Pułk Piechoty im. Jana Henryka Dąbrowskiego – pułk piechoty polskiej okresu III powstania śląskiego.

3 Katowicki Pułk Piechoty im. Jana Henryka Dąbrowskiego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

kwiecień 1921

Rozformowanie

czerwiec 1921

Dowódcy
Pierwszy

Rudolf Niemczyk

Działania zbrojne
III powstanie śląskie
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Historia edytuj

Sformowany w katowickimi obwodzie POW początkowo jako batalion w grupie taktycznej Walentego Fojkisa. Brał udział w walkach o Katowice w pierwszych dniach powstania, do czasu ich zaniechaniu w związku z interwencją wojsk francuskich.

W maju zgodnie z rozkazem z 10 maja 1921 roku dowództwa Grupy „Wschód” rozwinięty w 3 pułk. Formowanie pułku zostało zakończone w połowie maja. W dniu 24 maja 1921 roku pułk został koleją przetransportowany z Ligoty do Rudzińca w celu wzięciu udziału w walkach w rejonie Góry św. Anny.

W dniu 28 maja wraz z Królewskohuckim Pułkiem Piechoty zajął pozycje obronne na linii od miejscowości Wielmierzowice, przez Krasową, Łąki Kozielskie do Zimnej Wódki. W dniu 2 czerwca pułk wziął udział wraz z oddziałem Roberta Oszka w kontrataku i wyparł Niemców z Lichyni.

W dniu 4 czerwca 1921 roku wojska niemieckie zaatakowały Lichynię, a po jej zdobyciu stanowiska obronne w Zimnej Wódce i Zalesiu Śląskim, gdzie przełamały obronę powstańców. Pułk został zmuszony wycofać się na drugą linię obronną, gdzie został rozformowany, a jego żołnierze zdemobilizowani.

Obsada pułku edytuj

  • Dowódca – Rudolf Niemczyk
  • Szef sztabu – Jan Kolbusz
  • Oficerowie łączności – Leszek Hoser, Ludwik Lipka, Jan Parczyk
  • Oficer taborów – Henryk Miękin
  • Oficer broni – Stanisław Morawski
  • Oficer sztabowy – Paweł Chrostek
  • Oficer gospodarczy – Stefan Musielewicz
  • Lekarz – Stanisław Skiba
  • Dowódca 1 batalionu – Henryk Kalemba
    • 1 kompania – Władysław Wieczorek
    • 2 kompania – Ryszard Drzyzga
    • 3 kompania – Augustyn Wielkoszyński, później Paweł Rakocz
    • pluton saperów – Roman Szuwałd
  • Dowódca 2 batalionu – Alojzy Gruszka
    • 4 kompania – Paweł Maślanka
    • 5 kompania – Konrad Nyc
    • 6 kompania – Franciszek Koźlik
    • pluton saperów – Władysław Flak
  • Dowódca 3 batalionu – Maksymilian Nędza
    • 7 kompania – Paweł Krawczyk
    • 8 kompania – Jan Bogacki
    • 9 kompania – Robert Czupał

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa: Encyklopedia powstań śląskich. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982, s. 203–204.