Anna Ottosson

szwedzka narciarka alpejska

Anna Helene Ottosson-Blixth (ur. 18 maja 1976 we Frösön) – szwedzka narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska i wicemistrzyni świata.

Anna Ottosson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1976
Frösön

Klub

Östersund-Frösö SLK

Debiut w PŚ

18.02 1995, Åre
(DNQ2 – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

9.01 1996, Maribor (26. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

28.01 1998, Åre
(3. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
brąz Turyn 2006 Gigant
Mistrzostwa świata
srebro Åre 2007 Drużynowo

Kariera edytuj

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Anna Ottosson pojawiła się w 1993 roku, kiedy wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Montecampione. Najlepszy wynik osiągnęła tam w gigancie, który ukończyła na trzynastej pozycji. Jeszcze dwukrotnie startowała w zawodach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Lake Placid w 1994 roku, gdzie w gigancie była piąta.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 18 lutego 1995 roku w Åre, gdzie nie zakwalifikowała się do drugiego przejazdu giganta. Blisko rok później, 9 stycznia 1996 roku w Mariborze zdobyła pierwsze pucharowe punkty, zajmując 26. miejsce w gigancie. Na podium po raz pierwszy stanęła 28 stycznia 1998 roku w Åre, gdzie była trzecia w slalomie. Uległa tam jedynie Niemce Martinie Ertl i Sonji Nef ze Szwajcarii. W kolejnych latach jeszcze pięciokrotnie plasowała się w najlepszej trójce, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 23 stycznia 2000 roku w Cortinie d’Ampezzo wygrała giganta. Ostatni raz na podium zawodów pucharowych stanęła 11 marca 2007 roku w Zwiesel, gdzie była druga w slalomie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2006/2007, kiedy zajęła piętnaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Była też między innymi czwarta w klasyfikacji giganta w sezonie 1999/2000 oraz piąta w tej samej klasyfikacji w sezonie 1998/1999.

W 1998 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie była dziesiąta w slalomie, a giganta ukończyła na siódmej pozycji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Salt Lake City była odpowiednio trzynasta i dziewiąta. Największy indywidualny sukces osiągnęła na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, zdobywając brązowy medal w swej koronnej konkurencji. Po pierwszym przejeździe zajmowała drugie miejsce, tracąc do prowadzącej Julii Mancuso z USA 0,18 sekundy. W drugim przejeździe uzyskała najlepszy wynik, co dało jej jednak trzeci łączny czas. Ostatecznie straciła 1,14 sekundy do Mancuso i 0,47 sekundy do Tanji Poutiainen z Finlandii. Na tych samych igrzyskach była też osiemnasta w slalomie.

Wspólnie z Anją Pärson, Jensem Byggmarkiem, Patrikiem Järbynem, Hansem Olssonem i Markusem Larssonem Ottosson zdobyła także srebrny medal w zawodach drużynowych podczas mistrzostw świata w Åre. Indywidualnie najlepszy wynik na zawodach tego cyklu osiągnęła podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2003 roku, gdzie była piąta w slalomie. Była ponadto siódma w gigancie na mistrzostwach świata w Åre i dziewiąta w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w St. Anton w 2001 roku.

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kraju, w tym dziewięć złotych: w supergigancie w 2005 roku, kombinacji w 2006 roku, slalomie w latach 1999, 2000 i 2003 i gigancie w latach 1999, 2000, 2002 i 2006. W marcu 2007 roku zakończyła karierę.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
10. 19 lutego 1998   Nagano Slalom 1:32,40 min +2,84 s   Hilde Gerg
7. 20 lutego 1998   Nagano Gigant 2:50,59 min +3,22 s   Deborah Compagnoni
13. 20 lutego 2002   Salt Lake City Slalom 1:46,10 min +5,67 s   Janica Kostelić
9. 22 lutego 2002   Salt Lake City Gigant 2:30,01 min +2,92 s   Janica Kostelić
18. 22 lutego 2006   Turyn Slalom 1:29,04 min +3,04 s   Anja Pärson
3.  24 lutego 2006   Turyn Gigant 2:09,19 min +1,14 s   Julia Mancuso

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
10. 11 lutego 1999   Vail/Beaver Creek Gigant 2:08,54 min +1,76 s   Alexandra Meissnitzer
16. 13 lutego 1999   Vail/Beaver Creek Slalom 1:33,97 min +2,45 s   Zali Steggall
DNF2 7 lutego 2001   St. Anton Slalom 1:32,95 min -   Anja Pärson
9. 9 lutego 2001   St. Anton Gigant 2:19,01 min +3,41 s   Sonja Nef
17. 3 lutego 2003   Sankt Moritz Supergigant 1:27,48 min +1,74 s   Michaela Dorfmeister
15. 13 lutego 2003   Sankt Moritz Gigant 2:30,97 min +3,72 s   Anja Pärson
5. 15 lutego 2003   Sankt Moritz Slalom 1:39,55 min +1,39 s   Janica Kostelić
12. 8 lutego 2005   Bormio Gigant 2:13,63 min +2,29 s   Anja Pärson
DNF2 11 lutego 2005   Bormio Slalom 1:47,98 min -   Janica Kostelić
7. 13 lutego 2007   Åre Gigant 2:31,72 min +1,33 s   Nicole Hosp
16. 16 lutego 2007   Åre Slalom 1:43,91 min +2,56 s   Šárka Záhrobská
2.  18 lutego 2007   Åre Drużynowo 18 pkt +15 pkt   Austria

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
31. 4 marca 1993   Montecampione Slalom 1:16,22 min +7,05 s   Morena Gallizio
57. 5 marca 1993   Montecampione Supergigant 1:39,23 min +7,04 s   Isolde Kostner
13. 7 marca 1993   Montecampione Gigant 2:06,03 min +3,01 s   Karin Roten
19. 7 marca 1993   Montecampione Kombinacja ? ?   Morena Gallizio
25. 11 marca 1994   Lake Placid Supergigant 1:23,29 min +6,35 s   Hilde Gerg
5. 13 marca 1994   Lake Placid Gigant 2:19,29 min +3,72 s   Mélanie Turgeon
DNF2 18 marca 1995   Voss Slalom 1:22,12 min -   Marlies Oester
DNF2 20 marca 1995   Voss Gigant 2:02,46 min -   Karin Roten

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

  1.   Åre28 stycznia 1998 (gigant) – 3. miejsce
  2.   Sierra Nevada13 marca 1999 (gigant) – 2. miejsce
  3.   Courchevel31 października 1999 (gigant) – 2. miejsce
  4.   Cortina d’Ampezzo23 stycznia 2000 (gigant) – 1. miejsce
  5.   Altenmarkt9 marca 2002 (gigant) – 2. miejsce
  6.   Zwiesel11 marca 2007 (slalom) – 2. miejsce

Bibliografia edytuj