Wilki (Litwa)

miasto na Litwie

Wilki, także Wilkija, Wilkiszki[1] (lit. Vilkija, niem. Wilkenberg[2]) – miasto na Litwie, położone w okręgu kowieńskim w rejonie kowieńskim, 25 km od Kowna, przy autostradzie KownoJurbork (25 km na północny zachód od Kowna), na prawym brzegu Niemna.

Wilki
Vilkija
Ilustracja
Panorama miasta
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 kowieński

Burmistrz

Jonas Gurskas

Powierzchnia

2,69 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności
• gęstość


1 966
728 os./km²

Nr kierunkowy

27

Kod pocztowy

LT-54227

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wilki”
Ziemia55°03′N 23°35′E/55,050000 23,583333

Zabytek urbanistyki, swoiste miasto wzgórz. Wilkija posiada status gminy, jednocześnie stanowi centrum okolicznych starostw. W mieście wznosi się neogotycki Kościół św. Jerzego(inne języki) (od 1908 r.), mieści się tu również gimnazjum, wyższa szkoła rzemiosła ludowego, szkoła rolna, poczta (LT-54015). Zachował się dom w którym w latach 1862–1864 r. mieszkał folklorysta Antanas Juška (1819–1880), w miasteczku mieści się muzeum kultury etnicznej braci A. i J. Jušków.

Wilki były stolicą traktu w Księstwie Żmudzkim Rzeczypospolitej. Prawa miejskie oraz herb nadał Wilkom w 1792 r. król Polski Stanisław August Poniatowski.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu 1941 roku Litwini utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 500 osób. 28 sierpnia 1941 roku zlikwidowano getto, a Żydów zamordowano w lesie Pakarkle. Sprawcami zbrodni byli policjanci 3 kompanii 13 litewskiego batalionu policyjnego pod dowództwem porucznika Barzda[3].

Galeria

edytuj

Ludzie urodzeni w mieście

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Teodor Narbutt: Dzieje starożytne narodu litewskiego. 1837, s. 455-456.
  2. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. XIII.
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1144.

Linki zewnętrzne

edytuj