Andrzej Zaborski (aktor)

Andrzej Zaborski
Data i miejsce urodzenia	7 marca 1951 ; Wałbrzych
Zawód	aktor
Lata aktywności	od 1978
	Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Zaborski, także Andrzej Beja-Zaborski, Andrzej Zaborski-Beya (ur. 7 marca 1951 w Wałbrzychu) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny; także reżyser teatralny. Obecnie mieszka w Białymstoku. Absolwent PWST w Warszawie Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku.

Teatr edytuj

Występuje w Białostockim Teatrze Lalek (od 1978). Jest tam zatrudniony na stanowisku aktora-lalkarza.

Spektakle teatralne edytuj

Role edytuj

Białostocki Teatr Lalek

1979: Baśń o pięknej Parysadzie (reż. Krzysztof Rau)
1979: Słowik jako Minister (reż. Tomasz Jaworski)
1983: Panto i Pantamto jako Infantyn; Drogowskaz VI (reż. Wojciech Wieczorkiewicz)
1989: Wielki Teatr Świata jako Bogacz (reż. Tadeusz Słobodzianek)
1991: Ballada o najpiękniejszej wiosce jako Gospodarz (reż. W. Wieczorkiewicz)
1991: Żywa klasa (reż. Wojciech Szelachowski)
1993: Czerwony Kapturek jako Aktor, Wilk (reż. Karol Fischer)
1994: Wielka tajemnica-Pierwsze (reż. W. Szelachowski)
1995: Kolęda strażacka jako Ojciec (reż. Wojciech Kobrzyński)
1995: Niech żyje Punch! jako Komediant muzyczny (reż. W. Fełenczak, W. Szelachowski)
1996: Cyrano de Bergerac jako Ragueneau (reż. Marián Pečko)
1997: Jedź jako Maszynista (reż. Dariusz Szada-Borzykowski)
1997: Państwo Fajnackich jako Pan Fajnacki (reż. W. Szelachowski)
1999, 2001: Percewal (reż. W. Kobrzyński)
2000: Scrooge (reż. Andrzej Rozhin)
2000: Tymoteusz wśród ptaków jako Pan Dudek (reż. A. Zaborski)
2001: Śpiąca królewna jako Radca jego królewskiej mości (reż. M. Pečko)
2002: My się wilka nie boimy jako Pies; Szakal Balaban (reż. Petr Nosalek)
2002: Lis Przechera jako Borsuk (reż. W. Kobrzyński)
2004: Brzdące, czyli teatr Anioła Stróża jako Brzdąc (reż. W. Szelachowski)
2005: Zamek jako Oberżysta; Gospodarz (reż. W. Kobrzyński)
2007: Tymoteusz Rymcimci (reż. A. Zaborski)
2009: Janosik. Prawdziwa historia (reż. A. Holland)

Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki, Białystok

2000: Zbrodnia i kara jako Porfiry (reż. Tomasz Man)
2006: Stosunki na szczycie jako Sir Clive Partridge (reż. Jerzy Bończak)

Inne

2019: Rubinowe gody jako Marian (reż. Krzysztof Kędziora)^[1]

Prace reżyserskie edytuj

Białostocki Teatr Lalek

1991: Żywa klasa (reż. Wojciech Szelachowski) – asystent reżysera
1993: Czerwony Kapturek (reż. Karol Fischer) – asystent reżysera
2000: Tymoteusz wśród ptaków – reżyseria
2007: Tymoteusz Rymcimci – reżyseria

