Alexandr Azarkevitch

polski tancerz i choreograf

Alexandr Azarkevitch (ros. Александр Азаркевич, ur. 14 maja[1] 1972[2] na Białorusi[3]) – polski tancerz, choreograf, menadżer kultury, nauczyciel akademicki pochodzenia białoruskiego.

Alexandr Azarkevitch
Imię i nazwisko urodzenia

Александр Азаркевич

Data i miejsce urodzenia

14 maja 1972
Białoruś

Zawód, zajęcie

tancerz
choreograf
menadżer kultury
nauczyciel akademicki

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys edytuj

W latach 1992–1994 pracował jako tancerz w zespole baletowym Białoruskiego Państwowego Teatru Muzycznego w Mińsku(inne języki). Występował w musicalach m.in.: „My Fair Lady”, „Hello, Dolly!”, „Szklanka wody'”', operetkach m.in.: „Hrabina Marica”, „Noc w Wenecji”, „Księżniczka Czardasza” i spektaklach baletowych: „Szeherezada”, „Straussiana”, „Hiszpańskie divertissement”. Studiował na Wydziale Sztuki Muzycznej i Choreograficznej Białoruskiego Uniwersytetu Kultury i Sztuki w Mińsku(inne języki), gdzie zdobył dyplom tancerza i choreografa oraz tytuł zawodowy magistra sztuki[3].

W 1995 roku przyjechał do Polski i podjął pracę w zespole baletowym Teatru Muzycznego w Łodzi, gdzie pracował jako tancerz-koryfej. Tańczył partie solowe w scenach baletowych w operetkach: „Baron cygański”, „Zemsta nietoperza”, „Bal w Savoyu”, a także w widowisku muzycznym „Z batutą u Straussów”. Z zespołem Teatru Muzycznego w Łodzi odbył tournée po Europie Zachodniej[3]. W sezonie artystycznym 1996/1997 pracował w Polskim Teatrze Tańca jako tancerz-koryfej, gdzie tańczył m.in. w spektaklach: „Album z tego świata”, „Cul de sac”, „Dziecko słońca”, „Daina, czyli Kaziukowe Widma”. W latach 1997–2003 pracował jako tancerz w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Tańczył w musicalach takich jak: „Evita”, „Skrzypek na dachu”, „Czarnoksiężnik z krainy Oz”, „Szachy”, „Sen nocy letniej”, „Okno Mistrza Świata”, „Wichrowe wzgórza”, „Jesus Christ Superstar”, „Klatka szaleńców”[3]. Jako tancerz-solista zatańczył m.in. w koncercie pt. „Operetka z okazji 40-lecia Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni” i w musicalu „Szachy”. Z zespołem Teatru Muzycznego w Gdyni odbył liczne tournée po Niemczech, Holandii, Włoszech, Austrii, Szwajcarii, Lichtensteinie i Luksemburgu. W latach 1997–1998 jako tancerz współpracował z zespołem baletowym Opery Bałtyckiej w Gdańsku, gdzie tańczył w baletach: „Dziadek do orzechów”, „Wiosna, lato, jesień, zima”, „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków”, a także w scenach baletowych opery „Carmen” i operetki „Wesoła wdówka”[3].

W latach 2000–2001 współpracował jako choreograf z sekcją łyżwiarstwa figurowego GKS Stoczniowiec Gdańsk. Polscy łyżwiarze figurowi Agata Błażowska i Marcin Kozubek w 2001 roku na Mistrzostwach Świata w Łyżwiarstwie Figurowym w Vancouver w Kanadzie zaprezentowali się w programie dowolnym w jego układzie choreograficznym[3][4].

W latach 1998–2006 był założycielem, kierownikiem artystycznym i choreografem Trójmiejskiego Teatru Plastyki Ruchu w Gdańsku (TTPR) z siedzibą w Dworku Artura w Gdańsku-Oruni. Z zespołem teatru brał udział w ogólnopolskich i międzynarodowych przeglądach, festiwalach i konkursach, zarówno w Polsce, Rosji, na Białorusi i Ukrainie[3]. W latach 2002–2006 był dyrektorem artystycznym Pomorskich Warsztatów Tańca Współczesnego oraz organizatorem Międzynarodowych Wieczorów Baletu Współczesnego w Dworku Artura w Gdańsku[5][6].

