Adam Bieńkowski (urzędnik)
Adam Bieńkowski herbu Łada, także Adam Łada-Bieńkowski[a] (ur. 1867, zm. 28 grudnia 1909 w Wiedniu) – polski doktor praw, dziennikarz, urzędnik.
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w 1867[1]. Legitymował się herbem szlacheckim Topór[1]. Był synem Adama Piotra Bieńkowskiego i Blanki Rudolfiny Franciszki z domu Zalewskiej herbu Lubicz[1].
W 1885 ukończył gimnazjum we Lwowie, a potem studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[2]. Przez kilkanaście lat prowadził działalność publicystyczną na łamach „Gazety Lwowskiej”[3]. Po ukończeniu studiów prawniczych podjął pracę w C. K. Namiestnictwie, nie zaprzestając działalności prasowej[3]. Zainicjował i kierował powstaniem galicyjskiej filii C. K. Biura Korespondencyjnego dla Lwowa w 1898 oraz dla Krakowa w 1901 i został pierwszym kierownikiem tegoż[2]. W 1903 został powołany do Departamentu Prasowego w Prezydium Rady Ministrów w Wiedniu[3]. Tam awansował kolejno na stanowiska wicesekretarza, sekretarza ministerialnego, a do końca pracował z tytułem i charakterem radcy sekcyjnego[4][3]. Prowadził tam dział tłumaczenia głosów dziennikarskich dla użytku urzędowego[2]. Informował też cesarza Franciszka Józefa o wysuwanych z Galicji postulatach[5]. W stolicy Austro-Węgier publikował swoje prace w czasopismach wiedeńskich[3]. Był w gronie pierwszych członków Towarzystwa Dziennikarzy Polskich[2].
W ostatnim roku życia chorował na serce[2]. Zmarł 28 grudnia 1909 w Wiedniu wskutek zapalenia płuc w wieku niespełna 43 lat[5][2][3][1]. Był żonaty, miał kilkoro dzieci[2], w tym Adama.
Następcą Adama Bieńkowskiego na stanowisku referenta prasy polskiej w Prezydium Rady Ministrów w Wiedniu został Alfred Wysocki[6].
Odznaczenia
edytujaustro-węgierskie
- Kawaler Orderu Franciszka Józefa (1905)[7]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii[4]
- Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych[4]
- Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych[4]
inne odznaczenia
- Komandor Orderu Gryfa – Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin[4]
- Order Świętej Anny III klasy – Imperium Rosyjskie[4]
Uwagi
edytuj- ↑ W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Adam Ritter von Łada-Bieńkowski”.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Adam Bieńkowski h. Łada. sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-04-11].
- ↑ a b c d e f g † Adam Bieńkowski. „Nowa Reforma”. Nr 594, s. 3, 28 grudnia 1909.
- ↑ a b c d e f Zgon znanego obywatela. „Nowości Illustrowane”. Nr 1, s. 8, 1 stycznia 1910.
- ↑ a b c d e f Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1909. Wiedeń: 1909, s. 348.
- ↑ a b † Dr. Adam Bieńkowski. „Kurjer Lwowski”. Nr 604, s. 6, 28 grudnia 1909.
- ↑ Nowy referent prasy polskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 11, s. 13, 12 marca 1910.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1909. Wiedeń: 1909, s. 159.