Alexandre Jean Albert Lavignac (ur. 21 stycznia 1846 w Paryżu, zm. 25 maja 1916 tamże[1][2]) – francuski pedagog i muzykolog.

Albert Lavignac
Ilustracja
Imię i nazwisko

Alexandre Jean Albert Lavignac

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1846
Paryż

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

25 maja 1916
Paryż

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pedagog, muzykolog

Życiorys edytuj

Studiował w Konserwatorium Paryskim u Antoine’a François Marmontela, François Benoista i Ambroise’a Thomasa, uzyskując pierwsze nagrody z solfeżu (1857), gry na fortepianie (1861), harmonii (1863) oraz kontrapunktu i fugi (1864)[1]. W latach 1871–1915 był wykładowcą Konserwatorium Paryskiego, początkowo uczył solfeżu, od 1875 roku teorii muzyki, a od 1891 roku harmonii[1]. Pisał prace teoretyczne, komponował też pieśni i drobne utwory na fortepian[1]. Dokonał transkrypcji na fortepian utworów J.S. Bacha, Beethovena i Berlioza[1].

Na zlecenie rządu francuskiego od 1913 roku prowadził prace redakcyjne nad Encyclopédie de la musique et Dictionnaire du Conservatoire (3 tomy, wyd. Paryż 1920–1931)[1][2]. W tym obszernym dziele, którego rozdziały zostały napisane przez autorów z różnych krajów, podjęta została próba całościowej syntezy wiedzy z zakresu historii i teorii muzyki[1]. Swoimi pracami o charakterze dydaktycznym przyczynił się do reformy programu nauczania w konserwatorium, wprowadzając praktykę dyktanda muzycznego[1]. Napisał też pierwszą pracę poświęconą w całości problematyce operowania pedałem fortepianu[1].

Ważniejsze prace edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

  • Cours complet théorique et pratique dedictée musicale (6 tomów, Paryż-Bruksela 1882)
  • École de la pédale du piano (Paryż 1889)
  • La Musique et les musiciens (Paryż 1895, 8. wyd. 1910)
  • Le Voyage artistique à Bayreuth (Paryż 1897)
  • Dictées musicales (1900)
  • Les Gaîtés du Conservatoire (Paryż 1900)
  • L’Éducation musicale (Paryż 1902, 4. wyd. 1908)
  • Notions scolaires de musique (Paryż-Bruksela 1905)
  • Théorie complète des principes fondament aux de la musique moderne (Paryż-Bruksela 1909)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 300. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2049. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne edytuj