Aleksander Morski
Aleksander Morski herbu Topór (zm. w 1825 roku) – podkomorzy przemyski w latach 1765-1790, chorąży przemyski w latach 1758-1765, stolnik przemyski w latach 1757-1758, podczaszy przemyski w latach 1752-1757, sędzia kapturowy ziemi przemyskiej w 1764 roku[1].
 Topór | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Ojciec |
Józef Morski |
| Matka |
Franciszka Sołtyk |
| Żona |
Ludwika Trembińska |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Odziedziczył po ojcu Józefie dobra pruchnickie - Pruchnik wraz z zamkiem oraz Górne Przedmieście, Cząstkowice i Czudowice[2], w tym wieś Zarzecze, które później przeszło w ręce Dzieduszyckich przez syna Ignacego[3]. Zakupił wieś Łąka[4].
Poseł województwa ruskiego na sejm 1760 roku[5]. Był posłem ziemi przemyskiej na sejm konwokacyjny (1764)[6]. Był członkiem konfederacji generalnej 1764 roku[7]. Był posłem województwa lubelskiego na Sejm Czteroletni w 1790 roku. Asesor sejmiku województwa lubelskiego w 1792 roku.
Odznaczony Orderem Orła Białego w 1792 roku[8]. Kawaler Orderu Świętego Stanisława w 1792 roku[9].
Przypisy edytuj
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731-1772, Lwów 1928, s. 446.
- ↑ Historia Pruchnika
- ↑ Dzieduszyccy - Zarzecze. [dostęp 2013-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-10)].
- ↑ Historia Pałacu w Łące
- ↑ Dyaryusz sejmu walnego warszawskiego 6 października 1760 r. zaczętego, dodatek spis posłów, w: Przegląd Archeologiczny, z. IV, Lwów 1888, s. 181.
- ↑ Dyaryusz seymu convocationis siedmio- niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający, przez sessye zebrany r. p. 1764, brak paginacji, foliacja k. 88.
- ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, [b.n.s]
- ↑ Stanisław Łoza, Order Orła Białego, Warszawa 1939, s. 60.
- ↑ Dyaryusz Seymikow Woiewodz[twa] Lubelskiego, w Lublinie 1792, s. 12.
Bibliografia edytuj
- Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 325.
- Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 368.