Alexandr Azarkevitch

polski tancerz i choreograf

Alexandr Azarkevitch (ros. Александр Азаркевич, ur. 14 maja[1] 1972[2] na Białorusi[3]) – polski tancerz, choreograf, menadżer kultury, nauczyciel akademicki pochodzenia białoruskiego.

Alexandr Azarkevitch
Imię i nazwisko urodzenia

Александр Азаркевич

Data i miejsce urodzenia

14 maja 1972
Białoruś

Zawód, zajęcie

tancerz
choreograf
menadżer kultury
nauczyciel akademicki

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

W latach 1992–1994 pracował jako tancerz w zespole baletowym Białoruskiego Państwowego Teatru Muzycznego w Mińsku(inne języki). Występował w musicalach m.in.: „My Fair Lady”, „Hello, Dolly!”, „Szklanka wody'”', operetkach m.in.: „Hrabina Marica”, „Noc w Wenecji”, „Księżniczka Czardasza” i spektaklach baletowych: „Szeherezada”, „Straussiana”, „Hiszpańskie divertissement”. Studiował na Wydziale Sztuki Muzycznej i Choreograficznej Białoruskiego Uniwersytetu Kultury i Sztuki w Mińsku(inne języki), gdzie zdobył dyplom tancerza i choreografa oraz tytuł zawodowy magistra sztuki[3].

W 1995 roku przyjechał do Polski i podjął pracę w zespole baletowym Teatru Muzycznego w Łodzi, gdzie pracował jako tancerz-koryfej. Tańczył partie solowe w scenach baletowych w operetkach: „Baron cygański”, „Zemsta nietoperza”, „Bal w Savoyu”, a także w widowisku muzycznym „Z batutą u Straussów”. Z zespołem Teatru Muzycznego w Łodzi odbył tournée po Europie Zachodniej[3]. W sezonie artystycznym 1996/1997 pracował w Polskim Teatrze Tańca jako tancerz-koryfej, gdzie tańczył m.in. w spektaklach: „Album z tego świata”, „Cul de sac”, „Dziecko słońca”, „Daina, czyli Kaziukowe Widma”. W latach 1997–2003 pracował jako tancerz w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Tańczył w musicalach takich jak: „Evita”, „Skrzypek na dachu”, „Czarnoksiężnik z krainy Oz”, „Szachy”, „Sen nocy letniej”, „Okno Mistrza Świata”, „Wichrowe wzgórza”, „Jesus Christ Superstar”, „Klatka szaleńców”[3]. Jako tancerz-solista zatańczył m.in. w koncercie pt. „Operetka z okazji 40-lecia Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni” i w musicalu „Szachy”. Z zespołem Teatru Muzycznego w Gdyni odbył liczne tournée po Niemczech, Holandii, Włoszech, Austrii, Szwajcarii, Lichtensteinie i Luksemburgu. W latach 1997–1998 jako tancerz współpracował z zespołem baletowym Opery Bałtyckiej w Gdańsku, gdzie tańczył w baletach: „Dziadek do orzechów”, „Wiosna, lato, jesień, zima”, „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków”, a także w scenach baletowych opery „Carmen” i operetki „Wesoła wdówka”[3].

W latach 2000–2001 współpracował jako choreograf z sekcją łyżwiarstwa figurowego GKS Stoczniowiec Gdańsk. Polscy łyżwiarze figurowi Agata Błażowska i Marcin Kozubek w 2001 roku na Mistrzostwach Świata w Łyżwiarstwie Figurowym w Vancouver w Kanadzie zaprezentowali się w programie dowolnym w jego układzie choreograficznym[3][4].

W latach 1998–2006 był założycielem, kierownikiem artystycznym i choreografem Trójmiejskiego Teatru Plastyki Ruchu w Gdańsku (TTPR) z siedzibą w Dworku Artura w Gdańsku-Oruni. Z zespołem teatru brał udział w ogólnopolskich i międzynarodowych przeglądach, festiwalach i konkursach, zarówno w Polsce, Rosji, na Białorusi i Ukrainie[3]. W latach 2002–2006 był dyrektorem artystycznym Pomorskich Warsztatów Tańca Współczesnego oraz organizatorem Międzynarodowych Wieczorów Baletu Współczesnego w Dworku Artura w Gdańsku[5][6].