W 2002 roku uzyskał obywatelstwo polskie nadane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W 2004 roku w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie ukończył studia podyplomowe w zakresie Zarządzania kulturą w strukturach Unii Europejskiej, zaś w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie w 2006 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce – teatrologii w specjalnościach: historia baletu i teoria tańca[3]. W roku 2016 Alexandr Azarkevitch ukończył także dwuletnie studia podyplomowe w zakresie Organizacji produkcji filmowej i telewizyjnej na Wydziale Organizacji Sztuki Filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi[7].

W roku akademickim 2007/2008 prowadził zajęcia z tańca współczesnego oraz wykłady z historii baletu na Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki, Rytmiki i Edukacji Artystycznej (specjalność: choreografia i techniki tańca) w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. W latach 2008–2021 był zatrudniony na stanowisku adiunkta i na stanowisku profesora (od 2020 roku)[8][9] na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, gdzie utworzył specjalność: tancerz-choreograf na kierunku kulturoznawstwo (od roku akademickiego 2008/2009 do 2010/2011 pełnił funkcję opiekuna specjalności tancerz-choreograf); był także pomysłodawcą i twórcą odrębnego kierunku taniec na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, gdzie od roku akademickiego 2011/2012 do 2018/2019 pełnił funkcję prodziekana kierunku taniec, a od roku akademickiego 2019/2020 do końca roku akademickiego 2020/2021pełnił funkcję dziekana kierunku taniec. W październiku 2020 roku został mianowany przez władze Akademii na stanowisko profesora Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi[8][9]. Alexandr Azarkevitch był wieloletnim organizatorem i opiekunem artystycznym dyplomowych „Wieczorów Młodych Choreografów”[10][11][12][13][14] i „Wieczorów Tańca Współczesnego”[15][16][17][18][19] w wykonaniu studentów kierunku taniec prezentowanych na scenach Polski, Niemiec i Ukrainy, m.in.: w Czerwonym Ratuszu w Berlinie[20]; w Wielkiej Sali Rathaus Pankow w Berlinie[21]; w sali koncertowej Podkarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka w Iwano-Frankowsku na Ukrainie[22]; w sali teatralnej MPK „Tekstylnik” w Równem na Ukrainie[23], w sali widowiskowej AOIA w Łodzi[24][25]. Był także autorem projektu „Kierunek taniec ma wielkie serce”, którego celem była pomoc charytatywna w rozwoju artystycznym dla młodzieży z domów dziecka, młodzieżowych ośrodków socjoterapii i terapii zajęciowej, szkół specjalnych i ośrodków szkolno-wychowawczych w Łodzi i regionie łódzkim[26][27]. W latach 2009–2012 był opiekunem artystycznym studiów podyplomowych w zakresie Pedagogiki tańca w Wyższej Szkole Humanistycznej TWP w Szczecinie[3]. Od 2009 do 2017 roku był zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Animacji Kultury i Andragogiki na Wydziale Pedagogiki, Psychologii i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego[3].

W latach 2002-2019 pełnił funkcję prezesa Międzynarodowego Stowarzyszenia Promocji Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa w Łodzi. Był także twórcą i dyrektorem Międzynarodowego Konkursu Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa organizowanego w latach 2002–2012 w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni[28], a następnie w Teatrze Wielkim w Łodzi[29] i Teatrze Muzycznym w Łodzi[30][3].

Pomysłodawca i opiekun artystyczny międzynarodowego inkluzywnego projektu „Log-in Tanz” w Berlinie w Niemczech w latach 2021 i 2022[31]. Opiekun artystyczny „Ukraińsko-Niemieckiego Wieczoru Tańca Współczesnego” w Berlinie w Niemczech w roku 2022[32].

