Adolf Kopeć (ur. w 1876, zm. 6 września 1951) – adwokat i działacz społeczny.

Adolf Kopeć
Data urodzenia

1876

Data śmierci

6 września 1951

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

prawnik adwokat

Alma Mater

Uniwersytet w Petersburgu

Grób Adolfa Kopcia na Cmentarzu Powązkowskim

Rozpoczął naukę w gimnazjum w Wilnie, ale ze szkoły został relegowany za udział w kółkach samokształceniowych, ostatecznie maturę zdał w Petersburgu. Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie petersburskim. Następnie prowadził kancelarię adwokacką w Petersburgu. Udzielał bezpłatnych porad prawnych biedniejszym członkom polskiej diaspory w tym mieście. Od 1909 członek zarządu, a od stycznia 1914 prezes Rzymskokatolickiego oświatowo-dobroczynnego Towarzystwa „Oświata” w Petersburgu[1]. Od jesieni 1914 działacz Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny[2].

W latach dwudziestych pracował jako adwokat w Wilnie[3]. Był właścicielem majątku Kołtyniany, w powiecie święciańskim[4]. Od 1927 był urzędnikiem radcą, potem starszym radcą-delegatem[5], a od 1931 kierownikiem oddziału Prokuratorii Generalnej w Wilnie[6]. Udzielał się społecznie był m.in. prezesem stowarzyszenia radioamatorów w Wilnie[7], był jednym z organizatorów stacji Polskiego Radia w tym mieście. Działał również w miejscowym oddziale Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był członkiem Społecznego Komitetu Ratowania Bazyliki w Wilnie[8].

Po II wojnie wraz z żoną Eleonorą mieszkali w Kowarach. Ostatnie lata spędził u siostry Antoniny w Warszawie. Pochowany został na Powązkach[9] (kwatera 92, rząd 5, miejsce 9)[10].

Przypisy edytuj

  1. Mikołaj Banaszkiewicz, Rzymskokatolickie oświatowo-dobroczynne Towarzystwo „Oświata” (TowO) / Римско-католическое просветительское общество „Просвещение” Portal internetowy Polski Petersburg [dostęp 28 maja 2019]
  2. Dariusz Tarasiuk, Polskie Towarzystwo Pomocy Ofiarom Wojny, Portal internetowy Polski Petersburg [dostęp 2019-05-28]
  3. Kalendarz Prawniczy na rok 1925, Warszawa 1925, s. 140
  4. Centrum dokumentacji historyczno – prawnej obszaru Polski w granicach do 1939 r. i po II Wojnie Światowej strona internetowa
  5. Kalendarz Sądowy na rok 1927, Warszawa 1927, s. 184;
  6. Księga adresowa m. Wilna 1931, Wilno 1931, s. 67
  7. Zaczęło się w willi nad Wilią. Wileńska radiofonia w latach 1927-1935, strona internetowa
  8. Józef Poklewski, Wileńsko-nowogródzki okręg konserwatorski w okresie międzywojennym, "Acta Universitatis Nicolai Copernici" Nauki Humanistyczno-Spoleczne Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo t. 117(226), 199, s, 230.
  9. Strona rodowa Mieczysława Kopcia strona internetowa
  10. Cmentarz Stare Powązki: ADOLF KOPEĆ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].