Adam Schwarz
Adam Schwarz (ur. 7 grudnia 1878 w Krakowie, zm. 1 czerwca 1934 w Warszawie) – polski inżynier leśnictwa.
 Adam Schwarz | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: leśnictwo | |
| Alma Mater |
Hochschule für Bodenkultur, Wiedeń |
| Profesura |
1923 (nadzwyczajny) |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Syn Henryka Schwarza i Teresy z domu Seifert. W 1896 ukończył naukę w gimnazjum i wyjechał do Wiednia, gdzie przez trzy lata studiował w Hochschule für Bodenkultur. Po uzyskaniu tytułu inżyniera leśnictwa i odbyciu stażu rozpoczął pracę w lwowskiej Dyrekcji Lasów, a od 1906 zarządzał państwowym nadleśnictwem w Suchodole[1]. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej, po roku został skierowany do pracy w administracji leśnej, kierował obwodami leśnymi w Dąbrowie Górniczej, a następnie w Kielcach. W 1916 został powołany na stanowisko dyrektora lasów w Lublinie, prowadził działania, dzięki którym udało mu się obronić lasy Gór Świętokrzyskich m.in. Puszczę Jodłową przed rabunkowym wyrębem[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został naczelnikiem Wydziału Administracji w Departamencie Leśnictwa Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych i zajmował to stanowisko przez dwa lata[2]. Od 1920 był zastępcą profesora i zorganizował, a następnie kierował Zakładem Użytkowania Lasu i Mechanicznej Technologii Drewna na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1922 był kierownikiem naukowym Lasów Doświadczalnych SGGW w Rogowie, prowadził badania nad zawartością wody w drewnie i zamrozi w budulcu oraz zainicjował badania nad żywicowaniem sosny pospolitej[1]. W 1923 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, od 1925 do 1925 pełnił funkcję dziekana Wydziału Leśnego. Poza pracą w SGGW był wykładowcą encyklopedii leśnictwa na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej i leśnictwa w Państwowej Szkole Mierniczej w Warszawie[1]. Od 1927 przez cztery lata był początkowo wiceprezesem, a następnie prezesem Związku Zawodowego Leśników. W roku akademickim 1928/1929 dojeżdżał do Lwowa, gdzie prowadził wykłady z użytkowania lasu na tamtejszej Politechnice[2]. W 1929 doprowadził do przekształcenia Zakładu Użytkowania Lasu i Mechanicznej Technologii Drewna w samodzielną katedrę[1].
Adam Schwarz był odznaczony fińskim Krzyżem Komandorskim Orderu "Białej Róży". Jego synem był Adam Czarnowski.
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim[3] (pod murem ul. Tatarskiej, grób 328)[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Adam Schwarz. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2016-05-14].
- ↑ a b Nota biograficzna w „Dzieje studiów rolniczo-lasowych w ośrodku lwowsko-dublańskich w opracowaniu Tadeusza Wośkowskiego”. Warszawa: Centralna Biblioteka Rolnicza im. Michała Oczapowskiego, 2011, s. 33. ISBN 978-83-932996-0-7. delta.cbr.edu.pl. [dostęp 2016-05-03].
- ↑ Adam Schwarz w: Sejm Wielki
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ADAM SCHWARZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-07].
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Adama Schwarza w bibliotece Polona