W 2002 roku uzyskał obywatelstwo polskie nadane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W 2004 roku w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie ukończył studia podyplomowe w zakresie Zarządzania kulturą w strukturach Unii Europejskiej, zaś w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie w 2006 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce – teatrologii w specjalnościach: historia baletu i teoria tańca[3]. W roku 2016 Alexandr Azarkevitch ukończył także dwuletnie studia podyplomowe w zakresie Organizacji produkcji filmowej i telewizyjnej na Wydziale Organizacji Sztuki Filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi[7].

W roku akademickim 2007/2008 prowadził zajęcia z tańca współczesnego oraz wykłady z historii baletu na Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki, Rytmiki i Edukacji Artystycznej (specjalność: choreografia i techniki tańca) w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. W latach 2008–2021 był zatrudniony na stanowisku adiunkta i na stanowisku profesora (od 2020 roku)[8][9] na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, gdzie utworzył specjalność: tancerz-choreograf na kierunku kulturoznawstwo (od roku akademickiego 2008/2009 do 2010/2011 pełnił funkcję opiekuna specjalności tancerz-choreograf); był także pomysłodawcą i twórcą odrębnego kierunku taniec na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, gdzie od roku akademickiego 2011/2012 do 2018/2019 pełnił funkcję prodziekana kierunku taniec, a od roku akademickiego 2019/2020 do końca roku akademickiego 2020/2021pełnił funkcję dziekana kierunku taniec. W październiku 2020 roku został mianowany przez władze Akademii na stanowisko profesora Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi[8][9]. Alexandr Azarkevitch był wieloletnim organizatorem i opiekunem artystycznym dyplomowych „Wieczorów Młodych Choreografów”[10][11][12][13][14] i „Wieczorów Tańca Współczesnego”[15][16][17][18][19] w wykonaniu studentów kierunku taniec prezentowanych na scenach Polski, Niemiec i Ukrainy, m.in.: w Czerwonym Ratuszu w Berlinie[20]; w Wielkiej Sali Rathaus Pankow w Berlinie[21]; w sali koncertowej Podkarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka w Iwano-Frankowsku na Ukrainie[22]; w sali teatralnej MPK „Tekstylnik” w Równem na Ukrainie[23], w sali widowiskowej AOIA w Łodzi[24][25]. Był także autorem projektu „Kierunek taniec ma wielkie serce”, którego celem była pomoc charytatywna w rozwoju artystycznym dla młodzieży z domów dziecka, młodzieżowych ośrodków socjoterapii i terapii zajęciowej, szkół specjalnych i ośrodków szkolno-wychowawczych w Łodzi i regionie łódzkim[26][27]. W latach 2009–2012 był opiekunem artystycznym studiów podyplomowych w zakresie Pedagogiki tańca w Wyższej Szkole Humanistycznej TWP w Szczecinie[3]. Od 2009 do 2017 roku był zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Animacji Kultury i Andragogiki na Wydziale Pedagogiki, Psychologii i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego[3].

W latach 2002–2019 pełnił funkcję prezesa Międzynarodowego Stowarzyszenia Promocji Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa w Łodzi. Był także twórcą i dyrektorem Międzynarodowego Konkursu Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa organizowanego w latach 2002–2012 w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni[28], a następnie w Teatrze Wielkim w Łodzi[29] i Teatrze Muzycznym w Łodzi[30][3].

Pomysłodawca i opiekun artystyczny międzynarodowego inkluzywnego projektu „Log-in Tanz” w Berlinie w Niemczech w latach 2021 i 2022[31]. Opiekun artystyczny „Ukraińsko-Niemieckiego Wieczoru Tańca Współczesnego” w Berlinie w Niemczech w roku 2022[32].