Współpraca choreograficzna edytuj

Jako choreograf i reżyser ruchu Alexandr Azarkevitch współpracuje z wieloma teatrami dramatycznymi, muzycznymi, operowymi i teatrami tańca w Polsce i za granicą. Autor kilkudziesięciu spektakli i choreografii, m.in.: autor choreografii „Amok” w Operze Bałtyckiej w Gdańsku w roku 1998; reżyser i autor choreografii wielkiego widowiska tanecznego „Ważna jest róża”, którego premiera miała miejsce podczas wernisażu wystawy Salvadora Dali w muzeum im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie w roku 1999; twórca ruchu scenicznego i choreografii w komedii „Rewizor” w Nowym Teatrze im. Witkacego w Słupsku w roku 2009; autor ruchu scenicznego i choreografii operetki klasycznej „Cygańska miłość” w Teatrze Muzycznym w Poznaniu w roku 2010; twórca ruchu scenicznego i choreografii opery „Dydona i Eneasz” w Teatrze Wielkim w Łodzi[3][33][34] i kultowego broadwayowskiego musicalu "Cabaret" w Nowym Teatrze im. Witkacego w Słupsku; reżyser ruchu i autor choreografii komedii „Po prostu Leon po prostu”[35] i spektaklu „Sen nocy letniej” w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze w roku 2011; autor ruchu scenicznego i choreografii broadwayowskiego musicalu "Kiss me, Kate" w Teatrze Muzycznym w Poznaniu w roku 2012[36][37]; reżyser i autor choreografii spektaklu tanecznego "Lux Aeterna" w Państwowym Teatrze „Balet Jewgienia Panfiłowa” w Permie w Rosji w roku 2013[38]; autor choreografii „W oczekiwaniu na…” w Kieleckim Teatrze Tańca w roku 2013[39]; reżyser i autor choreografii spektaklu „Quasimodo” według powieści Wiktora Hugo „Katedra Marii Panny w Paryżu”, którego premiera odbyła się na dużej scenie Państwowego Teatru „U Mosta” w Permie w Rosji w roku 2015[40]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu „Dwanaście miesięcy” w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu w roku 2016[41]; reżyser i choreograf spektaklu "Wir sind hier", którego premiera odbyła się w czerwcu 2017 roku w Russisches Haus der Wissenschaft und Kultur w Berlinie w Niemczech w ramach międzynarodowego projektu "Die Kamera klickt und ich bleibe"[42]; autor choreografii spektaklu „Kopciuszek” w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu w roku 2018[43]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu "La Strada. Das Lied der Strasse" w Städtische Theater Chemnitz w Niemczech w roku 2019[44][45]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu „Zapisani” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2019[46]; autor choreografii i ruchu scenicznego musicalu „Kolory” w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego (premiera on-line 19 grudnia 2020 roku[47][48], premiera z publicznością 21 lutego 2021 roku); autor choreografii i ruchu scenicznego spektaklu „Calineczka” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2021[49]; autor ruchu scenicznego spektaklu „Niezłe ziółka” w Teatrze Lalek Pleciuga w Szczecinie w roku 2022[50]; autor choreografii spektaklu „Inna księżniczka Burgunda” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2023[51][52]; reżyser ruchu międzynarodowego, inkluzywnego performance tanecznego "Boléro", który został zaprezentowany w siedzibie Przedstawicielstwa Kraju Związkowego Hesja przy Radzie Federacji w Berlinie w roku 2023[53]; autor choreografii i ruchu scenicznego spektaklu muzycznego „Spiritus movens - piosenki Jeremiego Przybory” w Operze Nova w Bydgoszczy w roku 2023[54][55] .

Członek jury edytuj

  • Międzynarodowy Festiwal Europejskie Dni Tańca (Malbork);
  • Festiwal Twórczości Dziecięcej Wojska Polskiego (Grudziądz);
  • Festiwal spaceZ2010G: małe formy sztuki tańca współczesnego (Zielona Góra)[3];
  • The International Festival of Modern Choreography (Witebsk, Białoruś)[56][57];
  • The International Dance Competition „Danzamérica” (Córdoba, Argentyna)[58];
  • The International Classical Ballet and Modern Dance Competition (Ateny, Grecja)[59];
  • Concorso Sorrento Danza (Sorrento, Włochy)[60];
  • Orizzonti Coreografici (Sorrento, Włochy)[3];
  • The Stanislaviv Dance Festival (Iwano-Frankowsk, Ukraina)[61];
  • The International Competition of Contemporary Dancing Art / przewodniczący jury (Lwów, Ukraina)[62];
  • The International Dance Competition / przewodniczący jury (Kohtla-Järve, Estonia)[63].

