Aleksandyr Bożkow

bułgarski polityk i ekonomista

Aleksandyr Dimow Bożkow, bułg. Александър Димов Божков (ur. 9 sierpnia 1951 w Sofii, zm. 23 sierpnia 2009 w Sofii) – bułgarski polityk i ekonomista, deputowany 37. kadencji Zgromadzenia Narodowego[1].

Aleksandyr Bożkow
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1951
Sofia

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 2009
Sofia

minister gospodarki
Okres

od 12 lutego 1997
do 21 grudnia 1999

Przynależność polityczna

Związek Sił Demokratycznych

Poprzednik

Lubomir Daczew

Następca

Petyr Żotew

Życiorys edytuj

Ukończył prowadzoną przez Amerykanów szkołę średnią w Bagdadzie, a w 1974 uzyskał dyplom inżyniera na Uniwersytecie Technicznym w Sofii (specjalność energetyka przemysłowa)[1]. Po studiach pracował jako inżynier nadzoru technicznego w jednej z bułgarskich firm, realizujących kontrakty w Libii.

W latach 90. XX w. związał się ze Związkiem Sił Demokratycznych, awansując w 1995 na stanowisko wiceprzewodniczącego partii. W 1992 rozpoczął pracę w ministerstwie rozwoju regionalnego, zaś rok później został dyrektorem rady kontrolnej w Agencji Prywatyzacji Majątku Państwowego. W roku 1994 otrzymał mandat deputowanego do parlamentu, z okręgu Dobricz.

W 1997 objął stanowisko ministra gospodarki i wicepremiera w rządzie, kierowanym przez Stefana Sofijanskiego, a także w kolejnym gabinecie Iwana Kostowa[1]. W 1999 został zdymisjonowany przez Kostowa. W tym czasie zajmował się prywatyzacją największych zakładów przemysłowych, prasa oskarżała go o przyjmowanie z tego tytułu korzyści majątkowych. Pod koniec 1999 Bożkow został mianowany głównym negocjatorem Bułgarii w sprawie akcesji tego kraju do Unii Europejskiej. Zrezygnował z tej funkcji w czerwcu 2000. Przez ostatnie lata swojego życia kierował Ośrodkiem Rozwoju Ekonomicznego, był częstym gościem programu „Muzyka dla duszy”, (bułg. Музика за душата), nadawanej przez Darik Radio. Autor felietonów do pisma Dnewnik.

W 2004 otrzymał wyrok w zawieszeniu za jedną z niewłaściwie przeprowadzonych prywatyzacji, wyrok został jednak anulowany przez Sąd Apelacyjny.

Zmarł na chorobę nowotworową.

Przypisy edytuj

  1. a b c Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 60-61. ISBN 978-954-430-603-8.

Linki zewnętrzne edytuj