Współpraca choreograficzna

edytuj

Jako choreograf i reżyser ruchu Alexandr Azarkevitch współpracuje z wieloma teatrami dramatycznymi, muzycznymi, operowymi i teatrami tańca w Polsce i za granicą. Autor kilkudziesięciu spektakli i choreografii, m.in.: autor choreografii „Amok” w Operze Bałtyckiej w Gdańsku w roku 1998; reżyser i autor choreografii wielkiego widowiska tanecznego „Ważna jest róża”, którego premiera miała miejsce podczas wernisażu wystawy Salvadora Dali w muzeum im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie w roku 1999; twórca ruchu scenicznego i choreografii w komedii „Rewizor” w Nowym Teatrze im. Witkacego w Słupsku w roku 2009; autor ruchu scenicznego i choreografii operetki klasycznej „Cygańska miłość” w Teatrze Muzycznym w Poznaniu w roku 2010; twórca ruchu scenicznego i choreografii opery „Dydona i Eneasz” w Teatrze Wielkim w Łodzi[3][33][34] i kultowego broadwayowskiego musicalu "Cabaret" w Nowym Teatrze im. Witkacego w Słupsku; reżyser ruchu i autor choreografii komedii „Po prostu Leon po prostu”[35] i spektaklu „Sen nocy letniej” w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze w roku 2011; autor ruchu scenicznego i choreografii broadwayowskiego musicalu "Kiss me, Kate" w Teatrze Muzycznym w Poznaniu w roku 2012[36][37]; reżyser i autor choreografii spektaklu tanecznego "Lux Aeterna" w Państwowym Teatrze „Balet Jewgienia Panfiłowa” w Permie w Rosji w roku 2013[38]; autor choreografii „W oczekiwaniu na…” w Kieleckim Teatrze Tańca w roku 2013[39]; reżyser i autor choreografii spektaklu „Quasimodo” według powieści Wiktora Hugo „Katedra Marii Panny w Paryżu”, którego premiera odbyła się na dużej scenie Państwowego Teatru „U Mosta” w Permie w Rosji w roku 2015[40]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu „Dwanaście miesięcy” w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu w roku 2016[41]; reżyser i choreograf spektaklu "Wir sind hier", którego premiera odbyła się w czerwcu 2017 roku w Russisches Haus der Wissenschaft und Kultur w Berlinie w Niemczech w ramach międzynarodowego projektu "Die Kamera klickt und ich bleibe"[42]; autor choreografii spektaklu „Kopciuszek” w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu w roku 2018[43]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu "La Strada. Das Lied der Strasse" w Städtische Theater Chemnitz w Niemczech w roku 2019[44][45]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu „Zapisani” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2019[46]; autor choreografii i ruchu scenicznego musicalu „Kolory” w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego (premiera on-line 19 grudnia 2020 roku[47][48], premiera z publicznością 21 lutego 2021 roku); autor choreografii i ruchu scenicznego spektaklu „Calineczka” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2021[49]; autor ruchu scenicznego spektaklu „Niezłe ziółka” w Teatrze Lalek Pleciuga w Szczecinie w roku 2022[50]; autor choreografii spektaklu „Inna księżniczka Burgunda” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2023[51][52]; reżyser ruchu międzynarodowego, inkluzywnego performance tanecznego "Boléro", który został zaprezentowany w siedzibie Przedstawicielstwa Kraju Związkowego Hesja przy Radzie Federacji w Berlinie w roku 2023[53]; autor choreografii i ruchu scenicznego spektaklu muzycznego „Spiritus movens - piosenki Jeremiego Przybory” w Operze Nova w Bydgoszczy w roku 2023[54][55].

Członek jury

edytuj
  • Międzynarodowy Festiwal Europejskie Dni Tańca (Malbork);
  • Festiwal Twórczości Dziecięcej Wojska Polskiego (Grudziądz);
  • Festiwal spaceZ2010G: małe formy sztuki tańca współczesnego (Zielona Góra)[3];
  • The International Festival of Modern Choreography (Witebsk, Białoruś)[56][57];
  • The International Dance Competition „Danzamérica” (Córdoba, Argentyna)[58];
  • The International Classical Ballet and Modern Dance Competition (Ateny, Grecja)[59];
  • Concorso Sorrento Danza (Sorrento, Włochy)[60];
  • Orizzonti Coreografici (Sorrento, Włochy)[3];
  • The Stanislaviv Dance Festival (Iwano-Frankowsk, Ukraina)[61];
  • The International Competition of Contemporary Dancing Art / przewodniczący jury (Lwów, Ukraina)[62];
  • The International Dance Competition / przewodniczący jury (Kohtla-Järve, Estonia)[63].

Odznaczenia

edytuj

Nagrody

edytuj
  • Grand Prix Ogólnopolskiego Przeglądu Form Teatralnych Wojska Polskiego w Przemyślu za spektakl „Karoma” (Przemyśl, 2003);
  • Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Tanecznego „Młodość” za stworzenie oryginalnych kompozycji choreograficznych „Unintended”, „Nokturn”, „Des sentiments” (Moskwa, 2004)[3];
  • Srebrny Medal Siergieja Diagilewa „za wielkie osiągnięcia w zakresie propagowania sztuki choreograficznej” – nagroda Międzynarodowej Fundacji Dom Diagilewa działającej w Rosji pod auspicjami UNESCO (2004)[3];
  • Nagroda Artystyczna Prezydenta Miasta Gdyni w dziedzinie tańca za zorganizowanie w Gdyni Międzynarodowego Konkursu Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa (Gdynia, 2005)[71];
  • Finalista Międzynarodowego Konkursu Producentów na Najlepszy Projekt w Dziedzinie Kultury i Sztuki, który odbył się podczas International Festival The Diaghilev Seasons: Perm–Petersburg–Paris w Państwowym Akademickim Teatrze Opery i Baletu im. Piotra Czajkowskiego w Permie (Rosja, 2005)[72].