Odznaczenia edytuj

Nagrody edytuj

  • Grand Prix Ogólnopolskiego Przeglądu Form Teatralnych Wojska Polskiego w Przemyślu za spektakl „Karoma” (Przemyśl, 2003);
  • Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Tanecznego „Młodość” za stworzenie oryginalnych kompozycji choreograficznych „Unintended”, „Nokturn”, „Des sentiments” (Moskwa, 2004)[3];
  • Srebrny Medal Siergieja Diagilewa „za wielkie osiągnięcia w zakresie propagowania sztuki choreograficznej” – nagroda Międzynarodowej Fundacji Dom Diagilewa działającej w Rosji pod auspicjami UNESCO (2004)[3];
  • Nagroda Artystyczna Prezydenta Miasta Gdyni w dziedzinie tańca za zorganizowanie w Gdyni Międzynarodowego Konkursu Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa (Gdynia, 2005)[71];
  • Finalista Międzynarodowego Konkursu Producentów na Najlepszy Projekt w Dziedzinie Kultury i Sztuki, który odbył się podczas International Festival The Diaghilev Seasons: Perm–Petersburg–Paris w Państwowym Akademickim Teatrze Opery i Baletu im. Piotra Czajkowskiego w Permie (Rosja, 2005)[72].

Przypisy edytuj

  1. Alexandr Azarkevitch [online], Rejestr.io [dostęp 2022-03-22].
  2. Azarkevitch, Alexandr, łódź, wiek 49 lat, ur. 1972, Raport o osobie, Krajowy Rejestr Sądowy, KRS on-line [online], Info Veriti [dostęp 2022-03-22].
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p Alexandr Azarkevitch, Autoreferat [online], 2014.
  4. Crystal Report Viewer [online], isuresults.com, 6 sierpnia 2020 [dostęp 2022-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-06].
  5. mw, Wieczór Baletu Współczesnego w Dworku Artura na Oruni [online], Wyborcza.pl, 10 grudnia 2003 [dostęp 2022-03-31].
  6. nl, III Pomorskie Warsztaty Tańca Współczesnego [online], wyborcza.pl, 24 kwietnia 2003 [dostęp 2022-03-31].
  7. Studia podyplomowe: 2-letnie – Zasady rekrutacji – Organizacja Produkcji Filmowej i Telewizyjnej [online], Szkoła Filmowa w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  8. a b Tomasz Jabłoński, Uczelnie wyższe w Łodzi. Inauguracja roku akademickiego w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej, „Express Ilustrowany”, 9 października 2020.
  9. a b w, Inauguracja w Akademii [online], nasze.fm, 12 października 2020 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  10. WIECZÓR MŁODYCH CHOREOGRAFÓW / THE YOUNG CHOREOGRAPHERS’ EVENING 2020. [dostęp 2022-03-31].
  11. Aktualność – Wieczór Młodych Choreografów [online], AHE w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  12. Łódź. Dyplomowy Wieczór Młodych Choreografów studentów Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  13. Łódź. Dyplomowy „Wieczór Młodych Choreografów” studentów Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  14. Łódź. „Alchemik” – dyplomowy spektakl taneczny studentów Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  15. Aktualność – Wieczór tańca – 5 października 2013 [online], AHE w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  16. Zielona Góra. Wieczór Tańca Współczesnego [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  17. Aktualność – Wieczór Tańca Współczesnego [online], AHE w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  18. Wieczór tańca współczesnego [online], radomsko24.pl/, 13 kwietnia 2015 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  19. Wieczór tańca współczesnego [online], czestochowskie24.pl [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  20. Łódź. Studenci Alexandra Azarkevitcha w Berlinie [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  21. Łódź. Studenci Alexandra Azarkevitcha w Niemczech [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  22. Aktualność – Studenci kierunku taniec wystąpią na Ukrainie [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  23. Łódź. Studenci Alexandra Azarkevitcha zatańczą na Ukrainie [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  24. Polsko-Białoruski Wieczór Choreograficzny [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  25. Polsko-Białoruski Wieczór Choreografii Współczesnej – spektakl taneczny w AOIA [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  26. Kierunek taniec ma wielkie serce [online], zsskonst.pl [dostęp 2022-03-31].
  27. Aktualność – Kierunek taniec ma wielkie serce [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  28. j, III Międzynarodowy Konkurs Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa, „Wyborcza.pl”, 7 października 2004.
  29. Katarzyna Zawadzka, Gwiazdy baletu w Łodzi [online], 16 grudnia 2009.
  30. 6. Międzynarodowy Konkurs Sztuki Choreograficznej już w weekend [online], Onet Łódź, 27 listopada 2012 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  31. Berlin. Trzecia odsłona projektu „Log-in Tanz” Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-10-23] (pol.).
