Ani (miasto)
Ani (orm.: Անի, łac.: Abnicum) – ruiny miasta na wschodzie obecnej Turcji przy granicy z Armenią, w 2016 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
| |||||
 Widok na miasto z terytorium Armenii | |||||
| |||||
| Państwo |  Turcja
| ||||
| Prowincja | Kars | ||||
| Wysokość | 1.464 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności |
niezamieszkane | ||||
| |||||
Położenie na mapie Turcji   Ani | |||||
 40°30′27″N 43°34′22″E/40,507500 43,572778
| |||||
Spis treści
ZabytkiEdytuj
- Kościół Dobrego Pasterza (obecnie tylko fundamenty, runął w 1966 r.)
- Mury miejskie króla Symbata z X w.
- Kościół króla Gagika II (tylko dolne partie, reszta runęła w XI w.)
- Kościół Gruziński (płn. ściana)
- Zoroastriańska świątynia ognia
- Kościół św. Apostołów (ewenement! 5-kopułowy kościół ormiański)
- Kościół św. Grzegorza rodziny Abughamirów
- Kościół Odkupiciela (tylko płn. połowa)
- Katedra
- Kościół św. Grzegorza fundacji Tigrana Honeca
- Kaplica św.Dziewicy Hripsime
- Mury cytadeli
- Kościół pałacowy
- Kościół św. Jana (w Kizkale)
- Pozostałości mostu
Dawniej Ani było najwspanialszym ze wszystkich ormiańskich miast i zwane było miastem tysiąca i jednego kościoła (w 1915 można było zobaczyć pozostałości 43) potem ich liczba sukcesywnie malała.
HistoriaEdytuj
W 961 roku Ani stało się stolicą Armenii (państwo Ani) pod rządami Bagratydów. Okres świetności to czasy panowania Gagika I, na początku XI wieku. Miasto zostało złupione przez Turków Alp Arslana 16 sierpnia 1064[1] roku. W 1236 roku miasto zdobyli Mongołowie, niszcząc je.[potrzebny przypis] . Zarówno po najeździe Turków, jak i Mongołów Ani było odbudowywane. W 1319 roku zniszczyło je trzęsienie ziemi. W konsekwencji pociągnęło to za sobą stopniowy upadek miasta, które w XVII wieku zostało zapomniane. Ruiny Ani są największym i najwspanialszym świadectwem ormiańskiej kultury, religii i potęgi z przeszłości.
- Galeria
Mury miejskie
Mury miejskie i widok na graniczną rzekę
Mury miejskie
Katedra
Apsyda katedry
Kościół św. Grzegorza
Kościół św. Grzegorza
Kościół św. Grzegorza
Kościół św. Grzegorza
Freski w kościele św. Grzegorza
Klasztor dziewicy
Meczet Menüçehra
Widok z cytadeli na kościół Kizkale
Ruiny zoroastrianistycznej świątyni ognia
Widok z minaretu meczetu na ruiny zamku
Szczątki mostu na granicznej rzece Achurian
Ruiny seldżuckiego pałacu
.jpg)
Panorama
PrzypisyEdytuj
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 541. ISBN 83-85719-85-7.