Aleksandyr Radew
Aleksandyr Petrow Radew (bułg. Александър Петров Радев; ur. 7 marca 1864 w Monastirze, zm. 4 czerwca 1911 w Wiedniu[1]) – bułgarski polityk, prawnik i publicysta, minister sprawiedliwości (1901-1902), minister edukacji (1902-1903), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 11. (1901) i 12. (1902–1903) kadencji[1].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Minister sprawiedliwości | |
| Okres |
od 20 lutego 1901 |
| Przynależność polityczna |
Partia Postępowo-Liberalna |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister edukacji | |
| Okres |
od 2 listopada 1902 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Był synem Petyra Radewa, bułgarskiego działacza narodowego z Macedonii i wnukiem działacza odrodzeniowego Dimko Radewa (Dimko Paszy). Po ukończeniu greckiego gimnazjum w Monastirze podjął studia prawnicze na uniwersytecie ateńskim, które ukończył w 1888, uzyskując stopień doktora praw[1]. Po powrocie do kraju pracował w sądach w Łoweczu, Wielkim Tyrnowie i w Sofii. Po przeniesieniu się do stolicy rozpoczął wykłady dla studentów prawa Uniwersytetu Sofijskiego, awansując na stanowisko docenta. Pełnił funkcję przewodniczącego Towarzystwa Prawniczego. Równocześnie był aktywnym członkiem Komitetu Macedońskiego, działającego na rzecz bułgarskości Macedonii[1].
Od lat 90. związany z Partią Postępowo-Liberalną. Kiedy jego partia doszła do władzy, zrezygnował z pracy na uniwersytecie i objął kierownictwo resortu sprawiedliwości w rządzie Petko Karawełowa, a następnie resortu edukacji w rządzie Stojana Danewa[1].
Zmarł w wyniku komplikacji po operacji przepukliny, którą przeszedł w szpitalu wiedeńskim[1].
Życie prywatne edytuj
Był żonaty (żona Olga), miał troje dzieci (Złata, Rada i Aleksandyr).
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 383-384. ISBN 978-954-430-603-8.