Teatr „Baj Pomorski”, Toruń

1998: Czerwony Kapturek – reżyseria

Filmografia edytuj

1997: Czerwona Rewolucja jako senator Engels Komuchowicz
1998: U Pana Boga za piecem jako Henryk, komendant policji w Królowym Moście
1999: Operacja Koza jako dziekan
1999: Na dobre i na złe jako Frączak, sprawca wypadku (odc. 1)
1999: Kiler-ów 2-óch jako szef kancelarii prezydenta
2000: To my jako minister
2000: To ja, złodziej jako właściciel okradzionego auta
2000: Przeprowadzki jako felczer (odc. 5)
2001: Oko Boga jako Pan X
2001: Stacja jako policjant Wiśniewski
2002: Kariera Nikosia Dyzmy jako grabarz Jan Władeczek
2002: Dzień świra jako polityk rozdzierający polską flagę
2003: Zróbmy sobie wnuka jako Maciej Tuchała, ojciec Krysi
2003: Biała sukienka jako Kazio Kowal
2004: Wesele jako ksiądz Adam
2005: Przybyli ułani jako Stacho, wójt Osieka
2005: Fala zbrodni jako Daniło Gromki „Car” (odc. 29)
2005: Boża podszewka II jako mężczyzna w biurze PUR-u (odc. 1)
2006: Niania jako producent Tomasz Adamiak (odc. 37)
2006: Magda M. jako Wiesław Polaczek (odc. 35)
2006: Kryminalni jako komendant policji na Mazurach, wykładowca w Szczytnie (odc. 58)
2007, 2009: U Pana Boga w ogródku jako Henryk Wołkołycki, komendant policji w Królowym Moście
2007: U Pana Boga w ogródku jako Henryk Wołkołycki, komendant policji w Królowym Moście
2007: Prawo miasta jako Aleksander Kubik (odc. 14, 16 i 17)
2007–2008: Pitbull jako Władek, policjant z Białegostoku (odc. 6 i 22)
2007: Barwy szczęścia jako Henio, kolega Grzelaka (odc. 8)
2008: Boisko bezdomnych jako urzędnik w Urzędzie Paszportowym
2008–2009: 39 i pół jako Jerzy Jankowski, ojciec Darka
2009: U Pana Boga za miedzą jako Henryk Wołkołycki, komendant policji w Królowym Moście
2009: Mniejsze zło jako działacz, kolega ojca
2009: Janosik. Prawdziwa historia jako sędzia Skałka
2009: Janosik. Prawdziwa historia jako sędzia Skałka
2010: Ojciec Mateusz jako Graboś, ojciec Julity (odc. 57)
2011: Róża jako kolejarz
2012: Ojciec Mateusz jako ksiądz Terpiłowski (odc. 95)
2013: Drogówka jako ksiądz
2013: Bilet na Księżyc jako wuj Leon
2015: Słaba płeć? jako handlarz kwiatami, ojciec „Szprychy”
2016: Konwój jako Fałat, strażnik w Ożagówce
2018: Kruk. Szepty słychać po zmroku jako komendant Stanisław Tylenda
2021: Klecha jako ksiądz Wacław
2021: Czarna Dama jako Mikołaj Kawelin
2023: U Pana Boga w Królowym Moście jako Henryk Wołkołycki, komendant policji w Królowym Moście

Propozycje ról edytuj

Miał zagrać główna rolę w filmie Stacja (2001), ostatecznie dostał rolę policjanta, a w postać wcześniej mu proponowaną wcielił się Zbigniew Zamachowski. Otrzymał również propozycję zagrania w serialu Twarze i maski. Z aktora zrezygnowano jednak 2 dni przed rozpoczęciem zdjęć.

Książki edytuj

W 2023 roku ukazała się książka pt. U Pana Boga na dywaniku. Jest to wywiad-rzeka, jaki z Andrzejem Zaborskim przeprowadził Krzysztof Kędziora^[2].

Nagrody i odznaczenia edytuj

1996: Nagroda za najlepszą rolę drugoplanową – Komedianta muzycznego w przedstawieniu Niech żyje Punch na V Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie
1996: Wielka Ogródkowa dla wszystkich twórców spektaklu Niech żyje Punch na V Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie
1998: Nagroda jury za najlepszą drugoplanową rolę męską – za rolę Komisarza w filmie U Pana Boga za piecem na XXIII FPFF w Gdańsku
2005: Kryształowy Granat dla najlepszego aktora komediowego – za rolę Księdza Adama w filmie Wesele na IX Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu
2008: Odznaka „Za zasługi dla Województwa Podlaskiego”
2018: Nagroda Artystyczna Prezydenta Miasta Białegostoku

Polityka edytuj

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 był kandydatem Socjaldemokracji Polskiej.

Przypisy edytuj

↑ Spektakl Rubinowe Gody - Niewąska komedia teatralna [online], Spektakl Rubinowe Gody, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2023-11-25] .
↑ InstytutI. Teatralny InstytutI., Białystok. Dziś premiera wywiadu-rzeki z Andrzejem Beya-Zaborskim | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-11-25] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Andrzej Zaborski w bazie Filmweb
Andrzej Zaborski w bazie filmpolski.pl

[1] Spektakl Rubinowe Gody - Niewąska komedia teatralna [online], Spektakl Rubinowe Gody, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2023-11-25] .

[2] InstytutI. Teatralny InstytutI., Białystok. Dziś premiera wywiadu-rzeki z Andrzejem Beya-Zaborskim | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2023-11-25] (pol.).

[1]

[2]