Aleksander Chodkiewicz (wojewoda nowogródzki)

wojewoda nowogródzki, kasztelan miński

Aleksander Chodkiewicz herbu własnego (od 1501) Kościesza (ur. 1457, zm. 28 maja 1549) – koniuszy dworski (1502), marszałek hospodarski (1506-1509, 1511-1547), starosta puński, brzeski i knyszyński, wojewoda nowogródzki (od 1544), dzierżawca wilkiejski, ostryński.

Aleksander Chodkiewicz
Ilustracja
Herb
Gryf z Mieczem
Rodzina

Chodkiewiczowie herbu własnego

Data śmierci

28 maja 1549

Ojciec

Iwan Chodkiewicz

Matka

Agnieszka Jawnuta Bielska

Żona

Wasilisa Hołowczyńska

Dzieci

Grzegorz Chodkiewicz
Hieronim Chodkiewicz
Jerzy Chodkiewicz

Syn Iwana (Jana) Chodkiewiczahetmana litewskiego, zmarłego w niewoli tureckiej w 1484 na Krymie, i księżnej Agnieszki Jawnuty Bielskiej z Giedyminowiczów (córka Iwana, księcia na Bielsku). Osiadł na północnym wschodzie Litwy, komasując wielkie majątki, dzięki którym okres życia kolejnych trzech pokoleń był kulminacją potęgi rodu.

Aleksander Chodkiewicz miał dwie siostry. Była nią Agrafena Chodkiewicz, którą poślubił książę Bohdan Zasławski (1486-1528) – namiestnik miński i Jakumiła Chodkiewicz – zmarła w niewoli u kupca tureckiego przed 1486 r.

Aleksander dał początek linii supraskiej Chodkiewiczów. Żoną Aleksandra była księżna Wasylisa Hołowczyńska h. Łabędź (zm. 11 maja 1552), córka Jarosława Hołowczyńskiego. Została pochowana w Supraślu.

Synowie Aleksandra:

Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[1].

Aleksander był właścicielem rozległych posiadłości na terenach, których centrum stanowił Gródek. W 1498 roku sprowadził z greckiego klasztoru na Górze Athos oraz z Ławry Pieczersko-Kijowskiej do Gródka prawosławnych zakonników żyjących według reguły św. Bazylego Wielkiego. Około 1510 mnisi za zgodą wojewody, przenieśli się w inne, bardziej odludne i ciche miejsce do Supraśla[2].

Po śmierci 28 maja 1549 r. został pochowany w monasterze w Supraślu.

Przypisy

edytuj
  1. Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 148.
  2. A. Matreńczyk, Monaster trochę starszy, cerkiew trochę młodsza, „Przegląd Prawosławny”, nr 3 (333), marzec 2013.

Bibliografia

edytuj