68 Pułk Artylerii Haubic

68 Pułk Artylerii Haubic (68 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.

68 Pułk Artylerii Haubic
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1951

Tradycje
Kontynuacja

32 Łużycka BA

Organizacja
Numer

JW 2368[1][2][3]

Dyslokacja

Gniezno[4]; Orzysz

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

12 Brygada Artylerii Ciężkiej[4]

Pułk sformowany został we wrześniu 1945, w garnizonie Gniezno, w składzie 12 Łużyckiej Brygady Artylerii Ciężkiej.

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

Skład organizacyjny edytuj

Dowództwo pułku

  • trzy dywizjony artylerii haubic
    • trzy baterie artylerii
  • bateria sztabowa
    • plutony: rozpoznawczy, łączności, topograficzny
  • kwatermistrzostwo

Pułk liczył etatowo 804 żołnierzy. Na uzbrojeniu posiadał 36 sztuk 122 mm haubic wz. 1938.

Wiosną 1951 jednostka dyslokowana została do garnizonu Orzysz, gdzie na jej bazie sformowana została 26 Brygada Artylerii Haubic z 8 DAP. Sam oddział przyjął organizację przewidzianą etatem Nr 4/62 pułku artylerii haubic. 4 grudnia 1952 oddział przeformowany został na etat Nr 4/85 i skadrowany.

Żołnierze pułku edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.