Annemarie Bostroem
Annemarie Bostroem (Bostroem-Hinze[1], ur. 24 maja 1922 w Lipsku, zm. 9 września 2015 w Berlinie) – niemiecka poetka, dramatopisarka i autorka tekstów[1][2]. Jej ostatnim miejscem zamieszkania była berlińska dzielnica Prenzlauer Berg.
_by_Guenther_Prust.jpg) Annemarie Bostroem w 2003 r. | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 września 2015 |
| Zawód, zajęcie |
poetka, dramatopisarka |
Życiorys edytuj
Annemarie Bostroem urodziła się w rodzinie lekarzy w Lipsku. Uczęszczała do szkół w Monachium i Królewcu, w czasie II wojny światowej studiowała teatrologię i germanistykę w Lipsku, Berlinie i Wiedniu. Od 1944 do śmierci w 2015 mieszkała w Berlinie. Od 1946 do 1954 Bostroem była współpracowniczką wydawnictwa Aufbau-Bühnenvertriebs, dla którego pisała wiersze i sztuki teatralne. Szczególną reputację zyskała jako poetka (przekłady z różnych języków oparte na wersjach interlinearnych w ok. 95 antologiach i wydaniach indywidualnych, ok. 100 000 wersów wierszy)[3].
Jej pierwszym tomikiem poezji był Terzinen des Herzens (1947), ale został odrzucony ideologicznie w sowieckiej strefie okupacyjnej NRD, a wydanie z Wydawnictwa Insel ocenzurowano w 1975 roku. Niemniej jednak książka odniosła sukces w NRD: sprzedano około 100 000 egzemplarzy[4][5]. Bostroem była zamężna z Friedrichem Eisenlohrem (1889–1954), dziennikarzem, dramaturgiem, pisarzem i wydawcą[6]. W 1957 roku wyszła za mąż za aktora Heinza Hinze[1], z którym miała dwoje dzieci. Heinz Hinze wprowadził również córkę do małżeństwa.
Przyjaźniła się z ceramiczką i rzeźbiarką, Hedwigą Symanzik z Królewca[7][8] – prace artystki stały w gabinecie Annemarie Bostroem.
Zmarła w Berlinie 9 września 2015 r.[9]
Nagrody edytuj
- Lyrikpreis Tägliche Rundschau (1946)[5]
- Ehrengabe der Deutsche Schillerstiftung, Weimar
Utwory (wybór) edytuj
- Terzinen des Herzens, Gedichte (1947, Rupert-Verlag / 1951–1986 Insel-Verlag (ocenz.) / 1999 Ackerpresse / 2012 Razamba z posłowiem Nory Gomringer).
- Die Kette fällt, Schauspiel in 7 Bildern (UA 1948, Chemnitz).
- 99 Kreuzworträtsel-Limericks (1990, Eulenspiegel-Verlag).
- Terzinen des Herzens – Gedichte und Nachdichtungen (1986, Lipsk).
- Lieder nach Gedichten von Annemarie Bostroem. Fünf Lieder für hohe Stimme von Ulrich Vogel (1998, Lipsk: Martin Krämer).
- Gedichte und Nachdichtungen, w: Anthologien im In- und Ausland.
Źródło[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Herbert Jacob, Literatur in der DDR : bibliographische Annalen, 1945-1962, Berlin: Akademie-Verlag, 1986, s. 116, ISBN 3-05-000185-2, OCLC 13662977 [dostęp 2023-03-04].
- ↑ a b Annemarie Bostroem, [w:] Günter Albrecht, Kurt Böttcher (red.), Schriftsteller der DDR, Bibliographisches Institut, 1975, s. 66-67.
- ↑ Bostroem, Annemarie- Vita [online], web.archive.org, 1 listopada 2010 [dostęp 2023-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-01].
- ↑ Razamba [Terzinen des Herzens]. razamba.de. [dostęp 2015-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-20)].
- ↑ a b Monika Melchert, „Mutter Berlin“ und ihre Töchter. Weibliche Perspektiven in der Nachkriegsliteratur, [w:] Ursula Heukenkamp (red.), Unterm Notdach: Nachkriegsliteratur in Berlin 1945-1949, Berlin: E. Schmidt, 1996, ISBN 3-503-03736-5, OCLC 35758440 [dostęp 2023-03-04].
- ↑ Lexikon: Lexikon. luise-berlin.de.
- ↑ Museum "Hedwig Symanzik" - gefördert im Soforthilfeprogramm [online], Soforthilfeprogramm Heimatmuseen – Heimatmuseen 2020-2022 [dostęp 2023-03-04] (niem.).
- ↑ Hedwig Symanzik [online], www.buednerei-202.de [dostęp 2023-03-04].
- ↑ neues deutschland: Lyrikerin Annemarie Bostroem gestorbern [online], presseportal.de [dostęp 2023-03-04] (niem.).