Aleksander Judycki
Aleksander Judycki herbu Radwan odmienny (zm. po 1677) – kasztelan miński, rotmistrz wojsk litewskich, dworzanin królewski, wojski rzeczycki, starosta jaśwoński.
| ||
 Judycki | ||
| Rodzina | Judyccy | |
| Data śmierci | po 1677 | |
| Ojciec | Konstanty Judycki | |
| Matka | Cecylia z Jasieńskich | |
| Żona |
Anna Felicjanna Rudzka | |
| Dzieci |
Jerzy Konstanty, | |
Syn stolnika rzeczyckiego Konstantego i Cecylii z Jasieńskich – córki pisarza w. lit. Mikołaja i Marianny z Sapiehów (córki wojewody nowogródzkiego Pawła Sapiehy i wnuczki Aleksandra Chodkiewicza).
Od 1643 starosta jaśwoński na Żmudzi. W 1648 roku był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa mińskiego[1]. W 1655 został obrany przez szlachtę regimentarzem, wyzwalał Żmudź od wojsk szwedzkich i band grabieżczych. W wojnie moskiewskiej chorągiew Aleksandra Judyckiego wchodziła w skład dywizji hetmana w. lit. Pawła Sapiehy.
Ok. 1672 mianowany kasztelanem mińskim.
Poślubił Annę Felicjannę Rudzką h. Wężyk (stąd zwaną Wężykówną), z którą miał trzech synów:
- Jerzego Konstantego, starostę jaśwońskiego, ożenionego z Katarzyną z Bennetów II v. za Krzysztofem Benedyktem Niemirowiczem-Szczyttem (kasztelanem smoleńskim)[2]
- Mikołaja, kanonika łuckiego
- Jana Pawła, kasztelana mińskiego.
BibliografiaEdytuj
- Aleksander Judycki, Polski Słownik Biograficzny, t. 11, s. 309
- A. Boniecki. Herbarz polski, T. 1-17, dodatek – Warszawa 1899–1913
PrzypisyEdytuj
- ↑ Svffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielk. Xięstwa Litewskiego. Zgodnie na Naiaśnieyszego Iana Kazimierza Obranego Krola Polskiego [...]. Dane, między Warszawą, a Wolą, Dnia 17. Listopada, Roku 1648, [b.n.s].
- ↑ T.Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik IV, Poznań 1882, s. 363-364