Alojzy Prus
Alojzy Prus (ur. 29 stycznia 1877 w Grabowni, zm. prawdopodobnie w pierwszej połowie lat 40. w Kazachstanie) – polski publicysta i działacz narodowy na Górnym Śląsku, poseł na Sejm Śląski II i III kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
29 stycznia 1877 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
I połowa lat 40. |
| Poseł II kadencji Sejmu Śląskiego (II RP) | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł III kadencji Sejmu Śląskiego (II RP) | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujUrodził się jako syn drobnego rolnika. Po ukończeniu szkoły podstawowej został robotnikiem w hucie „Bobrek”, a następnie rzemieślnikiem precyzyjnym w zakresie naprawy maszyn, m.in. do szycia.
W roku 1908 nabył z parcelacji resztówkę z budynkiem mieszkalnym byłego majątku ziemskiego hrabiego von Arko w Zebrzydowicach k. Rybnika, z którego wydzielił pomieszczenia dla polskich organizacji kulturalno-oświatowych. W tzw. „zamku” odbywały się zebrania, wiece, próby chóru i przedstawień teatralnych, ćwiczenia Towarzystwa Gimnastycznego Sokół.
W okresie I wojny światowej Alojzy Prus wcielony został do armii niemieckiej. Po jej zakończeniu osiadł w Rybniku. W okresie powstań śląskich w swoim warsztacie w Orzepowicach wykonywał bezinteresownie prace rusznikarskie na rzecz oddziałów powstańczych. Żona Alojzego Jadwiga z d. Ficek zaangażowała się w pracę plebiscytową, trzej najstarsi synowie Wincenty, Ignacy i Franciszek z bronią w ręku walczyli w III powstaniu śląskim. Po przyłączeniu części Górnego Śląska do Polski nabył w Rybniku przy ul. Sobieskiego budynek mieszkalny, w którym prowadził warsztat i sklep. Przez kilka kadencji przewodniczył Radzie Miejskiej w Rybniku, był inicjatorem otwarcia szkoły handlowej. Jako prezes Zarządu Powiatowego Chrześcijańskiej Demokracji został posłem do Sejmu Śląskiego II i III kadencji. Zwolennik Wojciecha Korfantego pozostawał w opozycji do władz sanacyjnych.
Po wybuchu II wojny światowej w ostatniej chwili zdołał uciec przez aresztowaniem. Przed Niemcami schronił się we Lwowie, przed Rosjanami uciec nie zdążył.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi (11 stycznia 1928)[1]
Przypisy
edytuj- ↑ M.P. z 1928 r. nr 9, poz. 8 „za zasługi dla sprawy przyłączenia Górnego Śląska do Państwa Polskiego”.
Bibliografia
edytuj- Henryk Rechowicz, Sejm Śląski 1922–1939. Katowice 1971.
- Instytut Śląski w Opolu, Encyklopedia Powstań Śląskich, Opole 1982, s. 449.
- Alojzy Miczajka, Alojzy Prus, [w:] „Nowiny. Tygodnik Rybnickiego Okręgu Węglowego i Ziemi Raciborskiej” nr 38, 21 września 1988, s. 4.