Anna Mieszczanek
Anna Elżbieta Mieszczanek z domu Pawlak (ur. 10 grudnia 1954, zm. 12 kwietnia 2025[1]) – polska publicystka, redaktorka, animatorka społeczna, psychoedukatorka w konfliktach i kryzysach rodzinnych, mediatorka rodzinna.
| Imię i nazwisko |
Anna Elżbieta Mieszczanek |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujW 1975 ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas stanu wojennego została wyrzucona z pracy i podjęła pracę jako sprzedawczyni w sklepie warzywniczym. Po weryfikacji dziennikarzy została sekretarką w Studio Filmowym im. Karola Irzykowskiego (1982–1984), następnie II reżyserka filmu Krzysztofa Krauzego pod tytułem Jest (1984, nagroda „Solidarności” i paryskiej „Kultury" dla filmu). W latach 1984–1986 dziennikarka „Przeglądu Katolickiego”. Od 1986 do 1988 redaktorka w Polskim Towarzystwie Psychologicznym, w latach 1984–1989 także w podziemnym piśmie „Karta”. Redaktorka (pod pseudonimem Ewa Żylińska[2]) wydanej 1989 w drugim obiegu i kilka miesięcy później także oficjalnie, książki z serii Tematy Karty pt. Krajobraz po szoku[3] o wydarzeniach Marca 1968.
W latach 1992–2007 prywatna wydawczyni w Wydawnictwie „Intra” oraz Agencji Wydawniczej „Tu”. Absolwentka Studium Pomocy Psychologicznej Jerzego Mellibrudy (1987), odbyła staż w Polskim Towarzystwie Psychologii Zorientowanej na Proces (1998), uzyskała certyfikat Polskiego Centrum Mediacji (1999), była wpisana na listę mediatorów – osób zaufania publicznego przy Sądzie Apelacyjnym w Warszawie (1998).
Od 1995 zaangażowana w działalność sektora pozarządowego. Wiceprezeska w latach 1996–1997 Społecznego Instytutu Ekologicznego, freelancerka w ruchu kobiecym. Współzałożycielka i pierwszy prezes zarządu Fundacji „Zadbać o świat” (2000), inicjatorka powstania przy Fundacji Ośrodka Mediacji Rodzinnych (2000)[4], który w latach 2002–2004 działała w ramach Ośrodka Pomocy Psychologicznej „Na Grottgera”[5].
Inicjatorka i koordynatorka prowadzonej w Fundacji a potem wspólnie z ISO (2000–2006) kampanii społecznej „Zrobione – Zapłacone” na rzecz docenienia pracy domowej kobiet i praw ekonomicznych kobiet[6]. Raport[7] przekazano rządowi, zaś w czerwcu 2005 Główny Urząd Statystyczny oficjalnie podał szacunkową wartości nieopłacanej domowej pracy kobiecej[8].
Felietonistka magazynu „Obywatel” (2003–2010), blogerka w portalach Salon24.pl i Wirtualne Media.
Członkini od 1981 Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Mediatorów Rodzinnych oraz Miasto Jest Nasze (2016–2017)[9].
Wyróżniona nagrodą Fundacji „Polcul”[10] oraz odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (2001).
Matka dwóch córek: Olgi i Marty. Została pochowana na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[1].
Publikacje
edytuj- Krajobraz po szoku, red. Przedświt, Warszawa 1989.
- Problemy terapii alkoholików i ich rodzin, red. M. Król-Fijewska, A. Mieszczanek, Warszawa 1987.
- Eichelberger W., Mieszczanek A., Jak wychować szczęśliwe dzieci, Warszawa 1997, 2012, 2014, ISBN 978-83-65456-16-8.
- Mieszczanek A., Modlitwa o demokracje z wisienką, Katowice : Wydawnictwo Erida, 2013, ISBN 978-83-933914-5-5.
- Mieszczanek A., Przedwojenni. Zawsze był jakiś dwór, Warszawa: Muza, 2020, ISBN 978-83-287-1261-4.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2025-04-27].
- ↑ Anna Mieszczanek, Słownik „Niezależni dla kultury 1976–1989”.
- ↑ Katalog Biblioteki Narodowej.
- ↑ A. Mieszczanek, Zrobione – zapłacone.
- ↑ Ośrodek Mediacji i Pomocy Rodzinie.
- ↑ Zrobione – zapłacone. kasakobiet.ngo.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-27)]..
- ↑ Nieopłacana praca domowa – jak ją traktować, żeby skutecznie tworzyć podstawy opiekuńczego społeczeństwa?. inspro.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-08)]., Instytut Spraw Obywatelskich.
- ↑ A. Czerwińska, J. Piotrowska, Nieopłacana praca kobiet to przyczyna nierespektowania naszych praw, Warszawa 2009, s. 58–62. ISBN 978-83-62206-00-1.
- ↑ Głos Mieszkańców vs. Stadionowy Hałas, „Miasto Jest Nasze”, 29 kwietnia 2016 [dostęp 2018-11-25] (pol.).
- ↑ Lista Laureatów 1980–1989, Polcul Foundation.