Alfons Tuszkiewicz
Alfons Franciszek Tuszkiewicz (ur. 3 czerwca 1889, zm. 1940 w ZSRR) – prawnik z tytułem doktora, sędzia, kapitan rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
 kapitan rezerwy piechoty
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Późniejsza praca |
sędzia |
Życiorys edytuj
Alfons Franciszek Tuszkiewicz urodził się 3 czerwca 1889 jako syn Jana[1][2].
Podczas I wojny światowej w rezerwie piechoty C. K. Obrony Krajowej został mianowany podporucznikiem z dniem 1 września 1915 i był przydzielony do 18 pułku piechoty[3]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie, zweryfikowanym jako niezdolny do służby frontowej[6][7]. W 1934, jako kapitan rezerwy piechoty w grupie pospolitego ruszenia, był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr X jako oficer reklamowany na 12 miesięcy i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Przemyśl[8].
Ukończył studia prawnicze, uzyskując stopień doktora przed 1923. W okresie II Rzeczypospolitej został sędzią. Ze stanowiska sędziego grodzkiego w Sokalu w maju 1929 został mianowany sędzią grodzkim w Sądzie Grodzkim w Przemyślu[9]. Później został sędzią Sądu Okręgowego w Przemyślu[10].
Po wybuchu I wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Prawdopodobnie na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD na obszarze okupowanym przez sowietów. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 56/1-79 oznaczony numerem 2997)[2]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Przypisy edytuj
- ↑ Alfons Franciszek Tuszkiewic. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-25].
- ↑ a b Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 100. [dostęp 2016-07-22].
- ↑ Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916, s. 61.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 402.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 421.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 144.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 139.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 253, 1038.
- ↑ Kronika. Zmiany w sądzie. „Ziemia Przemyska”. Nr 22, s. 5, 1 czerwca 1929.
- ↑ Leszek Marian Włodek: Przemyślanie ofiary zbrodni w Charkowie, Katyniu i Miednoje w 1940 r.. w.kki.com.pl. [dostęp 2016-07-23].
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.