Alfred Strzygowski
Alfred Zenon Mieczysław Strzygowski (ur. 18 grudnia 1898 w Stanisławowie, zm. 15 grudnia 1968 w Londynie) – rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego II RP, później podpułkownik.
 podpułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 grudnia 1968 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
10 Pułk Strzelców Konnych, |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 18 grudnia 1898 w Stanisławowie, w rodzinie Aleksandra Konstantego[1]. U kresu I wojny światowej w listopadzie 1918 brał udział w obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej[2]. W Wojsku Polskim został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1925[3][4]. W latach 20. i 30. był oficerem 10 pułku strzelców konnych w Łańcucie[5][6]. W latach 30. został awansowany na stopień rotmistrza kawalerii. Według stanu z marca 1939 pełnił funkcję oficera mobilizacyjnego w 8 pułku ułanów[7].
Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej 1939 został oficerem Wojska Polskiego we Francji. W 1940 był adiutantem dowódcy 1 oddziału rozpoznawczego im. Księcia Józefa Poniatowskiego.
Po wojnie przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był kolekcjonerem pamiątek związanych ze Lwowem[2]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika rezerwy[2]. Zmarł 15 grudnia 1968 w Londynie[2][8].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)[9]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[10]
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)[11]
- Krzyż Wojenny (Francja)[10]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[12]
Przypisy edytuj
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-02-28].
- ↑ a b c d Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 15–16, s. 137, Czerwiec 1969. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 365.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 48.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 326.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 164, 664.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 694.
- ↑ Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach Londynu, wyd. PAU, Kraków 1995, s. 389.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ a b Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach Londynu, wyd. PAU, Kraków 1995, s. 319.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 243.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: 2006. ISBN 83-7188-899-6.