Wikipedia

4 Warszawski Batalion Strzelców Pieszych

4 Warszawski Batalion Strzelców Pieszych – pododdział piechoty 2 Brygady Strzelców Pieszych Polskich Sił Zbrojnych.

4 Batalion Strzelców Pieszych
Ilustracja
Barwy batalionu (brygady)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

luty 1945

Nazwa wyróżniająca

Warszawski

Tradycje
Rodowód

4 Warszawski Pułk Strzelców Pieszych

Dowódcy
Pierwszy

mjr Jerzy Maciejowski

Organizacja
Dyslokacja

Stonehaven-Inverurie, Peterhead

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

2 Brygada Strzelców Pieszych

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Formowanie rozpoczęto w Szkocji w lutym 1945. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945. W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego oraz z 4 warszawskiego pułku strzelców pieszych z 2 Dywizji Strzelców Pieszych przybyłych z internowania w Szwajcarii. Żołnierze w ok. 80% z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których to wcześniej zostali przymusowo wcieleni.

Stacjonowała pierwotnie w Stonehaven-Inverurie, a następnie w Peterhead[1]. Kultywował tradycje 4 Warszawskiego Pułku Strzelców Pieszych Wojska Polskiego we Francji

Obsada personalna

edytuj

Organizacja i obsada personalna na podstawie[1]

dowództwo

Dowódca batalionu

edytuj
  • mjr Jerzy Maciejowski

Zastępca dowódcy batalionu

edytuj
  • mjr Jan Niedzielski[2]
  • mjr Stanisław Stefański[2]
    • adiutant batalionu - kpt. Emil Rzechorzek
    • dowódca kompanii dowodzenia – por. Zenon Anderst
    • dowódca kompanii broni wsparcia – kpt. Kazimierz Paszkowski
    • dowódca 1 kompanii – kpt. Wiktor Wantuch
    • dowódca 2 kompanii – por. Adam Dobek
    • dowódca 3 kompanii – ppor. Mieczysław Guzewski
    • dowódca 4 kompanii – por. Józef Gut

Znaki rozpoznawcze

edytuj
  • Patki: granatowe z seledynową żyłką[1]
  • Otoki: granatowe[1]
  • Znaki na wozach:  

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 19–20.
  2. ↑ a b Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 46.

Bibliografia

edytuj
  • Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
  • 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
  • Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 12. Londyn: 1973.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=4_Warszawski_Batalion_Strzelców_Pieszych&oldid=74345642”