Aminopenicyliny

grupa antybiotyków

Aminopenicyliny (ATC J01CA) – grupa antybiotyków[1] β-laktamowych, pochodnych penicyliny.

wzór ogólny aminopenicylin

Mechanizm działania

edytuj

Tak jak inne penicyliny są one strukturalnie podobne do alaniny, która jest składnikiem mureiny. Blokują aktywność transpeptydaz biorących udział w ostatnim etapie syntezy peptydoglikanu ściany komórki bakteryjnej. W ten sposób zaburzają syntezę ściany komórkowej i powodują, że bakteria ginie.

Farmakokinetyka

edytuj

Lekiem modelowym tej grupy jest ampicylina. Ma ona szerszy zakres działania niż benzylopenicylina i pokrywa się on z działaniem innych leków z tej grupy. Aminopenicyliny słabo wiążą się z białkami krwi (20%) i mają dłuższy okres półtrwania (90 min) w porównaniu z resztą penicylin. Mimo że w większości są one uwalniane z moczem, to stwierdza się również duże stężenie w żółci. Spora część tego co wydziela się z żółcią wchłania się zwrotnie w jelitach.

Przykłady

edytuj
 
Ampicylina
 
Amoksycylina

Przypisy

edytuj
  1. Burke A. Cunha, Aminopenicillins in urology, „Urology”, 2 (40), 1992, s. 186–190, DOI10.1016/0090-4295(92)90525-2, PMID1502761.

Bibliografia

edytuj
  • Janiec i inni, Farmakodynamika. Podręcznik dla studentów farmacji, wyd. 5, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 936–937, ISBN 83-200-2646-6.