Adam Langer
Adam Langer (ur. 17 września 1935 we Lwowie) – polski ekonomista, wykładowca i działacz społeczny, wicewojewoda gdański (1973–1982), wiceprezydent Warszawy (1988–1990), wojewoda warszawski (1990).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 września 1935 |
|---|---|
| Wojewoda warszawski | |
| Okres |
od 1990 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
W 1957 ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie. Uzyskał doktora z dziedziny nauk ekonomicznych. Od początku lat 50. zatrudniony w przedsiębiorstwach państwowych na różnych stanowiskach. Od 1966 wykładał ekonomię na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1973–1976 zasiadał w Miejskiej i Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Gdańsku. W 1973 uzyskał nominację na wicewojewodę gdańskiego z ramienia Stronnictwa Demokratycznego, którego członkiem pozostawał od 1971. Jako aktywnemu działaczowi partyjnemu powierzono mu w 1981 funkcję przewodniczącego Centralnej Komisji Rewizyjnej SD. W czasie stanu wojennego odwołany ze stanowiska wicewojewody.
W latach 80. sprawował funkcję sekretarza generalnego Polskiej Izby Przedsiębiorstw Innowacyjnych. W 1987 bez powodzenia ubiegał się o urząd wojewody gorzowskiego (przegrał z Krzysztofem Zarębą). W 1988 objął urząd wiceprezydenta stolicy. Na przełomie 1989 i 1990 organizował Urząd Wojewódzki w Warszawie[1]. Od maja do września 1990 pełnił obowiązki wojewody warszawskiego z nominacji premiera Mazowieckiego[2] do czasu wyboru kandydatury nowego wojewody przez sejmik wojewódzki.
Wieloletni członek i działacz Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Związku Harcerstwa Polskiego i Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. W latach 1988–1990 członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[3]. W lutym 1989 wszedł w skład działającej przy tej Radzie Komisji do spraw Upamiętnienia Ofiar Represji Okresu Stalinowskiego[4].
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim, Komandorskim[5] i Komandorskim z Gwiazdą (2000)[6] Orderu Odrodzenia Polski.
W wyborach z 1997 ubiegał się o mandat poselski w województwie gdańskim z ramienia Krajowej Partii Emerytów i Rencistów[7].
Wybrane publikacje edytuj
- Informatyka w zarządzaniu gospodarką materiałową przedsiębiorstw budownictwa komunalnego (wraz z Janem Nowakiem), Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1977
- Problemy zastosowań informatyki w budownictwie: materiały szkoleniowe dla kadry kierowniczej, Gdańsk 1977
Przypisy edytuj
- ↑ Warszawa bez prezydenta, "Trybuna", nr 88 z 29 maja 1990, s. 1,5
- ↑ Montowanie nowych władz, "Kurier Polski", nr 100 (9359), 29 maja 1990, s. 6
- ↑ Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. radaopwim.gov.pl [dostęp 2011-11-06]
- ↑ Rzeczpospolita, 1989, nr 37 (2171), str. 1-2
- ↑ Lista odznaczonych, "Kurier Polski", nr 75 z 17 kwietnia 1989, s. 2
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 11, poz. 227
- ↑ Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 21 września 1997 r. Cz. 1. Wyniki głosowania w okręgach wyborczych, Krajowe Biuro Wyborcze, Warszawa 1997, s. 93
Bibliografia edytuj
- (red. Adam Langer, aut. Andrzej Pankowicz et al.), Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. T. 7. Pion rewizyjny Stronnictwa Demokratycznego w latach 1944–1984, Wydawnictwo "Epoka", Warszawa 1985, s. 285–286
- Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny, "Interpress", Warszawa 1989, s. 696
- Katalog Biblioteki Narodowej