Przypisy

edytuj
  1. Alexandr Azarkevitch [online], Rejestr.io [dostęp 2022-03-22].
  2. Azarkevitch, Alexandr, łódź, wiek 49 lat, ur. 1972, Raport o osobie, Krajowy Rejestr Sądowy, KRS on-line [online], Info Veriti [dostęp 2022-03-22].
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p Alexandr Azarkevitch, Autoreferat [online], 2014.
  4. Crystal Report Viewer [online], isuresults.com, 6 sierpnia 2020 [dostęp 2022-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-06].
  5. mw, Wieczór Baletu Współczesnego w Dworku Artura na Oruni [online], Wyborcza.pl, 10 grudnia 2003 [dostęp 2022-03-31].
  6. nl, III Pomorskie Warsztaty Tańca Współczesnego [online], wyborcza.pl, 24 kwietnia 2003 [dostęp 2022-03-31].
  7. Studia podyplomowe: 2-letnie – Zasady rekrutacji – Organizacja Produkcji Filmowej i Telewizyjnej [online], Szkoła Filmowa w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  8. a b Tomasz Jabłoński, Uczelnie wyższe w Łodzi. Inauguracja roku akademickiego w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej, „Express Ilustrowany”, 9 października 2020.
  9. a b w, Inauguracja w Akademii [online], nasze.fm, 12 października 2020 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  10. WIECZÓR MŁODYCH CHOREOGRAFÓW / THE YOUNG CHOREOGRAPHERS’ EVENING 2020. [dostęp 2022-03-31].
  11. Aktualność – Wieczór Młodych Choreografów [online], AHE w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  12. Łódź. Dyplomowy Wieczór Młodych Choreografów studentów Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  13. Łódź. Dyplomowy „Wieczór Młodych Choreografów” studentów Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  14. Łódź. „Alchemik” – dyplomowy spektakl taneczny studentów Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  15. Aktualność – Wieczór tańca – 5 października 2013 [online], AHE w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  16. Zielona Góra. Wieczór Tańca Współczesnego [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  17. Aktualność – Wieczór Tańca Współczesnego [online], AHE w Łodzi [dostęp 2022-03-31].
  18. Wieczór tańca współczesnego [online], radomsko24.pl/, 13 kwietnia 2015 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  19. Wieczór tańca współczesnego [online], czestochowskie24.pl [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  20. Łódź. Studenci Alexandra Azarkevitcha w Berlinie [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  21. Łódź. Studenci Alexandra Azarkevitcha w Niemczech [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  22. Aktualność – Studenci kierunku taniec wystąpią na Ukrainie [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  23. Łódź. Studenci Alexandra Azarkevitcha zatańczą na Ukrainie [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  24. Polsko-Białoruski Wieczór Choreograficzny [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  25. Polsko-Białoruski Wieczór Choreografii Współczesnej – spektakl taneczny w AOIA [online], Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  26. Kierunek taniec ma wielkie serce [online], zsskonst.pl [dostęp 2022-03-31].
  27. Aktualność – Kierunek taniec ma wielkie serce [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  28. j, III Międzynarodowy Konkurs Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa, „Wyborcza.pl”, 7 października 2004.
  29. Katarzyna Zawadzka, Gwiazdy baletu w Łodzi [online], 16 grudnia 2009.
  30. 6. Międzynarodowy Konkurs Sztuki Choreograficznej już w weekend [online], Onet Łódź, 27 listopada 2012 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  31. Berlin. Trzecia odsłona projektu „Log-in Tanz” Alexandra Azarkevitcha [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-10-23] (pol.).
  32. Berlin. „Ukraińsko-Niemiecki Wieczór Tańca Współczesnego”. [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-10-23] (pol.).
  33. Dariusz Pawłowski, Łódź: w Teatrze Wielkim dwie opery w jednym [online], 24 lutego 2011.
  34. Alexandr Azarkevitch – Łódz Teatr [online] [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  35. Zdzisław Haczek, Co z tym Leonem?, „Gazeta Lubuska”, 15 kwietnia 2011.
