Ambroży Szuniewicz
Ambroży Szuniewicz[a] (ur. 1810 w Polanach koło Oszmiany, zm. 22 września 1874 w Vierzon) – oficer powstania listopadowego, członek Towarzystwa Demokratycznego Polskiego we Francji.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Rodzice |
Dionizy Szuniewicz |
| Małżeństwo |
Adèle Fouilloux |
| Krewni i powinowaci |
Był synem szlachcica Dionizego Szuniewicza i jego żony Rozalii z Paszkiewiczów[1]. W czasie powstania listopadowego był podporucznikimn w 6 Pułku Strzelców Konnych[2]. Latem 1831 wraz ze swoim oddziałem przekroczył granicę pruską i tam został internowany. Po roku udało mu się opuścić Prusy na pokładzie statku „La Vigilante”[3].. 24 czerwca 1832 wraz z grupą 164 powstańców wypłynął z Piławy, a portem docelowym było Bordeaux[4]. Po przybyciu do Francji został skierowany do zakładu dla emigrantów polskich w Issoudun[5]. Tamże w latach 1837-1844 był członkiem Zjednoczenia, a w 1848 zpstał przyjęty do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego[6][7]. Jego majątek pozostawiony na terenie byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego został skonfiskowany przez władze carskie[8][9].
Ambroży Szuniewicz ożenił się z Adèle Fouilloux. Pobrali się 5 września 1835 w Issoudun. Zmarł jako wdowiec w dn. 22 marca 1874 w Vierzon.
Uwagi edytuj
- ↑ we francuskich publikacjach znany także pod nazwiskiem Szuniewiez oraz Szyniewicz
Przypisy edytuj
- ↑ LVIA 515-15-248, s. 68, Spisy rewizyjna powiatu oszmiańskiego, 1811. na: FamilySearch. [dostęp 2021-10-18]. (pol.).
- ↑ R. Bielecki, Zarys rozproszenia Wielkiej Emigracji we Francji 1831-1837: Materiały z archiwów francuskich, Warszawa-Łódź 1986, s. 172.
- ↑ N. Kasparek, Żołnierze powstania listopadowego w Prusach : powroty i emigracja.. Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 1, 77-94, 1993]. [dostęp 2021-10-18]. (pol.).
- ↑ "Gazeta Wielkiego Księstwa Poznańskiego", 1832, nr 155 z 6 VII, s. 852. WBC]. [dostęp 2021-10-18]. (pol.).
- ↑ A. Krosnowski, Almanach historique; ou, Souvenir de l'émigration polonaise, Paris 1837/8; 1846, s. 391; 434
- ↑ M. Tyrowicz, Towarzystwo Demokratyczne Polskie, 1832-1863: przywódcy i kadry członkowskie, Warszawa 1964, s. 673.
- ↑ J. Lelewel, Déclaration de l'émigration polonaise. Bruxelles 1846, s. 4. [dostęp 2017-12-12]. (fr.).
- ↑ "Kuryer Litewski". 1833, nr 6, (13 stycznia), dodatek II. WBC]. [dostęp 2021-10-18]. (pol.).
- ↑ J. Kaczkowski, Konfiskaty na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim po powstaniach roku 1831 i 1863, Warszawa 1918, s. 374.