Ammophiletea
Ammophiletea – syntakson w randze klasy grupujący pionierskie zbiorowiska wydm nadmorskich, tworzące charakterystyczną psammofityczną roślinność białej wydmy. W Polsce reprezentowany przede wszystkim przez zespół Elymo-Ammophiletum arenariae. Zbiorowiska ważne ze względu na dużą rolę w procesie utrwalania ruchomych piasków na wydmach nadmorskich (w systemie Natura 2000 – siedlisko przyrodnicze nr 2110 i 2120)[1].
 wydma biała z piaskownicą zwyczajną | |
| Syntaksonomia | |
| Klasa |
Ammophiletea |
|---|---|
| Br.-Bl. et R.Tx. 1943 | |
Charakterystyka edytuj
Siedlisko edytuj
Nadmorskie tereny piaszczyste, ze słoną wodą podskórną na niewielkiej głębokości, białe wydmy.
- Charakterystyczna kombinacja gatunków
- ChCl., ChO. : wydmuchrzyca piaskowa Elymus arenarius, mlecz polny Sonchus arvensis[2].
- Podkategorie syntaksonomiczne
O. (rząd zespołów) Ammophiletalia
- All. (związek zespołów) Agropyro-Honkenyion peploidis
- Ass. (zespół roślinności) Honkcenyo-Agropyretum juncei – halofilne zbiorowisko pionierskie wydm pierwotnych
- All. Ammophilion borealis
- Ass. Elymo-Ammophiletum – niehalofilne trawiaste zbiorowisko pionierskie wydm białych
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Natura 2000. Poradnik. [dostęp 2008-08-23].
- ↑ U Matuszkiewicza oznaczony jako Sonchus arvensis ssp. (?)
Bibliografia edytuj
- Czesław Wysocki, Piotr Sikorski: Fitosocjologia stosowana. Warszawa: Wydawnictwo SGGW, 2002. ISBN 83-7244-346-7.
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- A. Scamoni: Wstęp do fitosocjologii praktycznej. Warszawa: PWRiL, 1967, s. 247.