  32. Berlin. „Ukraińsko-Niemiecki Wieczór Tańca Współczesnego”. [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-10-23] (pol.).
  33. Dariusz Pawłowski, Łódź: w Teatrze Wielkim dwie opery w jednym [online], 24 lutego 2011.
  34. Alexandr Azarkevitch – Łódz Teatr [online] [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  35. Zdzisław Haczek, Co z tym Leonem?, „Gazeta Lubuska”, 15 kwietnia 2011.
  36. Kiss me, Kate! [online], radiopoznan.fm [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  37. Teatr Muzyczny: Musical nie może obejść się bez miłości [online], Głos Wielkopolski, 9 marca 2012 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  38. Rosja. Premiera baletu Alexandra Azarkevitcha [online], Encyklopedia Teatru Polskiego, 2013.
  39. Osiem odsłon Kieleckiego Teatru Tańca – w środę premiera „Wieczoru na 2 lub 4 nogi” [online], Nasze Kielce [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  40. Rosja. Premiera spektaklu Alexandra Azarkevitcha „Quasimodo” w Permie [online], Encyklopedia Teatru Polskiego, 2015.
  41. Joanna Ostrowska, Bajeczka bien faite [online], 9 stycznia 2017.
  42. Berlin. Premiera spektaklu „Wir sind hier” Alexandra Azarkevitcha [online], Encyklopedia Teatru Polskiego, 2017.
  43. Kopciuszek [online], TBK [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  44. „La Strada. Das Lied der Strasse” z udziałem Alexandra Azarkevitcha, [w:] ahenews.pl [online], 2019.
  45. Bruckneruni:La Strada [online], Anton Bruckner Privatuniversität, 24 października 2019 [dostęp 2023-10-19] (niem.).
  46. Zapisani – Teatr Lalek Arlekin im. Henryka Ryla w Łodzi [online], teatrarlekin.pl [dostęp 2022-03-31].
  47. Aktualność – Alexandr Azarkevitch choreografem musicalu „Kolory” [online], ahe.lodz.pl [dostęp 2022-03-31].
  48. Premiera bajki muzycznej! [online], Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  49. Aktualność – dr Alexandr Azarkevitch, prof. AHE choreografem „Calineczki” [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  50. Teatr Lalek Pleciuga – Niezłe ziółka [online], pleciuga.pl [dostęp 2022-10-23].
  51. Inna księżniczka Burgunda [online], teatrarlekin.pl [dostęp 2023-03-10].
  52. Bo przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęciach innego człowieka. Teatr maski w łódzkim Arlekinie - recenzja [online], Kulturalnie24, 28 lutego 2023 [dostęp 2023-10-19].
  53. Instytut Teatralny, Berlin. Performance taneczny „Boléro” Alexandra Azarkevitcha | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  54. Spiritus movens - piosenki Jeremiego Przybory [online], Strona główna [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  55. W świecie duchów [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 2023-10-19].
  56. Alexandr Azarkevitch, PhD – IFMC [online], ifmc.dance [dostęp 2022-03-31].
  57. Witebsk. Festiwal Choreografii Współczesnej [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  58. Cordoba. Międzynarodowy Konkurs Tańca Danzamerica | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  59. Ateny. Azarkevitch jurorem [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  60. Giuria » Sorrento Danza – Concorso internazionale [online], sorrentodanza.com [dostęp 2022-03-31].
  61. Aktualność – Prodziekan AHE w Łodzi członkiem międzynarodowego jury [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  62. dr A. Azarkevitch przewodniczącym jury międzynarodowego konkursu [online], 20 kwietnia 2018.
  63. Aktualność – Dr Alexandr Azarkevitch w jury Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  64. Wojewoda łódzki wręczył odznaczenia państwowe [ZDJĘCIA] [online], Radio Łódź [dostęp 2022-03-23] (pol.).
  65. Aktualność – dr Alexandr Azarkevitch odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi „za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i nauki” [online], Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi [dostęp 2022-03-22].
  66. Łódzki Urząd Wojewódzki w Łodzi [online], lodzkie.eu [dostęp 2022-03-22].
  67. g, Wojewoda łódzki Zbigniew Rau wręczył odznaczenia państwowe dla zasłużonych [online], Dziennik Łódzki, 8 marca 2018.
  68. Łódź. Gloria Artis dla Alexandra Azarkevitcha [online], 4 lutego 2013.
  69. Alexandr Azarkevitch „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” [online], Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi [dostęp 2022-03-22].
  70. dr Alexandr Azarkevitch odznaczony medalem Gloria Artis, t. 3 (205), Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra, marzec 2013.
  71. Dorota Nelke, Nagroda Artystyczna Prezydenta Gdyni [online], 2006.
  72. Alexandr Azarkevitch, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-03-22].