Aleksander Zakrzewski (otorynolaryngolog)
Aleksander Zakrzewski (ur. 14 kwietnia 1909 w Oleksińcu Podleśnym, zm. 2 kwietnia 1985 w Poznaniu) – polski otorynolaryngolog.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
otolaryngolog |
Narodowość | |
Tytuł naukowy |
profesor |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujW 1932 ukończył studia Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, a następnie rozpoczął na tej samej uczelni studia filozoficzne, które ukończył w roku 1935[1]. W roku 1945 przedstawił pracę habilitacyjną i został docentem, w 1948 roku uzyskał tytuł profesora[1] nadzwyczajnego, a w roku 1977 profesora zwyczajnego.
Był profesorem Uniwersytetu Poznańskiego, a następnie Akademii Medycznej w Poznaniu. Był autorem i współautorem ponad 200 publikacji naukowych. Żołnierz AK, w czasie powstania warszawskiego organizował pomoc medyczną dla powstańców. Brał udział w tworzeniu Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Po zakończeniu II wojny światowej był głównym twórcą i kierownikiem Kliniki Otolaryngologii w Poznaniu. Prorektor, a następnie rektor Akademii Medycznej w Poznaniu[2].
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1950)[3], Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Prof. zw. dr hab. Aleksander Zakrzewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-02-28] .
- ↑ Aleksander Zakrzewski. Narodziny Nowoczesnej Otorynolaryngologii Poznańskiej. Klasycy Nauki Poznańskiej (tom 42). Poznań 2009. ISBN 978-83-7654-009-2
- ↑ Postanowienie o odznaczeniu z dnia 22 lipca 1950 r. (M.P. z 1950 r. nr 85, poz. 1021)
- ↑ Andrzej Szymański, Absolwenci gminazjum i liceum ogólnokształcącego im. s. Staszica w Pleszewie - Nauce i sztuce polskiej, Pleszew 1988, s. [6].