Al-Mansur
kalif
Abu Dżafar al-Mansur (ok. 712-775) - kalif z rodu Abbasydów, panujący w latach 754 - 775.
W czasie swego panowania zbudował podstawy organizacyjne imperium abbasydzkiego. Był równocześnie okrutnym i gwałtownym władcą, czego przejawem było stracenie Abu Muslima, dzięki któremu Abbasydzi zdobyli władzę. Był bratem pierwszego abbasydzkiego kalifa Abu al-Abbasa. W 762[1] przeniósł stolicę kalifatu do Bagdadu.
Jego matka była Berberyjką.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Na Wyspach Brytyjskich. Karolingowie. T. 16. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 106. ISBN 83-7425-568-4.
BibliografiaEdytuj
- Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 299-300. ISBN 978-84-9819-814-0.