Anastazy Hirschel

1798 - 1859 lekarz

Anastazy Stanisław Hirschel, także: Hirszel (ur. 17 sierpnia 1798 w Gdańsku, zm. 11 lutego 1859 w Warszawie) – lekarz, specjalista medycyny sądowej[1].

Anastazy Hirschel
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1798
Gdańsk

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1859
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

lekarz

Miejsce zamieszkania

Kalisz, Konin, Warszawa

Narodowość

Polska

Życiorys

edytuj

Anastazy był starszym synem Józefa i Karoliny z Pachów, wyznania katolickiego. Pierwsze nauki pobierał w Kaliszu, potem studiował medycynę na Uniwersytecie Berlińskim. Po ukończeniu studiów ze stopniem doktora medycyny i akuszerii, a w 1826 otrzymał zatwierdzenie dyplomu lekarskiego na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1821 powrócił do Kalisza i otworzył prywatną praktykę lekarską, którą prowadził do roku 1840. W 1838 zakupił od G. Sennewalda jego warszawski zakład litograficzny, który prowadził jego młodszy brat Henryk Hirszel - grafik i litograf[2] i to Henryk był pochowany na cmentarzu kalwińskim.

W roku 1840 wstąpił do państwowej służby zdrowia i objął posadę lekarza powiatowego w Koninie, a około 1845 otrzymał nominację na starszego lekarza powiatu kaliskiego. W roku 1850 przeniósł się do Warszawy, gdzie prowadził prywatną praktykę i działał w Radzie Lekarskiej Królestwa. Ze względu na zły już stan zdrowia nie przyjął powołania na katedrę medycyny sądowej we Wrocławiu.

Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z Rozalią z Tyszlerów, a po raz drugi z Emilią z domu Enoch. Był ojcem warszawskiego architekta Władysława Hirszla. Pochowano go w grobowcu rodzinnym na cmentarzu powązkowskim w Warszawie.

Jego potomkami są profesorowie medycyny: Krzysztof Hirszel i Przemysław Hirszel.

Przypisy

edytuj
  1. Polski Słownik Biograficzny, tom IX wyd. PAN, 1960-1961, str.531.
  2. "Warszawski sklep Henryka Hirszla" str. 114 w książce Andrzeja Ryszkiewicza "Zbieracze i obrazy", Warszawa 1972

Linki zewnętrzne

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie, Warszawa 1989