Alfred Eisenack (1891–1982) – niemiecki mikropaleontolog.

Życiorys edytuj

Urodził się 13 maja 1891 w Starym Polu w powiecie malborskim. Uczęszczał do szkoły w Elblągu, a studiował w Jenie i Królewcu. W czasie I wojny światowej dostał się do niewoli rosyjskiej i spędził sześć lat na Syberii. W 1922 poślubił Helenę Schulze z Jelonek. W latach 1925–1940 uczył chemii, biologii, geologii, mineralogii, fizyki i matematyki w szkole w Królewcu[1]. W 1942 został mianowany docentem na Uniwersytecie w Królewcu. W 1945 dostał się do niewoli radzieckiej; drogę na Syberię pokonał pieszo i bez butów, które mu odebrano przy aresztowaniu. Z niewoli powrócił w 1949 i otrzymał nominację na profesora Uniwersytetu w Tybindze[2]; w ciągu następnych 30 lat opublikował 125 prac naukowych[3]. Zmarł 19 kwietnia 1982.

Osiągnięcia naukowe edytuj

Najważniejszym osiągnięciem Eisenacka było opisanie Chitinozoa – nowej grupy mikroskamieniałości o istotnym znaczeniu stratygraficznym[4]. Badaniu Chitinozoa poświęcił znaczną część życia. Rozprawa doktorska Eisenacka była poświęcona innej odkrytej przezeń grupie mikroskamieniałości – melanosklerytom(inne języki)[5]. Badał również otwornice i akritarchy.

Upamiętnienie edytuj

Na jego cześć nazwano gatunek bruzdnicy Polygonifera eisenackii Mehrotra & Sarjeant[6] oraz rodzaj i gatunek graptolita Eisenackograptus eisenacki (Obut & Sobolevskaya, 1965)[7][8].

Przypisy edytuj

  1. Hans Gocht, William A.S. Sarjeant, Pathfinder in Palynology: Alfred Eisenack (1891–1982), „Micropaleontology”, 29 (4), 1983, s. 470–477, ISSN 0026-2803, JSTOR1485521 [dostęp 2023-09-16].
  2. Alfred Eisenack [online], www.graptolite.net [dostęp 2023-09-16].
  3. William A.S. Sarjeant, Alfred Eisenack (1891–1982) and his contribution to palynology, „Review of Palaeobotany and Palynology”, 45 (1), Alfred Eisenack Memorial Issue II, 1985, s. 3–15, DOI10.1016/0034-6667(85)90062-4, ISSN 0034-6667 [dostęp 2023-09-16].
  4. Alfred Eisenack, Neue Mikrofossilien des baltischen Silurs. I., „Palaeontologische Zeitschrift”, 13 (1), 1931, s. 74–118, DOI10.1007/BF03043326, ISSN 1236-9874 [dostęp 2023-09-16] (niem.).
  5. Alfred Eisenack, Die Melanoskleritoiden, eine neue Gruppe silurischer Mikrofossilien aus dem Unterstamm der Nesseltiere, „Paläontologische Zeitschrift”, 23 (1), 1942, s. 157–180, DOI10.1007/BF03184419, ISSN 1236-9874 [dostęp 2023-09-16] (niem.).
  6. Naresh C. Mehrotra, William A.S. Sarjeant, The dinoflagellate cyst genus Polygonifera; emendation and taxonomic stabilization, „J. Micropalaeontol.”, 3 (1), 1984, s. 43–53 (ang.).
  7. Eisenackograptus [online], fossiilid.info [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  8. Anna Kozłowska, The genus Gothograptus (Graptolithina) from the Wenlock of Poland, „Acta Palaeontologica Polonica”, 35 (3-4), 1990, s. 191-209.