Algol 1
Algol 1 – amerykański człon rakiet nośnych i jednocześnie silnik rakietowy. Używany w latach 60. XX wieku w rodzinie rakiet Scout. Spalał stały materiał pędny – człon był jednocześnie komorą paliwową silnika. Używany około 20 razy. Siła ciągu na poziomie morza: 427 kN.
| Producent | |
|---|---|
| Człon rakiet | |
| Materiały napędowe |
stały materiał pędny |
| Rok pierwszego startu |
1960 |
| Rok ostatniego startu |
1962 |
| Koszt jednostkowy |
2,9 mln USD |
| Osiągi | |
| Siła ciągu przy starcie |
470,934 (w próżni) kN |
| Impuls właściwy w próżni |
236 s |
| Impuls właściwy na poz. morza |
214 s |
| Maks. czas działania |
40 s |
| Wymiary | |
| Długość |
9,12 m |
| Średnica |
1,01 m |
| Rozpiętość |
1,01 m |
| Masa pustego |
1900 kg |
| Masa maksymalna |
10 705 kg |
| Silniki | |
| Silnik 1. | |
Silnik ten pierwotnie był używany jako silnik testowy rakiet Polaris. Wersje testowe miały 40 cali (101,6 cm) średnicy – były największymi wówczas testowanymi silnikami na paliwo stałe. Jego nominalne osiągi to 45 sekund pracy z ciągiem 45 000 kilogramów siły. Algol 1 doczekał się wielu modyfikacji oznaczanych jako 1D, 2, 2A, 2B, możliwe też, że dalszych. Inna popularna odmiana nazwana została Senior lub też 40KS-115000 (115 000 funtów siły, czyli 52 000 kilogramów siły przez 40 sekund pracy).