  36. Kiss me, Kate! [online], radiopoznan.fm [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  37. Teatr Muzyczny: Musical nie może obejść się bez miłości [online], Głos Wielkopolski, 9 marca 2012 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  38. Rosja. Premiera baletu Alexandra Azarkevitcha [online], Encyklopedia Teatru Polskiego, 2013.
  39. Osiem odsłon Kieleckiego Teatru Tańca – w środę premiera „Wieczoru na 2 lub 4 nogi” [online], Nasze Kielce [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  40. Rosja. Premiera spektaklu Alexandra Azarkevitcha „Quasimodo” w Permie [online], Encyklopedia Teatru Polskiego, 2015.
  41. Joanna Ostrowska, Bajeczka bien faite [online], 9 stycznia 2017.
  42. Berlin. Premiera spektaklu „Wir sind hier” Alexandra Azarkevitcha [online], Encyklopedia Teatru Polskiego, 2017.
  43. Kopciuszek [online], TBK [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  44. „La Strada. Das Lied der Strasse” z udziałem Alexandra Azarkevitcha, [w:] ahenews.pl [online], 2019.
  45. Bruckneruni:La Strada [online], Anton Bruckner Privatuniversität, 24 października 2019 [dostęp 2023-10-19] (niem.).
  46. Zapisani – Teatr Lalek Arlekin im. Henryka Ryla w Łodzi [online], teatrarlekin.pl [dostęp 2022-03-31].
  47. Aktualność – Alexandr Azarkevitch choreografem musicalu „Kolory” [online], ahe.lodz.pl [dostęp 2022-03-31].
  48. Premiera bajki muzycznej! [online], Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  49. Aktualność – dr Alexandr Azarkevitch, prof. AHE choreografem „Calineczki” [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  50. Teatr Lalek Pleciuga – Niezłe ziółka [online], pleciuga.pl [dostęp 2022-10-23].
  51. Inna księżniczka Burgunda [online], teatrarlekin.pl [dostęp 2023-03-10].
  52. Bo przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęciach innego człowieka. Teatr maski w łódzkim Arlekinie - recenzja [online], Kulturalnie24, 28 lutego 2023 [dostęp 2023-10-19].
  53. Instytut Teatralny, Berlin. Performance taneczny „Boléro” Alexandra Azarkevitcha | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  54. Spiritus movens - piosenki Jeremiego Przybory [online], Strona główna [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  55. W świecie duchów [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 2023-10-19].
  56. Alexandr Azarkevitch, PhD – IFMC [online], ifmc.dance [dostęp 2022-03-31].
  57. Witebsk. Festiwal Choreografii Współczesnej [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  58. Cordoba. Międzynarodowy Konkurs Tańca Danzamerica | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  59. Ateny. Azarkevitch jurorem [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  60. Giuria » Sorrento Danza – Concorso internazionale [online], sorrentodanza.com [dostęp 2022-03-31].
  61. Aktualność – Prodziekan AHE w Łodzi członkiem międzynarodowego jury [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  62. dr A. Azarkevitch przewodniczącym jury międzynarodowego konkursu [online], 20 kwietnia 2018.
  63. Aktualność – Dr Alexandr Azarkevitch w jury Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego [online], AHE Łódź [dostęp 2022-03-31].
  64. Wojewoda łódzki wręczył odznaczenia państwowe [ZDJĘCIA] [online], Radio Łódź [dostęp 2022-03-23] (pol.).
  65. Aktualność – dr Alexandr Azarkevitch odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi „za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i nauki” [online], Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi [dostęp 2022-03-22].
  66. Łódzki Urząd Wojewódzki w Łodzi [online], lodzkie.eu [dostęp 2022-03-22].
  67. g, Wojewoda łódzki Zbigniew Rau wręczył odznaczenia państwowe dla zasłużonych [online], Dziennik Łódzki, 8 marca 2018.
  68. Łódź. Gloria Artis dla Alexandra Azarkevitcha [online], 4 lutego 2013.
  69. Alexandr Azarkevitch „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” [online], Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi [dostęp 2022-03-22].
  70. dr Alexandr Azarkevitch odznaczony medalem Gloria Artis, t. 3 (205), Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra, marzec 2013.
  71. Dorota Nelke, Nagroda Artystyczna Prezydenta Gdyni [online], 2006.
  72. Alexandr Azarkevitch, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-03-22].